Gedichten en teksten in ‘t Nederlands verschenen van 29 Januari tot 10 Maart 2011.

Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν ποιήματα που ο ποιητής τις ενέταξε σε συγκεκριμένες ενότητες: Γένος, χαμένες πατρίδες, Πολυτεχνείο, εργασία.

4. Η ΕΡΓΑΣΙΑ

Τα μόλις τέσσερα ποιήματα που εξυμνούν την εργασία είναι πράγματι λίγα για ένα τόσο μεγάλο κοινωνικό θέμα. Γράφτηκαν μέσα σε τρεις μέρες και αποτελούν απλώς μια σεμνή υπόμνηση για το καθήκον που έχει ο καθένας μας στον κοινό μας βίο, στην κοινή μας μοίρα. Ένα καθήκον που, όπως ξεκάθαρα εκφράζεται στα ποιήματα, φέρνει ευχαρίστηση, ικανοποίηση, χαρά!

Το τελευταίο ποίημα δένει με μια προηγούμενη ενότητα, την οικολογία. Είναι το ενδιάμεσο ανάμεσα σε εργασία και περιβάλλον, δυό έννοιες άρρηκτα δεμένες, που στην εποχή μας θα άξιζαν περισσότερη προσοχή, περισσότερη ευαισθησία...

ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟ ΕΡΓΟ

φάκελος πάνω

φάκελος κάτω

αράδες τα ονόματα

στοίβα τα έγγραφα

μικρή η ώρα.

βάζω βγάζω παραδίνω

αρχειοθετώ συμπληρώνω

υποσημειώνω αφαιρώ.

τα μικρά νευρώδη μου χέρια

πιο πρόθυμα κι απ το μυαλό

που λογίζει μικρή την ώρα.

αλλά όταν πέντε λεπτά πριν φύγουμε,

φάκελοι πάνω φάκελοι κάτω

στέκονται σε τέλεια τάξη

αρμονικά,

πετάει η σκέψη όμορφα

ξεκούραστα, μια σπίθα:

νά μια γόνιμη μέρα!

και γλιστράω απ τη σκάλα

με αφελή διπλή χαρά!

ΓΡΑΦΕΙΟ

με τις ώρες σκυμμένος στα χαρτιά.

ρόζο έβγαλε το δάχτυλό μου το μεσαίο.

τα γυαλιά μου στέκονται χαμηλά.

οι αριθμοί ρωτάν, φωνάζουν, εκβιάζουν,

το μολύβι διστάζει:

ποιά ερμηνεία να δοθεί;

ποιά ερμηνεία να δοθεί;

όρθιος στο παράθυρο για λίγο

για χρόνο τόσο δα

απογδύνομαι όλη την ένταση:

στο ηλιοκέντητο άλσος απέναντι

δυό γέροι σα να κουβεντιάζουν

για τα περιστέρια

που πηδοπετάν εκεί κοντά.

ποιά ερμηνεία να δοθεί;

σκυμμένος στα χαρτιά

σταθερά

σημειώνω πως του χρόνου,

θα είναι περισσότερα τοις εκατό

τα περιστέρια στους κήπους μας, στα άλση.

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΟΡΤΗ

δουλειά δουλειά δουλειά.

το χέρι μου σχηματίζει το μέλλον μας στο χαρτί.

δουλειά δουλειά.

ακούω τις απίθανες διηγήσεις

του γιού μου για τη γορτή,

και το χέρι μου υπάκουο, χαρούμενα χαράζει

μια λέξη στο χαρτί.

δουλειά, γιορτή.

ΚΛΑΔΕΜΑ

θερίζει ο αέρας τα κρύα χώματα,

κόβει το κλαδευτήρι.

τη σοδειά συλλογίζομαι,

τους σάκκους επί σάκκων

το φθινόπωρο στις αποθήκες.

σιωπηλά στον πόνο μαθημένο το δένδρο

με συντροφεύει.

η άνοιξη δεν αργεί.

κάθε πληγή στο εκατονταπλάσιο

οι καρποί.

κόβει το κλαδευτήρι,

και νιώθω το σεμνό αποθρόισμα

των φύλλων μέσα μου,

σεμνά μέσα μου

σαν τίμια υπόσχεση.