30 April 2014

Πρωτομαγιά

Ξημερώνει Πρωτομαγιά και σκαλίζω τα ποιήματά μου, ψάχνοντας για στίχους που έχουν σχέση με την εργασία.

Λίγα πράγματα, πολύ λίγα. Για τον έρωτα πέφτω πάνω σε αρκετά ποιήματα. Άλλα τόσα για τόπους, για ιστορία, φιλοσοφικά... Το θέμα της εργασίας ή παρεμφερώς της πάλης για τη δικαίωση της εργασίας, πολύ λίγη έμπνευση μού έδωσε. "Πού είναι η κοινωνική ευαισθησία σου;" ρωτάω τον εαυτό μου. "Σαν εργαζόμενος ο ίδιος, δεν βρήκες χρόνο δημιουργίας, χρόνο ποιητικό για τους άλλους εργαζόμενους;..."

Σίγουρα, σαν ποιητής δεν είμαι ένας υμνητής της εργασίας. Ποίηση κι εργασία σε διαφορετικά στεγανά. Αυστηρά διαχωρισμένα δουλειά κι ελεύθερος χρόνος. Πάντως, κάπου έσμιξαν αυτές οι δύο έννοιες. Μην περιμένετε πολλά:


ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΟΡΤΗ
 
δουλειά δουλειά δουλειά.
το χέρι μου σχηματίζει το μέλλον μας, ένα μέλλον στο χαρτί.
δουλειά δουλειά.
ακούω τις απίθανες διηγήσεις
του γιού μου για τη γορτή,
και το χέρι μου υπάκουο, χαρούμενα χαράζει
μια λέξη στο χαρτί.
δουλειά, γιορτή.
 
 

ΚΛΑΔΕΜΑ
 
θερίζει ο αέρας τα κρύα χώματα,
κόβει το κλαδευτήρι.
τη σοδειά συλλογίζομαι,
τους σάκκους επί σάκκων
το φθινόπωρο στις αποθήκες.
σιωπηλά στον πόνο μαθημένο το δένδρο
με συντροφεύει.
η άνοιξη δεν αργεί.
κάθε πληγή στο εκατονταπλάσιο
οι καρποί !

κόβει το κλαδευτήρι,
και νιώθω το σεμνό αποθρόισμα
των φύλλων μέσα μου,
σεμνά μέσα μου
σαν τίμια υπόσχεση.
 
  

ΓΡΑΦΕΙΟ
 
με τις ώρες σκυμμένος στα χαρτιά.
ρόζο έβγαλε το δάχτυλό μου το μεσαίο.
τα γυαλιά μου στέκονται χαμηλά.
οι αριθμοί ρωτάν, φωνάζουν, εκβιάζουν,
το μολύβι διστάζει:
ποιά ερμηνεία να ισχύσει;
ποιά πρόβλεψη να δοθεί;
 
όρθιος στο παράθυρο για λίγο
για χρόνο τόσο δα
απογδύνομαι όλη την ένταση:
στο ηλιοκέντητο άλσος απέναντι
δυό γέροι σα να κουβεντιάζουν
για τα περιστέρια
που πηδοπετάν εκεί κοντά.
 
ποιά ερμηνεία να δοθεί;...
σκυμμένος στα χαρτιά
σταθερά
σημειώνω πως του χρόνου,
θα είναι περισσότερα τοις εκατό
τα περιστέρια στους κήπους μας, στα άλση.

  

ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟ ΕΡΓΟ
 
φάκελος πάνω
φάκελος κάτω
αράδες τα ονόματα
στοίβα τα έγγραφα
μικρή η ώρα.
βάζω βγάζω παραδίνω
αρχειοθετώ συμπληρώνω
υποσημειώνω αφαιρώ.
τα μικρά νευρώδη μου χέρια
πιο πρόθυμα κι απ το μυαλό
που λογίζει μικρή την ώρα.
αλλά όταν πέντε λεπτά πριν φύγουμε,
φάκελοι πάνω φάκελοι κάτω
στέκονται σε τέλεια τάξη
αρμονικά,
πετάει η σκέψη όμορφα
ξεκούραστα, μια σπίθα:
νά μια γόνιμη μέρα !
και γλιστράω από τη σκάλα
με αφελή διπλή χαρά !

 

25 April 2014

Τοιχογραφήματα, η νέα μόδα στη ρύπανση

Δήμος με πάνω από 50.000 κατοίκους, το Χαϊδάρι διαθέτει καί υπαίθριο θέατρο που μόνο σαν γενικό περίγραμμα παραπέμπει στα γνωστά αρχαία θέατρα. Να το πάρουμε απόφαση: οι εποχές άλλαξαν, η ελληνική αρχιτεκτονική, η ελληνική τέχνη, η ελληνική αίσθηση της αισθητικής καταβαραθρώθηκαν. Παλαιότερα, μια πόλη με αυτό τον πληθυσμό μπορούσε να δημιουργήσει θέατρα έργα τέχνης, που θα έμειναν στην ιστορία. Τώρα...

Αλλά ένα υπαίθριο θέατρο (όχι βέβαια από μάρμαρο) για μερικές εκατοντάδες θεατές κάτι είναι. Λίγο, αλλά κάτι. Κι αυτό το κάτι, φαίνεται ότι αδυνατούμε να το διατηρήσουμε σε καλή κατάσταση.


Μερικοί δημότες - και υποπτεύομαι, νεαρής ηλικίας - ήθελαν να "εμπλουτίσουν" τη μονοτονία των επιφανειών. Σωστός, ενδεχομένως, ο οίστρος τους να αφήνουν ένα ίχνος, ένα σημάδι του πέρασματός τους. Πού όμως και με ποιό αποτέλεσμα; Οι τοίχοι, οι όποιοι τοίχοι, δημόσιοι ή ιδιωτικοί, γιατί να είναι καθαροί, και γιατί να μην προσθέσουμε κάνα σύνθημα, κάνα όνομα, τίποτα αμπελοφιλοσοφήματα. Τύφλα νάχει η αισθητική πλευρά των πραγμάτων. Ρυπαίνω, άρα υπάρχω...



Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν πλησιάζουμε το άλσος "Παλατάκι", όπου βρίσκουμε το πολιτιστικό κέντρο και το μικρό νεοκλασικό που στεγάζει τις τοιχογραφίες των τεσσάρων εποχών του Ν. Γύζη. Εδώ η τοιχορύπανση έφτασε κυριολεκτικά στα ύψη: δεν μπορεί, κάποιος ανέβηκε στη στέγη του χαμηλού βοηθητικού χτίσματος για να έχει άνετη πρόσβαση στον πίσω τοίχο του πρώτο ορόφου! Με τίνος την ανοχή; Ακριβώς απέναντι από το άλσος βρίσκεται το δημαρχείο. Η όλη περιοχή είναι πολυσύχναστη. Το μέγεθος, το σχέδιο, τα χρώματα του γραφήματος δείχνουν ότι το εγχείρημα δεν έγινε νύχτα, υπό το φως προβολέων, αλλά μέρα-μεσημέρι. Κανένας δεν πήρε είδηση;...

Όσο για το "νόημα", αφήστε καλύτερα...


23 April 2014

Πάσχα εκρήξεων

Πάει κι αυτό το Πάσχα.
Λίγο ουδέτερο, άοσμο, καθαρό, χωρίς πολλή κίνηση (με εξαίρεση κάποια συμφόρηση σε ορισμένους δρόμους στην επιστροφή).
Ψήσιμο με λιακάδα και ελληνική (παραδοσιακή) μουσική.
Η Ανάσταση χωρίς πολλά-πολλά σε μη τουριστικά μέρη. Ήταν πολύ ψυχρή η βραδιά κι αρκετοί σίγουρα θα προτίμησαν τη θαλπωρή των σκεπασμάτων. Αλλού όμως, στη Σαντορίνη, στη Χίο, όσοι πήγαν στις εκκλησίες ανταμείφτηκαν. Εκεί μόνο κανονιές έλειπαν. Από αναστάσιμο θόρυβο, άπιαστη η ώρα!
Κροτίδες, βεγγαλικά, βομβίδια, αυτοσχέδιοι μικροπύραυλοι. Α! και μπαλωθιές!
Ολόκληρο οπλοστάσιο εν δράσει...  Προετοιμασμένο εβδομάδες, μήνες πριν, με επιτελικά σχέδια επιλογής εκτόξευσης και στόχων, και με την καλόβολη ανοχή της πολιτείας.

Πώς και δεν συνεννοούνται οι ευτυχείς κάτοχοι αυτών των... όπλων να σημαδεύουν ένα συγκεκριμένο στόχο λίγο έξω από τα καθιερωμένα προαύλια των εκκλησιών; Να στοχεύουν όλοι πχ προς Ηρώδου Αττικού μεριά, όπου το Μέγαρο Μαξίμου που τόσο μας ταλαιπωρεί, χρόνια τώρα. Να κάνουν κι ένα καλό! Όνειρο πρώιμου καλοκαιριού...

Καθόλου χριστιανικοί στοχασμοί, θα μου πείτε, μέρες που ήταν και πέρασαν.
Νά και το πρόβλημα: οι λίγες μέρες ξενοιασιάς πέρασαν. Όλοι ξανά στο ζυγό...
 

13 April 2014

Κρέμασμα...

Αν την είπε ή δεν την είπε χτες την επίμαχη λέξη η αντιπολιτευόμενη βουλευτίνα, μικρή σημασία έχει. Πηγαίνετε να ψωνίσετε (αν σας έμειναν πενταροδεκάρες στο δεύτερο ήμισυ του μήνα...) σε οποιαδήποτε λαϊκή και θα ακούσετε "κρέμασμα!" και "κρεμάλες!" και "στα έξι μέτρα!" από πολλά, μα πάρα πολλά στόματα.

Κάπου μάλιστα άκουσα ένα "να τους κρεμάσουν ανάποδα!"
Εκδικητική πρόταση. Πολύ αργός, βασανιστικός θάνατος... Ρωτήστε και τον Άγιο Πέτρο. Όποιος το οραματίζεται πρέπει να έχει υποφέρει πολύ, κι ακόμα υποφέρει, για να του έχει φύγει η επίφαση πολιτισμού κι ανθρωπιάς.

Αλλά ας κοιμούνται ήσυχοι οι λίγοι που εξουσιάζουν τους πολλούς ελέω αγορών. Καταργήθηκε η έσχατη ποινή. Δεν υπάρχει καν υπουργική ευθύνη. Και στην απίθανη περίπτωση έκτακτου "ατυχήματος" υπάρχει πάντα η εσπευσμένη επιβίβαση σε ελικόπτερο με απώτερο προορισμό τους φορολογικούς παραδείσους όπου περιμένουν τα... κλεμμένα.

Στη σφαίρα της φαντασίας αυτά. Σκυλί που γαυγίζει δεν δαγκώνει...
 

12 April 2014

Χρήση χημικών στη Συρία

Από τις σημερινές ειδήσεις μαθαίνουμε πως έγινε (πάλι) εκτενής χρήση χημικών "όπλων" στον εμφύλιο της Συρίας.

Κάτι ωριμάζει... Πες το διαίσθηση.

Βλέπω σύντομα αμερικανικά ή, τέλος πάντων, αμερικανοκίνητα στρατεύματα να επεμβαίνουν στη Συρία.
Και ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανία.

Πάρε-δώσε...

10 April 2014

Γυμνοί στο κελί των αγορών!

Οι "κυβερνώντες" μας λένε πως βγήκαμε στις αγορές.
Λάθος ρήμα. ΜΠΗΚΑΜΕ (ξανά) στις αγορές, δηλαδή στο καζίνο των επιτοκίων, και, λόγω αγγλικού δικαίου, στο κελί του αυξανόμενου και μη κουρέψιμου χρέους.

Μήπως η όλη υπόθεση ήταν:
- μια καλά ενορχηστρωμένη διαφήμιση ενόψει επιθεώρησης Merkel ;
- ή ένα καρότο μπροστά στη μούρη του πεινασμένου γάιδαρου ;
- ή μια παρωδία των τηλεοπτικών εκπομπών που επιμένουν να μας δίνουν συνταγές delikatessen  ενώ δυσκολευόμαστε για ένα λίτρο γάλα ;
- ή μια διάψευση του πρωτογενούς πλεονάσματος (ποιος δανείζεται όταν έχει πλεόνασμα...) ;
- ή μια από καιρό αναμενόμενη ευκαιρία να "οικονομήσουν" μερικοί-μερικοί ;
- ή ένας τρόπος να σφίγγουν ακόμα περισσότερο τα λουριά ;

Λίγο απ' όλα τα παραπάνω έχει η παράσταση.
Μπροστά σε μια εγκληματική ενέργεια, η ανάκριση προσπαθεί να βρει ποιος έχει συμφέρον, ποιός κερδίζει... 

Αλήθεια, ποιοι κερδίζουν;
- Οι αγορές - ψηλό το επιτόκιο.
- Οι ανάδοχες (ξένες) τράπεζες - παχυλές προμήθειες για τη μεσολάβηση.
- Οι ελληνικές τράπεζες - περισσότερη ρευστότητα μέσω Τράπεζας της Ελλάδας. Το πού διοχετεύεται αυτή η ρευστότητα το είδαμε στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, πχ.
- Οι "υγιείς" επιχειρήσεις - που με τρόπο θα μεταφέρουν τις επιχορηγήσεις, τις επιδοτήσεις και τα δανεικά κι αγύριστα σε Ελβετίες και Μπαχάμες. Τώρα θα το μάθουμε ;
- Η ίδια η "κυβέρνηση" - είναι σα να τους πέφτει ένα λαχείο 2,5 δις. Δεν θα το ρίξουν λίγο έξω ;

Πουθενά δεν γίνεται λόγος για ανακούφιση του λαού, για διόρθωση αδικιών, για ανάπτυξη.

Πέντε ατέλειωτα χρόνια μας πιπίλισαν το μυαλό με την επωδό ότι έχουμε δυσβάστακτο (κι επαχθές) δημόσιο χρέος. Χρέος μη βιώσιμο.
Γιατί να αυξηθεί πάλι αυτό το χρέος;
Στη διεθνή πολιτική επικρατεί το "διαίρει και βασίλευε". Στο διεθνή υπόκοσμο της πολιτικής εφαρμόζεται το "δάνειζε και δένε"...



 

03 April 2014

Μπαλταδιά...



Οι κακές παρέες, βλέπεις.
Φωτιά και τσεκούρια ο Αβέρωφ - παλαιά ιστορία.
Κάτι βουλευτές (επιλογή Καρατζαφέρη, ελέω Σαμαρά) με αδυναμία στα τσεκούρια στα νιάτα τους.
Ένας Μπαλτάκος-σύνδεσμος - πάντα χρήσιμοι οι σύνδεσμοι. Έστω με ανάστημα μικρού σουγιά. Αλλά όταν αποκαλυφτούν, συμβαίνει αυτό που συμβαίνει και με διπλούς πράκτορες. Ποιος δεν έχει δει σχετικές ταινίες...
Γερή μπαλταδιά λοιπόν. Φαντάζομαι πως λυπήθηκε ο μεγάλος φίλος - 20 χρόνια πολιτικής φιλίας είναι αυτά...

Μού κάνει εντύπωση πως η ευγενής ελληνική καταφεύγει σε τουρκικές και λατινικές ρίζες όταν αναφέρεται σε βρόμικα παιχνίδια συμφερόντων κι εξουσίας. Σα να ντρέπεται η γλώσσα για τους εξουσιαστές που τη χρησιμοποιούν με γερή δόση ψεύδους ή παραπλάνησης.

Ένα-ένα πέφτουν τα προσωπεία. Σημείο καμπής. Όπου νάναι πέφτει καθαρτήριο αστροπελέκι.
 

02 April 2014

Ελληνικό το χαρισμένο...

Το ξεπούλησαν κι αυτό...
917 εκατομμύρια ευρώ για το παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Τιμή πολύ κάτω της αξίας των οικοπέδων κι εκτάσεων της εξαιρετικά προνομιούχου περιοχής, απ' όποια πλευρά κι αν το εκτιμήσουμε.

100.000 ανέργους, όλων των ειδικοτήτων, που λαμβάνουν έτσι κι αλλιώς επιδόματα ανεργίας, 100.000 ανέργους αν έβαζαν να σκάβουν, να χτίζουν, να φυτεύουν την έκταση, μέσα σε δύο χρόνια θα είχαμε μια μεταμορφωμένη δημόσια περιοχή, αξιοποιήσιμη στο εικοσαπλάσιο, προς όφελος όλων μας.

Τώρα;

Τώρα θα μας αξιοποιήσουν οι ξένοι. Ο σημερινός ελληνικός (;) φορέας, με τη μέθοδο των αυξήσεων κεφαλαίων και των πρόσθετων ξένων επενδυτικών κονδυλίων, γρήγορα θα γίνει καθαρά πολυεθνικός. Ξένα κεφάλαια, ξένοι ιδιοκτήτες, τα κέρδη σε ξένες τράπεζες. Έξω.

Οι γνωστοί απολογητές θα ισχυριστούν πως θα υπάρξει όφελος από ΦΠΑ και φόρους. Ασφαλώς, κι αλίμονο αν δεν ακολουθούσαν κι αυτά! Αλλά το ίδιο όφελος από ΦΠΑ και φόρους θα είχαμε αν το ίδιο το κράτος αξιοποιούσε την έκταση. Και δεν θα χάνονταν τα κέρδη προς άγνωστη κατεύθυνση. Και μιλάμε για κέρδη εκατονταετίας, και βάλε...

Ας κάνουμε έναν αφελή συλλογισμό: για να δημιουργήσουμε τα αθάνατα έργα του Ελληνισμού (Ακρόπολη, τα αρχαία θέατρα, την Αγιά Σοφιά, κι ατέλειωτα άλλα...), πουλούσαμε προηγουμένως τα... σχετικά οικόπεδα σε ξένους προς αξιοποίηση;
Είπαμε: αφελής συλλογισμός.



 

01 April 2014

Η αναμενόμενη παραίτηση...

Μέσα στις ζοφερές μέρες η σημερινή θα μείνει σαν το φωτεινό σημάδι ότι, ναι υπάρχει θεός, και μάλιστα θεός της Ελλάδας, μετά την από καιρό αναμενόμενη παραίτηση της "κυβέρνησης". Σημείο καμπής αληθινό! Ο - ήδη τέως πια - πρωθυπουργός, εξερχόμενος από το προεδρικό μέγαρο δήλωσε απερίφραστα: "Μετά την εγχείριση του 2012 στο μάτι μου, είχα πια βαρεθεί να παριστάνω το μονόφθαλμο που οδηγεί μια ολόκληρη χώρα τυφλών. Εξάλλου, διέβλεπα ότι αυτό που έκανα τότε, το 1993, στο Μητσοτάκη, ροκανίζοντας σιγά-σιγά άλλα σταθερά την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία, σήμερα ένας Παπανδρέου μού κάνει ακριβώς τα ίδια. Αδύνατο να αποφύγω το πεπρωμένο..."

Έγινε γνωστό, από κακές γλώσσες, πως ο πρόεδρος ενοχλήθηκε αρκετά με τη σημερινή παραίτηση, γιατί αναγκάστηκε να διακόψει τα μαθήματα tango πού είχε μόλις ξεκινήσει για να είναι έτοιμος να τιμήσει τον πάπα σε προσεχή επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα (εξ Αργεντινής ο πάπας, γι' αυτούς που δεν το γνωρίζουν).

Και η ζωή κυλάει...
Του χρόνου να είμαστε σε όλα καλύτερα.