27 January 2012

Heil Loverdos !

Ομολογώ ότι ο παραπάνω χαιρετισμός δεν έχει την αμεσότητα, την πηγαία δυναμική που είχε εδώ και 80 χρόνια το "Heil Hitler!" και ξεσήκωνε τα γερμανικά πλήθη. Αλλά δεν φταίει ο Λοβέρδος για το επώνυμό του.
Μαθαίνω με έκπληξη ότι ΕΠΙΜΕΝΕΙ στη δική του καταψηφισμένη διάταξη. Το δηλώνει με στόμφο. Επιμένει δηλαδή να ΑΓΝΟΕΙ μια απόφαση της Βουλής.
Θα μου πείτε: ποιά Βουλή, ποιά κυβέρνηση, ποιό σύνταγμα, ποιά δημοκρατία;...
Νέμεση δεν λέγεται η θεά που...

26 January 2012

Εξοργιστική ανευθυνότητα!

Ύπουργός δηλώνει ότι δεν διάβασε τα κείμενα που υπέγραφε και υπερψήφιζε (κι ανάγκασε τους βουλευτές του κόμματός του να υπερψηφίζουν) στη Βουλή. Μή μας φαίνεται και τόσο παράξενο! Ποιος από μας διαβάζει τα «ψιλά γράμματα» όταν υπογράφουμε μια δανειακή σύμβαση, δική μας, με την τράπεζα; Κανένας. Αλλά είναι τουλάχιστο εξοργιστικό – μην πω εγκληματικό -  να αδιαφορείς για «ψιλά γράμματα» όταν δεσμεύεις ολόκληρη κοινωνία, ολόκληρο λαό για χρόνια!

Άλλος υπουργός, μαθαίνοντας ότι μια δική του διάταξη δεν υπερψηφίστηκε στη Βουλή, δηλώσε χωρίς αιδώ, σαν άλλος δικτάτορας, ότι εκείνος τη θεωρεί σωστή και θα την επαναφέρει. Εδώ έχουμε να κάνουμε με το γνωστό «έτσι θέλω!» ορισμένων πολιτικών με μυαλό δικτατορίσκου. Αναφορικά με άλλο ζήτημα, ο ίδιος υπουργός προφήτεψε «μακελειό», λες κι έχει πίσω του την κοινωνία όλη.

Αν πωλούσαν μυαλά στη λαίκή, μερικοί πολιτικοί θα αγόραζαν τα πιο φτηνά, τα δεύτερης διαλογής, σίγουρα…

19 January 2012

Ένα μισάωρο αισιοδοξίας...

Ένα μισάωρο αισιοδοξίας, χαράς, μέσα στο σκοτάδι των ειδήσεων, μέσα στην προαγγελία της σκλαβιάς, μέσα στο κρύο του χειμώνα:
Ένα μέρος του μεγάλου τραπεζιού στρωμένο. Έξω, στην ηλιόλουστη βεράντα.
Το γεύμα, λιτό, για δύο: ψωμί ελαφρά ψημένο, με λάδι και ρίγανη. Πιο πέρα ένα πιάτο με τυρί φέτα και ελιές. Κρασί χύμα, κόκκινο από τα Μέγαρα. Το κύριο πιάτο θα είναι ένα νόστιμο αλλά πολύ απλό σπανακόρυζο. Επιδόρπιο: ένα σεμνό σοκολατίνι.
Όλα στον ήλιο, στην καρδιά του χειμώνα, πραγματικά και μεταφορικά. Με τη θέληση να επιβιώσουμε, παρά την επιβουλή των ξένων.


Τύφλα νάχουν τα περίπλοκα μαγειρέματα των καναλιών...

Κακώς κείμενα (18) - ΕΟΠΥΥ και πράσινα άλογα


Από το 2009 και μετά βλέπουμε μια βαθμιαία αποδόμηση του ΕΣΥ. Όλοι μας το διαπιστώνουμε. Πολλοί από μας το ζούμε καθημερινά.

Έχεις μια χρόνια πάθηση κι ανήκεις στους ευτυχείς ασφαλισμένους του ΙΚΑ:

Καλείς το 184 για να προγραμματίσετε επίσκεψη σε γιατρό του ΙΚΑ. Αν είσαι τυχερός, σου κλείνουν ημερομηνία μετά από 5 εβδομάδες. Στη συγκεκριμένη επίσκεψη (αν πάλι είσαι τυχερός και δεν πραγματοποιείται απεργία γιατρών) ο γιατρός σού δίνει συνταγή για θεραπεία ενός μηνός. Τρόπος του λέγειν, γιατί οι περισσότερες συσκευασίες φαρμάκων προβλέπουν αγωγή 28 ημερών. Περνάει λοιπόν αυτό το διάστημα των 28 ημερών. Η επόμενη εφικτή επίσκεψη είναι τουλάχιστο 1-2 εβδομάδες αργότερα (αν είσαι τυχερός). Ο φαρμακοποιός της γειτονιάς, που σε γνωρίζει, σε διευκολύνει και σού δίνει προκαταβολικά τα φάρμακα που ΘΑ έχει η επόμενη συνταγη. Αλλά με το πέρασμα των εβδομάδων και την άνωθεν τεχνητή αραίωση των επισκέψεων πέρα του μήνα, φτάνει μια στιγμή που «χρωστάς» στο φαρμακοποιό όχι ένα, αλλά δύο, μπορεί και τρία φάρμακα. Τότε σκάει η φούσκα, πληρώνεις εξ ίδίων τα φάρμακα για τα οποία έμειναν πίσω οι συνταγές και συμβάλλεις στους πανηγυρισμούς του υπουργού Υγείας ότι μέσα σ’ ένα χρόνο μειώθηκε κατά τόσο τοις εκατό η φαρμακευτική δαπάνη του ΙΚΑ !

Αλλά ο ΕΟΠΥΥ; Τον ξεσχάσαμε: Όχι βέβαια, γιατί με τον ΕΟΠΥΥ έχεις τη δυνατότητα να βρεις γιατρό συνταγογράφο των ταμείων, αμέσως ή σχεδόν αμέσως. Θεωρητικά τουλάχιστο. Έχοντας συμβουλευτεί τους πίνακες με τους συμβεβλημένους γιατρούς της περιοχής (οι περισσότεροι είναι γιατροί του ΙΚΑ…) παίρνεις τηλέφωνο το ιδιωτικό ιατρείο, εξηγείς ότι δεν θέλεις εξέταση, μόνο μια συνταγή όπως προβλέπει ο ΕΟΠΥΥ, και παίρνεις μία από τις εξής απαντήσεις (συνήθως από τη γραμματέα του γιατρού):

-       έχουμε ήδη συμπληρώσει τον αριθμό συνταγών που μπορούμε να χορηγήσουμε δωρεάν.
-       δεν έχουμε στέλεχος συνταγών, μας τελείωσε.
-       εφόσον είστε ασφαλισμένος του ΙΚΑ, να κλείσετε ημερομηνία στα ιατρεία του ΙΚΑ μέσω του 184.
-       δεν είμαστε συμβεβλημένοι, λάθος ο πίνακας.
-       βεβαίως να πάρετε συνταγή, αλλά θα πληρώσετε 10 ευρώ…

Κι έτσι πήρε μπρος το νέο «σύστημα υγείας» που λέγεται ΕΟΠΥΥ… Εκεί που παλαιότερα (και δεν λείπανε φυσικά ορισμένα παρατράγουδα) έπαιρνες τακτικά τα αναγκαία φάρμακα μετά από προσυνεννόηση στο 184, τώρα η εξυπηρέτση γίνεται από τους ίδιους γιατρούς (συνήθως), αλλά με το… αζημίωτο!

Αυτά σε μια χώρα που, σε αναλογία πληθυσμού, έχει τους περισσότερους γιατρούς στον κόσμο, και τα περισσότερα φαρμακεία, το σωτήριο έτος 2012.

Ε, βρε Λοβέρδε…

14 January 2012

Παπαδήμος - Παπαδήμιος

Έπεσαν τα προσωπεία.
Ο Παπαδήμος έγινε ΠαπαΔΗΜΙΟΣ !

Η καρτερία μας, πόσο ακόμα;

13 January 2012

Κακώς κείμενα (17) - Θελκτικές παρουσιάστριες, άνδρες παρουσιαστές στα ατημέλητα


Στα λεγόμενα πρωινάδικα της τηλεόρασης παρατηρείται το εξής φαινόμενο:

Οι γυναίκες-παρουσιάστριες να ντύνονται στα όρια του προκλητικού, καμιά φορά και με φορέματα που για ορισμένα στρώματα της ταλαίπωρης κοινωνίας μας ανήκουν στην κατηγορία της «βραδυνής τουαλέτας». Οι περισσότερες δε παρουσιάστριες να εμφανίζουν ήδη αρκετά πεσμένα στήθη τύπου Marilyn Monroe, λόγω ηλικίας προφανώς.Μια εμφάνιση που παρά τα πολλά φτιασίδια, δεν μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε νεανική.

Ενώ οι άνδρες; Εδώ δεν φαίνεται να μετράει το όποιο αισθητικό κριτήριο. Ντύσιμο ατημέλητο, πολλές φορές ατημέλητο σε σημείο χονδράδας. Ντύσιμο με το οποίο κανένας νεαρός άνεργος που παρουσιάζεται για μια πολυπόθητη δουλειά θα τολμούσε να εμφανιστεί στο νέο αφεντικό του. Και καλά το πρόχειρο ντύσιμο. Την κραυγαλέα αξυρισιά, πού την κατατάσσουν; Σε μια νέα αντίληψη περί ευπρεπισμού;

Παρουσιαστές και παρουσιάστριες θεωρούνται πρότυπα, προκαλούν μίμηση. Η οθόνη της τηλεόρασης επιδρά καταλυτικά, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες.

Αυτά είναι τα πρότυπά «μας»;

10 January 2012

Ξένα έργα στην Ελλάδα


Η πρόσφατη κλοπή τριών έργων τέχνης από την «¨Εθνική» Πινακοθήκη θα μπορούσε να μας δώσει χρήσιμες ιδέες για την «αξιοποίηση» των πινάκων, λιθογραφιών και γλυπτών που βρίσκονται σε δημόσιους χώρους, σε δημόσιες συλλογές, υπό μορφή μουσειακών εκθεμάτων ή μη.

Αναφέρομαι στα ΞΕΝΑ έργα, αποκλειστικά. Τα αποκτήσαμε κάποτε. Πολλές φορές απλώς τα χώνουμε σε αποθήκες. Άλλες φορές τα εκθέτουμε – συνήθως όχι σε μόνιμη βάση. Τώρα που η ελληνική κοινωνία δεινοπαθεί, μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή να ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ; Να κάνουμε δηλαδή αυτό που κάνει ο κάθε νοικοκύρης όταν βρίσκεται σε απελπιστικά δύσκολη θέση και πουλάει το οικόπεδο που το αγόρασε φτηνά 30 χρόνια νωρίτερα για επένδυση, ή για κάθε ενδεχόμενο; 

Σαν κοινωνία δεν θα χάσουμε τίποτα αν για τα επόμενα χρόνια δεν μπορούμε να θαυμάσουμε τα ξένα έργα σε απόσταση λίγων μέτρων. Και δεν θα αδειάσουν οι πινακοθήκες, γιατί στη θέση των ξένων έργων που θα πάρουν το δρόμο για πλούσιες συλλογές και μουσεία εξωτερικού, θα εμφανίζονται τα έργα τα δικά μας, τα ελληνικά.

Μερικοί θα πουν ότι έτσι γινόμαστε πολιτιστικά φτωχότεροι. Λάθος. Κοσμοπολιτικά φτωχότεροι, ίσως. Αλλά στα χρόνια που έρχονται προτιμώ να βλέπω να φεύγουν ξένα έργα τέχνης, παρά να φεύγουν στο εξωτερικό τα άνεργα ελληνικά νιάτα!


07 January 2012

Κακώς κείμενα (16) - Έλλειψη βιβλιών στα σχολεία


Η έλλειψη βιβλίων δεν είναι σημερινό φαινόμενο. Στην αρχή της κάθε σχολικής χρονιάς παρατηρείται καθυστέρηση στη διανομή βιβλίων. Φέτος όμως φτάσαμε σε καθυστερήσεις ακραίες, σε καθυστερήσεις μηνών!

Γιατί;
Περιττή η ερώτηση, απάντηση δεν θα υπάρξει, όσο και να φωνάζουμε!

Επειδή είναι εύκολη η διάγνωση και η κριτική, να προτείνω και λύση:

Τόννοι περιοδικών ποικίλης ύλης τυπώνονται – και διανέμονται - σε εβδομαδιαία βάση, τακτικότατα, χωρίς καθυστερήσεις. Προτείνω λοιπόν να χρησιμοποιούνται για μια εβδομάδα τα τυπογραφεία των περιοδικών για την εκτύπωση των σχολικών βιβλίων που εκκρεμούν. Ας τυπώνονται και με το χαρτί και με το σχήμα των περιοδικών, δεν χάλασε ο κόσμος! Το ευκταίο είναι να τυπώνεται η διδακτέα ύλη ΑΜΕΣΩΣ.

Προβλήματα διανομής; Εφόσον τα πρακτορεία τύπου φτάνουν καθημερινά σε όλα τα περίπτερα της επικράτειας, μπορούν να φτάσουν και στα σχολεία.

Ο καλοπροαίρετος αντίλογος: θα μείνουμε μια εβδομάδα χωρίς περιοδικά, χωρίς το πρόγραμμα της τηλεόρασης; Μάλιστα. Σαν κοινωνία δεν θα πάθουμε και τίποτα αν για μια εβδομάδα δεν μαθαίνουμε τα καμώματα των «επωνύμων» ή την περίληψη των τουρκικών σειρών. Τα σχολεία όμως θα λειτουργούν με το αναγκαίο υλικό. Αυτό, δεν είναι το σημαντικότερο;

Καλή χρονιά!