13 December 2014

Juncker, πολύ κοντά στο Junker...

Προκειμένου να αναμειχτεί, αθέμιτα και αντιθεσμικά, στην ελληνική εκλογή προέδρου και στο ενδεχόμενο αποτέλεσμα ελληνικών βουλευτικών εκλογών, ο πολύς Juncker επέλεξε να εκφραστεί, όχι στα γαλλικά (που ήταν η γλώσσα του στο σχολείο), ούτε στα αγγλικά (που είναι η μάλλον κυρίαρχη γλώσσα στα υψηλά κλιμάκια της ΕΕ), αλλά σε αυστηρά γερμανικά... 

Ως και το ύφος της σχετικής του απάντησης στο δημοσιογράφο που τον ρωτούσε, ήταν καθαρά "πρωσικό". 

Σημείο των καιρών. 
Ο Juncker έγινε Junker, ή προσπαθεί να συμπεριφερθεί σαν Junker.
Ο κάποτε θρυλούμενος "φιλελληνισμός" του σταματάει μόλις διαφαίνεται ολίσθηση του ελληνικού πολιτικού κέντρου βάρους από τα δεξιά προς τα αριστερά. Μην κακοκαρδίσει τη Merkel ο πειθήνιος τοποτηρητής, συγγνώμη... επικεφαλής επίτροπος... 


10 December 2014

Πρόεδρος...

Δεν ήταν δα πολλές οι επιλογές μεταξύ των επώνυμων ολικών φαλακρών...

Με γυμνωμένο κρανίο εμφανίζονται μερικοί βουλευτές της Χρυσής Αυγής, αλλά θα ακουγόταν μάλλον σαν πρόκληση μια τέτοια υποψηφιότητα (τυγχάνουν και μικρής ηλικίας).

Ο Τέλι Σαβάλας θα ήταν πολύ κατάλληλος, εξαιρετικά αναγνωρίσιμος μάλιστα, με χρήσιμες υπερατλαντικές διασυνδέσεις, αλλά πέθανε πριν παρουσιαστεί η ευκαιρία.

Μερικοί τηλεοπτικοί παρουσιαστές, κυρίως από τα πρωινάδικα, θα ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις - στην εμφάνιση δηλαδή, τα δερματόστικτα θα ήταν άλλο ένα συν -  αλλά η νεαρή ηλικία, βλέπεις...

Για τον Κώστα Γκουσγκούνη υπήρχε αρχικά ένα ισχυρό ρεύμα (λέγε με lobby). Αντέδρασαν όμως γρήγορα οι ξένες φαρμακευτικές εταιρείες. Ένας τέτοιος πρόεδρος θα ωθούσε το... ηθικό των Ελλήνων (ανδρών) στα ύψη και θα έπεφταν οι πωλήσεις ορισμένων χαπιών στα Τάρταρα...

Μένει ο Στυλιανός Παττακός. Από ηλικία εντάξει (μόλις 102 ετών). Κατά τα άλλα, χούντα τότε, χούντα τώρα. Θα διέλυε όμως με το έτσι θέλω τη βουλή κι αυτό ακριβώς είναι εκείνο που θέλουν να αποφύγουν αρκετοί βουλευτές με κάθε θυσία! Άσε που ήταν εναντίον του καπνίσματος.

Οπότε, μένει ένας Δήμας.
73 ετών. Μια χαρά συνταξιούχος. Νεώτατος μέσα στο γεροντοκρατικό μας σύστημα.
Αν το θέλει η τρόικα, θα πάρει τις 180 ψήφους (έλα ντε, τί το έχουμε το τεχνικό κλιμάκιο με κάτι φουσκωμένους χαρτοφύλακες. Πολλά τα... θέματα προς συζήτηση).

Όχι, λάθος πληροφορία: Ο Μητσοτάκης ΔΕΝ σκοπεύει να ξυρίζει το κρανίο του.

08 December 2014

Αγγλικομανία

Πρόσφατη τηλεοπτική διαφήμιση από μια από τις λίγες εναπομένουσες ελληνικές τράπεζες (οι άλλες έγιναν bank προς διευκόλυνση των λαθρομεταναστών με καταθέσεις...) προτείνει να "κατεβάσουμε" μια application για πιο γρήγορες, πιο άνετες αγορές μέσω τραπεζικής συναλλαγής. Δεν αμφιβάλλω ότι η μέγιστη πλειονότητα των Ελλήνων κατάλαβε αμέσως περί τίνος πρόκειται.

Αν η διαφήμιση συνιστούσε να απλικάρουμε μια εφαρμογή, πάλι οι περισσότεροι από μας θα κατανοούσαν με την πρώτη το διαφημιστικό μήνυμα. Το ίδιο περίπου αν έλεγε να κάνουμε download τη σχετική application/εφαρμογή. 

Από πάνω, σκάει και η εκπομπή "ένα τραπέζι Ελλάδα", που προτείνει ενδιαφέρουσες συνταγές φαγητού από διάφορα μέρη της Ελλάδας (της Ελλάδας, βεβαίως βεβαίως!) με μουσική υπόκρουση ξένου (αγγλικού/αμερικανικού) τραγουδιού. Προφανώς, ο τεράστιος όγκος ελληνικών συνθέσεων - παραδοσιακών και σύγχρονων - είναι ανεπαρκέστατος όταν φτάνει η ώρα να επιλέξουμε μελωδίες κατάλληλες για να συνοδεύουν τοπικά ελληνικά εδέσματα. Κατανοητό, κατανοητό... 

Μερικά λεπτά αργότερα, άλλη διαφήμιση ευχόταν στους Έλληνες τηλεθεατές "Merry Christmas". Μαντέψατε φυσικά ότι η μουσική υπόκρουση καμιά σχέση δεν είχε με κάλαντα ή άλλες γνώριμες ελληνικές μελωδίες εποχής... 

Ένας Τούρκος θα αναφωνούσε: άι σιχτίρ! 
Μερικοί Έλληνες προτιμούν "shit!" ή "fuck!"
Εγώ ας περιοριστώ στο ελληνικότατο:



12 November 2014

Αμφίπολη (2)

Αφηρωισμένος νεκρός, λοιπόν, ο ένοικος του τεράστιου τάφου στην Αμφίπολη.

Ηρωοποίηση είχε διατάξει ο Μεγάλος Αλέξανδρος για τον επιστήθιο φίλο του, τον Ηφαιστίωνα, όταν ο τελευταίος πέθανε το φθινόπωρο του 324 προ Χριστού.

Ο Ηφαιστίων πέθανε στα Εκβάτανα της Περσίας. Να μεταφέρθηκε στην Αμφίπολη ;

Υπομονή, λοιπόν.

03 November 2014

Μητροπολίτες...

Η "ενθρόνιση" του νέου μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και (Νέας) Φιλαδέλφειας καλύφτηκε εκτενώς από μερικά περίβλεπτα (κατά θρησκευτική ορολογία) δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης.
Ο πρωθυπουργός ήταν εκεί (ναι, καλά μαντέψατε: Σαμαρά τον λένε), αρκετά μέλη της "κυβέρνησης", βουλευτές, παράγοντες τοπικοί και μη, και λοιποί παρατρεχάμενοι. Και κόσμος φυσικά - το λεγόμενο ευσεβές πλήρωμα - αν και δεν νομίζω να μοιράστηκαν λεφτά. Μόνο μεταφυσικές υποσχέσεις.

Ο ενισχυμένος συγχρωτισμός παπαδαριού και υψηλόβαθμων πολιτικών δίνει ένα σαφές στίγμα για την πορεία του τόπου: εναποθέτουμε πια τις ελπίδες μας στο θεό και στη μετά θάνατο ζωή.

Ελλάδα 2014. Οι Ελληνίδες αγαπούν το λευκό, οι πολιτικοί το μαύρο.

10 October 2014

Ζωοφιλία... η νεόκοπη αξία του πολιτισμού της υποκρισίας.

Στην Ισπανία θανατώθηκε σκυλί (συντροφιάς) για το οποίο υπήρξε υποψία ότι  θα μπορούσε να είναι φορέας του ιού Ebola.
Και κλάάάμα οι κυρίες!
(Μέχρι και διαδηλώσεις έγιναν, και συγκρούσεις με την αστυνομία, για να αποτρέψουν τη θανάτωση...).

Εδώ στην Ελλαδούλα μας μαθαίνουμε ότι αποβίωσε ο "Λουκάνικος", ένα σκυλί που συμμετείχε σε πορείες/διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Δημοσιότητα, άλλο πράμα! Σε "σοβαρά" έντυπα, παρακαλώ! Εδώ δεν μιλάμε για ευθανασία, αλλά για αθανασία... Το εγκώμιο του σκύλου.


Βασικά (εδώ ταιριάζει το επίρρημα) ακολουθώ δίαιτα χορτοφαγίας. Εκτιμώ όμως πολύ τα γαλακτοκομικά προϊόντα διατροφής και νιώθω  ευγνωμοσύνη προς αγελάδες, κατσίκες, πρόβατα που φροντίζουν, άθελά τους, για σημαντικό μέρος των καθημερινών αναγκών μου σε πρωτεϊνες (κυρίως).

Πολύ μικρός, με έριξε κάτω ένα μεγάλο σκυλί. Έτσι μου έλεγε η μητέρα μου - εγώ δεν το θυμάμαι καν. Πάντως, κάτι μου άφησε αυτό το περιστατικό. Από ένστικτο αποφεύγω τα σκυλιά. Όσο εκφραστική κι αν είναι μια σκυλίσια μουσούδα, προτιμώ να κρατάω αποστάσεις. Αλάργα...

Σκέφτομαι τους λεγόμενους ζωόφιλους, που νοιάζονται αποκλειστικά, άλλοι για σκυλιά και γάτες, άλλοι γενικότερα για κατοικίδια - ο Σήφης στην Κρήτη, κάποτε θα ήταν ένα μικρό, άκακο κατοικίδιο. Μεγάλωσε, έγινε επικίνδυνο, εγκαταλείφτηκε. Και τώρα ξοδεύονται δημόσια κονδύλια, όχι ευκαταφρόνητα ποσά σε αμοιβές για ειδικούς και μή, για να πιαστεί ζωντανό και να μεταφερθεί σε ζωολογικό κήπο.

... Την ίδια ώρα που σφάζονται χιλιάδες και χιλιάδες ζώα που έχουν την ατυχία να έχουν εύγευστη σάρκα. Την ίδια ώρα που χιλιάδες κυνηγοί σκοτώνουν νόμιμα ό,τι κινείται στους αγρούς. Την ίδια ώρα που τα αλιευμένα ψάρια πεθαίνουν (ή πρέπει να πω: ψοφάνε) μαρτυρικά από ασφυξία.

Τόσο απλά: η ζωοφίλια εξαντλείται σε λίγα είδη "συντροφιάς" που δεν τρώγονται. Πέραν αυτού, το στομάχι μας ορίζει ποιά ζώα ζούν, ποιά πεθαίνουν... Ένα λιθαράκι στον πολιτισμό της υποκρισίας.



30 September 2014

ΕΝΦΙΑπρόβατα...

Ουρές στις τράπεζες για να πληρωθεί το... ΕΝΦΙΑ ! 


Ελλάς Ελλήνων Αμνών ! 

25 September 2014

e-learning για μη Έλληνες...

""
e-learning
make your dreams
your future
""

Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το παραπάνω σύνθημα εκπηγάζει από ένα από τα πολλά ξένα ή ψευδεπίγραφα ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Ελλάδα μας.

Μπα...

Είναι σύνθημα που το παραθέτει το ελληνικότατο (;) Πανεπιστήμιο Πειραιώς !
Θα σκέφτηκαν οι άνθρωποι: να μη διαφημίζουμε την αγγλοσαξονική λατρεία μας; Να μην προωθήσουμε την αγγλική γλώσσα (που τόχει τόση, μα τόση ανάγκη...) σε μερικά από τα πρόγραμματά μας;

Τη διαφήμιση την είδα σε συρμό του μετρό. Όλα τα άλλα στοιχεία ήταν σε κανονικά σχεδόν ελληνικά - αν εξαιρέσουμε την πληθωρική χρήση κεφαλαίων γραμμάτων. Συμπεραίνω ότι η διαφήμιση απευθύνεται στους Έλληνες εκείνους που "παίρνουν μπρος" μόνο αν τους πετάς ένα κόκκαλο αγγλικό.

Όχι, όχι! προς θεού! καμιά σχέση με συνωμοσιακά περί κρυφού αφελληνισμού...
Κατά τα άλλα, με χρήματα ΕΛΛΗΝΩΝ λειτουργεί το Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Φόρους πληρώνω κι αγγλικά πρέπει να τ' ακούσω.

29 August 2014

Ξενούδη διακοπές

Λίγες μέρες ήταν, 5 όλες κι όλες.
Όπως κάθε χρόνο στη Βόρεια Εύβοια, στην παραλία Αγίου Νικολάου στα Ελληνικά Αρτεμισίου. Πρόσφατα, με το πρόγραμμα "Καλλικράτης", ο δήμος Αρτεμισίου εντάχτηκε στο δήμο Ιστιαίας. Αλλαγές στις δημοτικές υπηρεσίες, αλλαγές και στους χάρτες.

Στον Άγιο Νικόλαο τα πράγματα ήταν απαράλλαχτα. Αρκετός κόσμος πάντως, κυρίως Έλληνες. Δεν άκουσα παράπονα από τους επαγγελματίες τουρισμού.

Ακολουθούν τρεις φωτογραφίες της περιοχής.

Στην πρώτη φωτογραφία η νησίδα του Αγίου Νικολάου. Στο βάθος το κατάφυτο Ποντικονήσι. Στον ορίζοντα, μακριά, οι ακτές της Μαγνησίας.

Η νησίδα από πιο κοντά. Τα μεγάλα εστιατόρια προσφέρουν καλή θέα και, το κυριότερο, χορταστικές μερίδες νόστιμο φαγητό σε πολύ προσιτές τιμές. Κολύμπα γερά για να καις τις περιττές θερμίδες!

Ο πυρήνας του παραθαλάσσιου οικισμού. Ανηφοριές μέσα στο πράσινο. Φέτος δεν περπάτησα καθόλου μέσα στο απέραντο πευκοδάσος. Όλη η εδώ παραμονή αναλώθηκε στην αμμουδιά - και σε δύο εκδρομές: μια βραδιά στα Λουτρά Αιδηψού και μισή μέρα στους Καταρράκτες της Κερασιάς (όπου όλοι, ακόμα και τα αεικίνητα παιδιά, επιστράτευσαν κάτι ζεστό, ένα μάλλινο ή βαμβακερό ρούχο!).

Ενώ η Αθήνα έβραζε...
Άντε, και του χρόνου!



15 August 2014

Αμφίπολη (1)

Δεν θά ήθελα να κάνω προβλέψεις για το τί θα βρεθεί στον τεράστιο τάφο της Αμφίπολης. Σε λίγες εβδομάδες οι υπεύθυνοι αρχαιολόγοι θα μας διαφωτίσουν. Οριστικά ή όχι, μένει να το δούμε. Ούτε για τον τάφο του Φιλίππου Β' δεν υπάρχει ομοφωνία.

Λες ο τάφος της Αμφίπολης να ανήκει στο Φίλιππο Β' ;
Οπότε, ποιανού είναι ο τάφος της Βεργίνας ;

Μέ προβληματίζει το απίθανο μέγεθος του τάφου της Αμφίπολης... Ο εντολέας της κατασκευής, ποιόν ήθελε να τιμήσει με τόσο μεγαλόπρεπο τρόπο ; Εδώ αναδύεται το όνομα του... Ηφαιστίωνα, του επιστήθιου φίλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Μια υπόθεση κάνω.

Η ιστορία μας λέει ότι ο Αλέξανδρος ξόδεψε μυθώδη ποσά στην κηδεία του Ηφαιστίωνα, και στις επικήδειες τελετές. Γίνεται λόγος για μια τεράστια πυρά (που δεν αποκλείεται να μη χρησιμοποιήθηκε τελικά, γιατί λίγους μήνες μετά τον Ηφαιστίωνα πέθανε κι ο Αλέξανδρος...).

Μήπως ο Αλέξανδρος πρόλαβε να χτίσει ένα μεγάλο τάφο για το φίλο του ;
Στην Αμφίπολη, το μέρος απ όπου ξεκίνησε τη μεγάλη εκστρατεία. Γιατί όχι ;
Συναισθηματική η εξήγηση/υπόθεση, όχι επιστημονική.

Αλλά...

15 July 2014

Γερμανία... Αργεντινή...

Γερμανία:
Το λεωφορείο που μετέφερε τη "νικηφόρα" γερμανική ποδοσφαιρική ομάδα στο κέντρο του Βερολίνου είχε αναρτήσει μια κραυγαλέα - κατά τη γνώμη μου - διαφήμιση της Mercedes-Benz. Η ιστορική Πύλη του Βραδεμβούργου ήταν κι αυτή καλυμμένη με διαφημίσεις. Οι ποδοσφαιριστές έδωσαν παράσταση που προσιδίασε περισσότερο με πρόχειρα θεατρικά δρώμενα τρίτης κατηγορίας παρά με γιορτασμό διεθνούς αθλητικής εμβέλειας. Και σ' ένα από τα "τραγούδια τους" μάλλον κορόϊδευαν τους Gauchos, τους Αργεντίνους...

Αργεντινή:
Εδώ το λεωφορείο διαφήμιζε φαρδιά-πλατιά την Coca-cola. Κατά τα άλλα, σεμνή, σοβαρή η τελετή υποδοχής από την πρόεδρο της χώρας .

Εμπόριο, αγορές...


26 June 2014

2-1...

Στα χτεσινοβραδινά τηλεοπτικά "δελτία ειδήσεων" μ' έπιασε ναυτία. Τόσο εμετικά ήταν τα σχόλια! Κάποτε πάσχιζαν να μας κάνουν Αμερικανάκια. Τώρα ορίζουν ότι πρέπει να αντιδράσουμε λατινοαμερικανικά. Τα πάντα υποταγμένα στη μπάλα...

Στενοχωριέμαι για το τι θα γίνει σε λίγες μέρες, όταν θα ξυπνήσουμε. Ο θεός (!) της Ελλάδας που βοήθησε στο χτεσινό 2-1, θα φανεί πολύ αδύναμος μπροστά στους άλλους θεούς. Ξεχάστε τον ένα και μοναδικό θεό. Κάθε χώρα έχει το δικό της θεό, που υπηρετεί τα εκάστοτε εθνικά συμφέροντα. Και πανεπόπτης θεός το χρήμα, που, στα παρασκήνια, στήνει τις παραστάσεις...

Άθλημα, σου λέει ο άλλος.
 

12 June 2014

Νοσοκομείο "Αττικό(ν)" - (2)

Μικρή συνέχεια, κάτι σαν ουρά, στην προχτεσινή ανάρτηση που είχε να κάνει με την κραυγαλέα έλλειψη πεζοδρομίων σε μεγάλο μέρος του δρόμου προς το νοσοκομείο (οδός Ρίμινι, στο Χαϊδάρι).

Σε ό,τι αφορά την περίθαλψη στο νοσοκομείο, μόνο καλά λόγια έχω να πω. Θα το πιστέψετε; μέχρι και το φαγητό (των ασθενών) ήταν νόστιμο!
Λιγότερο νόστιμο, στην ΟΨΗ, ήταν ο... ελληνικός καφές - για όσους το φέρνουν στα χείλη τους με τα μάτια ανοιχτά. Δείτε και μόνοι σας:
Από το κυλικείο ο ελληνικός καφές, λοιπόν, προσφέρεται σε μη ελληνικό χάρτινο κύπελλο. Λίγο παράξενο μου φάνηκε, για ένα νοσοκομείο όπου συχνάζουν κατά τεκμήριο κυρίως Έλληνες. Κι ο Έλληνας, αγγλομαθέστατος όπως είναι, μόνο με αγγλικές ευχές απολαμβάνει το γλυκύ βραστό του...
Στην άλλη πλευρά του κυπέλλου αναγράφεται και μια προτροπή στα... λατινικά (carpe diem) με άψογη μετάφραση, φυσικά στα αγγλικά (seize the day). Δείτε το:

Ελληνικό το νοσοκομείο, ελληνικό το κυλικείο μέσα σ' αυτό, ελληνική η επιχείρηση που προμηθεύει τα κύπελα... Να μην έχουμε και λίγες αγγλικούρες; Τι καλό παράδειγμα μάς δίνουν τα λεγόμενα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια;...

Ένα άλλο σημείο: η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας δεν χτύπησε ποτέ την πόρτα του νοσοκομείου. Εισαγωγή ασθενών, εξιτήρια, διεκπεραιώνονται ακόμα με το γνωστό από παλιά "πήγαινε πρώτα εκεί, περίμενε στην ουρά, πάρε σφραγίδα, πήγαινε μετά παραπέρα, έλα πάλι αύριο...". Αναλογίζομαι τον πόνο και την αγανάκτηση των ανθρώπων που μένουν σε κάποια απόσταση και ταλαιπωρούνται για ένα χαρτί.

Τι μου έμεινε από τις 10 μέρες που πηγαινοερχόμουνα στο Νοσοκομείο Αττικό(ν) ;

Κτίρια έχουμε, θαυμάσιους γιατρούς έχουμε, πεζοδρόμια δεν έχουμε, τη γλώσσα μας περιφρονούμε, γραφειοκρατία καλλιεργούμε, αλλά, ευτυχώς, υγεία έχουμε!

 

09 June 2014

Νοσοκομείο "Αττικό(ν)" - (1)

Τυχαίνει κι αυτό.
Τις τελευταίες μέρες χρειάστηκε να πηγαίνω τακτικά, σαν επισκέπτης, σ' ένα από τα πιο σύγχρονα νοσοκομεία της Αθήνας, και με αφορμή τα πολλά πηγαινέλα σκέφτηκα να αφιερώσω μια ανάρτηση, όχι τόσο στο ίδιο το μεγάλο νοσηλευτικό ίδρυμα, όσο στις... δυσκολίες πρόσβασης που παρουσιάζει. Ας ξεκινήσουμε μια μικρή εικονογραφημένη ξενάγηση:


Βρισκόμαστε λοιπόν στο Χαϊδάρι, στη λεωφόρο Αθηνών-Κορίνθου, λίγο πιο πάνω από τον κόμβο Παλατάκι, σχεδόν απέναντι από το Δημοτικό Κολυμβητήριο. Από δω ξεκινάει μια μεγαλοπρεπής λεωφόρος (με πολύ πράσινο και προστατευμένα πεζοδρόμια που δεν επιτρέπουν στάθμευση οχημάτων, δηλαδή άνετα πεζοδρόμια πραγματικά για πεζούς). Σύμφωνα με τις πινακίδες, αυτή η λεωφόρος θα μας οδηγήσει στο νοσοκομείο "Αττικό(ν)".


Στα 300μ περίπου η λεωφόρος καταλήγει σε τρίστρατο. Δύο δρόμοι αριστερά, πάντα με ωραία πεζοδρόμια, οδηγούν στα δύο στρατόπεδα του Χαϊδαρίου - πολλοί από μας θα έχουν θετικές ή αρνητικές αναμνήσεις από κει. Αλλά, ας προχωρήσουμε δεξιά στον τρίτο δρόμο.


Μπα; Στα 50μ σταματάνε τα πεζοδρόμια και στις δύο πλευρές του δρόμου. Αλλά φαρδύ το οδόστρωμα κι άδειο, μπορούμε να περπατήσουμε και στην άσφαλτο. Το νοσοκομείο δεν απέχει και πολύ...


Εδώ υπάρχει σπίτι κι επανεμφανίζεται το πεζοδρόμιο. Για πόσο λίγο όμως! Αρχίζουν και πυκνώνουν την τάξη τους τα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Να δοκιμάσουμε να περπατήσουμε στην άλλη πλευρά του δρόμου;


Περνάμε την κεντρική νησίδα με τις αγριάδες, ελπίζοντας πως θα περπατήσουμε πιο άνετα απέναντι.
Φρούδες ελπίδες...



Αυτή είναι η κατάσταση του αριστερού "πεζοδρομίου". Η πύλη του νοσοκομείου είναι λίγο πιο πάνω, αριστερά. Να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του πεζού που προχωράει μέσα από τα σταθμευμένα αυτοκίνητα; Σ΄αυτό το σημείο πάντα πολλά, πάρα πολλά τα αυτοκίνητα... Καλύτερα να περπατήσουμε στο χωμάτινο πεζοδρόμιο-μονοπάτι. Στενό αλλά ασφαλές.


Ποιος δεν αγαπάει το πράσινο; Όλοι το θέλουμε, αλλά σ' αυτό το σημείο; Ούτε παιδικό καροτσάκι δεν περνάει! Ελάτε βρε παιδιά!


Ευτυχώς, υπάρχουν μερικά καταστήματα απέναντι, με λίγο-πολύ κανονικό πεζοδρόμιο! Λίγη υπομονή, η πύλη του νοσοκομείου είναι κοντά πια...


Αυτή είναι η εικόνα του "πεζοδρομίου" λίγα μέτρα από την είσοδο του νοσοκομείο. Επισημαίνω πως δύο μέρες συνέχεια το μέρος ήταν αδιάβατο γιατί είχε ξεχειλίσει ο κάδος (αμέσως πίσω από το στύλο). Αναγκαστικά περπατούσαμε πάλι στην άσφαλτο. Φραγμένο εντελώς το μονοπάτι. Δύο... αυτοκίνητα παρακάτω βρίσκεται η στάση του λεωφορείου.



Αναπνεύσαμε! Περάσαμε την πύλη, μπήκαμε στον αύλειο χώρο του νοσοκομείου. Παντού ευρυχωρία, ευταξία, καθαριότητα.

Και παραμένει η απορία: όταν χτίστηκε αυτό το νοσοκομείο, κανένας, μα κανένας δεν σκέφτηκε τα πεζοδρόμια; Σωστή η παρατήρηση ότι ο περισσότερος κόσμος χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο (ή το ταξί, ή το λεωφορείο) για να έρχεται εδώ. Όταν όμως πρέπει να αφήσεις το αυτοκίνητο μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά, πάλι θα περπατήσεις στα σημεία που περιγράψαμε. Αλήθεια, υπό βροχή, τί γίνεται;

Πολεοδομικά γραφεία υπάρχουν. Πολεοδόμοι;



05 June 2014

του Περιβάλλοντος...

... και με αμηχανία διαπιστώνω πως δεν έχω γράψει ούτε ένα ποίημα με θέμα το περιβάλλον. Το περιβάλλον, δηλαδή, όπως το εννοούμε με έννοια οικολογική. Γιατί "περιβάλλον" λογικά είναι το κάθε τι που βρίσκεται γύρω μας, σε απόσταση χιλιοστών ή και χιλιάδων χιλιομέτρων από την επιδερμίδα μας, από τον εαυτό μας. Ο κόσμος όλος. Το σύμπαν.

Περιβάλλον και φύση είναι δύο έννοιες που τις έχουμε περιορίσει στο ελάχιστο απαραίτητο. Λέγοντας "φύση" εννοούμε συνήθως δάση, πράσινο, έρημους τόπους, το βυθό της θάλασσας, ενώ εμείς οι ίδιοι αποτελούμε μέρος αναπόσπαστο της φύσης κι ό,τι παράγουμε με τους νόμους της φύσης γίνονται και διατηρούνται. Συρρίκνωση και στη λέξη "περιβάλλον". Περιοριζόμαστε να βλέπουμε κυρίως τον άμεσο χώρο γύρω μας: κτίρια, δρόμους, ένα παραμελημένο άλσος, τα αρνητικά των εργοστασίων, την ηχορύπανση, ρύπανση γενικά.

Θα παραθέσω λοιπόν ένα ποίημα που από μακριά κάτι θυμίζει από περιβάλλον. Αφήνω να μιλάει το παλαιό το πεύκο:


ΓΡΑΦΗ
 
καλοί μου άνθρωποι,
απ τη βροχή σας προφυλάσσω.
με ήλιο δυνατό
δροσερή πέφτει σκιά ένα γύρω στο χώμα.
και στα βράχια
και στη ρίζα της πλαγιάς,
σας δίνω σημάδι
για το μονοπάτι των λίγων της κορυφής.
 
καλοί μου άνθρωποι,
χαρίζω αρωματική ανάσα,
αίσθηση ελευθερίας.
καθήστε και χαρείτε φύση
ανυπόκριτη ομορφιά.
κι ερωτευμένο εσύ αγόρι,
όνομα αγαπημένης στην καρδιά σου χάραξε,
και όχι κοφτερά στο σώμα μου.
γιατί δάκρυ πηχτό για καιρό
θα τρέχει κι όταν ακόμα
εσύ το όνομα θα έχεις ξεχάσει, ξεχάσει…


 

28 May 2014

Αποφράδα μέρα

Με αφορμή την αυριανή αποφράδα ημερομηνία... 
Τρία ποιήματα για τη χαμένη Κωνσταντινούπολη. Κοινό στοιχείο η ελπίδα. Πολύ ισχνή, ακαθόριστη, στο πρώτο ποίημα. Συνυφασμένη με μια επιτόπου περιήγηση και σκέψεις για τη ματαιότητα των εξάρσεων στο δεύτερο ποίημα. Ενώ στο τρίτο ποίημα, παρασυρόμενοι από τον ενθουσιασμό του φίλου πρόσφυγα, η ελπίδα φτάνει σχεδόν σε βεβαιότητα και βλέπουμε να σημάνει η ώρα η ποθητή! 

Στίχοι λίγο άνισοι, αλλά αυτούς βρήκα στο απόθεμα... 



ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Αγιά Σοφιά
ορθοδοξία
τρούλος-μήνυμα στα ουράνια
πως δεν έφτασε ακόμα

το πλήρωμα του χρόνου. 



ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

μια στάλα ελπίδα
μια στάλα θαλασσόνερο
μια γωνιά στον ήλιο
και μια ελιά.
οι παλαιές φιλοδοξίες έγιναν πολύ ανθρώπινες.

δεν θα μπούμε στην Πόλη σαν θριαμβευτές.
ταπεινή περιήγηση μάς επιφυλάσσεται
- μελαγχολία -
στην Πύλη του Ρωμανού,
προσκύνημα
στην αφ’ υψηλού Αγιά Σοφιά,
σε συνοικίες Ελλήνων
όπου σπάνια πια τα ελληνικά των αυτοκρατόρων.

συγκατάβαση καλοσυνάτη ο άλλοτε εχθρός.
αλλά το ρήμαγμα ψυχών δεν επουλώνεται,
η άπτερη νίκη δραπέτευσε.

αν και,
μια σταγόνα, μια σταγόνα ελπίδα...



ΣΕ ΦΙΛΟ ΠΡΟΣΦΥΓΑ

κι αυτή είναι η μεγάλη σου νίκη:
ότι, στην Ακρόπολη ανεβαίνοντας,
της ομορφιάς προσκυνητής,
το νου μου σε θεία αγάλματα,
ξαφνικά μια χαρούμενη φωνή γυρεύω
απέναντι στο άλσος, ή πέρα.
τη δική σου φωνή, αισιόδοξη, ζωντανή,
για να σου πω, χαρούμενή μου ευχή:

και του χρόνου στην Πόλη! 




Συνεργασίες...

Στα δύο τελευταία χρόνια βλέπουμε ότι όποιο κόμμα συνεργάζεται με τη δεξιά του Σαμαρά, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση ΚΑΙΓΕΤΑΙ !
Πιο "γρουσούζης" ο Σαμαράς από το Μητσοτάκη;
Κι όμως:

Ο ΛΑΟΣ (λέγε με Καρατζαφέρη) για λίγους μήνες ένιωθε τη μέθη της συμμετοχής στην εξουσία. Στις βουλευτικές εκλογές του 2012 δεν μπήκε στη βουλή. Στις ευρωεκλογές του 2014 δεν βγάζει ευρωβουλευτή.

Η ΔΗΜΑΡ συγκυβέρνησε για ένα διάστημα. Διαπίστωσε - μάλλον αργά - ότι είναι προτιμότερη μια χλιαρή έστω αντιπολίτευση και καταποντίστηκε στις ευρωεκλογές. Ένα πουλάκι μού ψιθυρίζει πως δεν ξαναβλέπει βουλευτικά έδρανα.

Το ΠΑΣΟΚ (φέουδο πια του Βενιζέλου) χάνει στις ευρωεκλογές κάπου 40% των ψήφων που μπόρεσε με κόπο να συγκεντρώσει στις βουλευτικές του 2012. Χρειάστηκε να περάσει από λιοτρίβι για να αποσπάσει ένα 8% - που το εμφανίζει σαν επιτυχία αξιοσημείωτη, συγκρινόμενη με τις πολύ απαισιόδοξες προεκλογικές δημοσκοπήσεις.

Αλλά και η παραδοσιακή ΝΔ με το Σαμαρά επικεφαλής, ποτέ στο παρελθόν δεν έπεσε τόσο χαμηλά.
Όντως, πιο γρουσούζης ο Σαμαράς από το Μητσοτάκη!
Πού να το φανταζόταν ο... μακαρίτης Παύλος Μπακογιάννης ότι...
(η συνέχεια ζωντανά στην κομματική ολιγοκρατία που λέγεται Ελλάδα).
 

22 May 2014

Σκέψεις σύρριζα κομμένες...

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός στην πολιτική διαλεκτική για να διαπιστώνει πως ο προεκλογικός λόγος - αλλά και γενικότερα ο πολιτικός λόγος - της αξιωματικής αντιπολίτευσης αρκετά απέχει από επικεντρωμένη αρτιότητα κι ενιαίο ύφος.

Να μην τους απασχολεί άραγε ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ νιώθει πως θα βγει κερδισμένος από τις ευρωεκλογές, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα. Γιατί:

Αν κερδίζει ένα σεβαστό προβάδισμα έναντι των "κυβερνητικών" εταίρων, μπορεί να προσδοκά μια βαθμιαία διάλυση της λεγόμενης "κυβερνητικής" πλειοψηφίας. Η απώλεια της δεδηλωμένης θα οδηγήσει στην πτώση της "κυβέρνησης" και πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

Αν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών εμφανίζει ισορροπία ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα, ή και μερική διάψευση των προσδοκιών του ΣΥΡΙΖΑ, πολύ πιθανό η "κυβέρνηση", με τη γνωστή αλαζονεία κι αναλγησία, να προχωρήσει σε παραπέρα μέτρα λιτότητας, οπότε πολύ γρήγορα θα φανεί για άλλη μια φορά η αναποτελεσματικότητα της ακολουθούμενης πολιτικής. Ζημιά λοιπόν ξανά στην αξιοπιστία των κυβερνητικών εξαγγελιών. Φθορά στην εύθραυστη πλειοψηφία. Αποσκιρτήσεις, παραιτήσεις, εκλογές. Σε βραδύτερο ρυθμό αυτή η εξέλιξη.

Για τις βουλευτικές εκλογές τώρα, σκεφτείτε ένα μείγμα κομμάτων που θα περιλαμβάνει ποτάμια και Χρυσή Αυγή (θεωρώ απίθανο να χαρακτηριστεί εγκληματική οργάνωση με δικαστική απόφαση). Η παραδοσιακή Δεξιά με άνεση εξακολουθεί να στήνει εφεδρικά ερείσματα. Συμφέροντα είναι αυτά...

 

11 May 2014

της Μητέρας...

Γιορτή της Μητέρας.
Χαρά μέσα στο σπίτι όταν τα παιδιά, πολλές φορές με ελάχιστα υλικά μέσα, προσπαθούν να δείξουν ότι σήμερα γιορτάζει η μητέρα.
Μελαγχολική η στιγμή για όσους δεν μπορούν να το κάνουν, γιατί η μητέρα έχει φύγει από κοντά τους.
Για τη μητέρα μου - που ήταν εξαιρετική - έγραψα μόνο ένα ποίημα.
Μόνο ένα ποίημα, κι αυτό με κάπως έμμεσο εκφραστικό λόγο, δένοντας χώρα καταγωγής με τη θύμηση της μάνας. Δείτε:


ΒΟΡΡΑΣ

 
υπάρχει μια χώρα
υπάρχει μια πόλη
υπάρχει μια θύμηση…
 
λόγια τόσο απαλά,
ξένα ονόματα.
ένας ουρανός ανοιχτός
που ηρεμεί τους αγριεμένους νέους
με το γκρίζο, κρύο του χρώμα
- πώς δεν μέθυσα στο άσπρο φως εδώ;
 
υπάρχει μια πόλη
με ήσυχες, τακτοποιημένες συνοικίες.
τα παιδιά είναι λίγα, δεν ακούς φωνές.
 
θύμηση μη σβήσεις ποτέ!
 
υπάρχει μια μάνα.


Να σημειώσω ακόμα ότι, εκτός από μια εξαιρετική μητέρα, είχα και μια εξαιρετική σε όλα πεθερά ! Δύο μητέρες, λοιπόν, τιμώ σήμερα.

Eurovision...

Τι να πούμε για το τραγουδάκι που βραβεύτηκε στο διαγωνισμό Eurovision 2014...
Πολλή φασαρία για το τίποτα. Μελωδία ανύπαρκτη. Αν το είχε "εκτελέσει" πχ καμιά άχαρη χονδρή θα κατέληγε στα πολύ κάτω του πίνακα με χαριστικές πολιτικές ψήφους και μόνο.
Ο τραγουδιστής ; Αν είχε σκοπό να προωθήσει με την εμφάνισή του τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, αρνητικό το αποτέλεσμα φαντάζομαι. Ποιος γονιός θα του έδινε ευχαρίστως την κόρη (ή το γιο) ;
Η ευρωπαϊκή βιομηχανία του θεάματος εκτροχιάζεται. Σημείο των καιρών. Από μια τέτοια κένου περιεχομένου μεταμφιεσμένη Ευρώπη δεν μπορούμε να ελπίζουμε τίποτα...
 

07 May 2014

Τρία σε ένα !


Μία μόνο πορτοκαλιά στολίζει τον κήπο μας.
Από εσπεριδοειδή υπάρχουν ακόμα: μια ψηλή και πάντα πρόθυμη λεμονιά και μια φραπιά, με λίγους αλλά πολλές φορές ογκώδεις καρπούς - ό,τι πρέπει για γλυκά κουταλιού. Άλλα δένδρα είναι 4 ελιές, μια λεμονιά, μια αμυγδαλιά, ένας φοίνικας, κι ένα πεύκο 15 μέτρων που η μεγάλη του κώμη είναι απλωμένη αριστερά και δεξιά.

Η φωτογραφία δείχνει ένα μέρος της πορτοκαλιάς που βρίσκεται κοντά στην πλαϊνή είσοδο.
Απορία: σ' ένα δένδρο - που δεν είναι και ιδιαίτερα αναπτυγμένο - πώς γίνεται και την ίδια στιγμή θαυμάζουμε τα τρία στάδια της ανθοφορίας και καρποφορίας ;
Τα πορτοκάλια, όψιμο είδος, όπου νάναι έτοιμα για ανάλωση.
Ελάχιστα πιο πάνω τα νέα μπουμπούκια - οι καρποί, αν όλα πάνε καλά, του επόμενου χειμώνα.
Και στη μέση, αργοπορημένο, ένα λευκό άνθος. Θα προκόψει ;

Μάιος μήνας. Θυμόμαστε και παρατηρούμε το ζωντανό φυτικό κόσμο γύρω μας...

30 April 2014

Πρωτομαγιά

Ξημερώνει Πρωτομαγιά και σκαλίζω τα ποιήματά μου, ψάχνοντας για στίχους που έχουν σχέση με την εργασία.

Λίγα πράγματα, πολύ λίγα. Για τον έρωτα πέφτω πάνω σε αρκετά ποιήματα. Άλλα τόσα για τόπους, για ιστορία, φιλοσοφικά... Το θέμα της εργασίας ή παρεμφερώς της πάλης για τη δικαίωση της εργασίας, πολύ λίγη έμπνευση μού έδωσε. "Πού είναι η κοινωνική ευαισθησία σου;" ρωτάω τον εαυτό μου. "Σαν εργαζόμενος ο ίδιος, δεν βρήκες χρόνο δημιουργίας, χρόνο ποιητικό για τους άλλους εργαζόμενους;..."

Σίγουρα, σαν ποιητής δεν είμαι ένας υμνητής της εργασίας. Ποίηση κι εργασία σε διαφορετικά στεγανά. Αυστηρά διαχωρισμένα δουλειά κι ελεύθερος χρόνος. Πάντως, κάπου έσμιξαν αυτές οι δύο έννοιες. Μην περιμένετε πολλά:


ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΟΡΤΗ
 
δουλειά δουλειά δουλειά.
το χέρι μου σχηματίζει το μέλλον μας, ένα μέλλον στο χαρτί.
δουλειά δουλειά.
ακούω τις απίθανες διηγήσεις
του γιού μου για τη γορτή,
και το χέρι μου υπάκουο, χαρούμενα χαράζει
μια λέξη στο χαρτί.
δουλειά, γιορτή.
 
 

ΚΛΑΔΕΜΑ
 
θερίζει ο αέρας τα κρύα χώματα,
κόβει το κλαδευτήρι.
τη σοδειά συλλογίζομαι,
τους σάκκους επί σάκκων
το φθινόπωρο στις αποθήκες.
σιωπηλά στον πόνο μαθημένο το δένδρο
με συντροφεύει.
η άνοιξη δεν αργεί.
κάθε πληγή στο εκατονταπλάσιο
οι καρποί !

κόβει το κλαδευτήρι,
και νιώθω το σεμνό αποθρόισμα
των φύλλων μέσα μου,
σεμνά μέσα μου
σαν τίμια υπόσχεση.
 
  

ΓΡΑΦΕΙΟ
 
με τις ώρες σκυμμένος στα χαρτιά.
ρόζο έβγαλε το δάχτυλό μου το μεσαίο.
τα γυαλιά μου στέκονται χαμηλά.
οι αριθμοί ρωτάν, φωνάζουν, εκβιάζουν,
το μολύβι διστάζει:
ποιά ερμηνεία να ισχύσει;
ποιά πρόβλεψη να δοθεί;
 
όρθιος στο παράθυρο για λίγο
για χρόνο τόσο δα
απογδύνομαι όλη την ένταση:
στο ηλιοκέντητο άλσος απέναντι
δυό γέροι σα να κουβεντιάζουν
για τα περιστέρια
που πηδοπετάν εκεί κοντά.
 
ποιά ερμηνεία να δοθεί;...
σκυμμένος στα χαρτιά
σταθερά
σημειώνω πως του χρόνου,
θα είναι περισσότερα τοις εκατό
τα περιστέρια στους κήπους μας, στα άλση.

  

ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟ ΕΡΓΟ
 
φάκελος πάνω
φάκελος κάτω
αράδες τα ονόματα
στοίβα τα έγγραφα
μικρή η ώρα.
βάζω βγάζω παραδίνω
αρχειοθετώ συμπληρώνω
υποσημειώνω αφαιρώ.
τα μικρά νευρώδη μου χέρια
πιο πρόθυμα κι απ το μυαλό
που λογίζει μικρή την ώρα.
αλλά όταν πέντε λεπτά πριν φύγουμε,
φάκελοι πάνω φάκελοι κάτω
στέκονται σε τέλεια τάξη
αρμονικά,
πετάει η σκέψη όμορφα
ξεκούραστα, μια σπίθα:
νά μια γόνιμη μέρα !
και γλιστράω από τη σκάλα
με αφελή διπλή χαρά !

 

25 April 2014

Τοιχογραφήματα, η νέα μόδα στη ρύπανση

Δήμος με πάνω από 50.000 κατοίκους, το Χαϊδάρι διαθέτει καί υπαίθριο θέατρο που μόνο σαν γενικό περίγραμμα παραπέμπει στα γνωστά αρχαία θέατρα. Να το πάρουμε απόφαση: οι εποχές άλλαξαν, η ελληνική αρχιτεκτονική, η ελληνική τέχνη, η ελληνική αίσθηση της αισθητικής καταβαραθρώθηκαν. Παλαιότερα, μια πόλη με αυτό τον πληθυσμό μπορούσε να δημιουργήσει θέατρα έργα τέχνης, που θα έμειναν στην ιστορία. Τώρα...

Αλλά ένα υπαίθριο θέατρο (όχι βέβαια από μάρμαρο) για μερικές εκατοντάδες θεατές κάτι είναι. Λίγο, αλλά κάτι. Κι αυτό το κάτι, φαίνεται ότι αδυνατούμε να το διατηρήσουμε σε καλή κατάσταση.


Μερικοί δημότες - και υποπτεύομαι, νεαρής ηλικίας - ήθελαν να "εμπλουτίσουν" τη μονοτονία των επιφανειών. Σωστός, ενδεχομένως, ο οίστρος τους να αφήνουν ένα ίχνος, ένα σημάδι του πέρασματός τους. Πού όμως και με ποιό αποτέλεσμα; Οι τοίχοι, οι όποιοι τοίχοι, δημόσιοι ή ιδιωτικοί, γιατί να είναι καθαροί, και γιατί να μην προσθέσουμε κάνα σύνθημα, κάνα όνομα, τίποτα αμπελοφιλοσοφήματα. Τύφλα νάχει η αισθητική πλευρά των πραγμάτων. Ρυπαίνω, άρα υπάρχω...



Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν πλησιάζουμε το άλσος "Παλατάκι", όπου βρίσκουμε το πολιτιστικό κέντρο και το μικρό νεοκλασικό που στεγάζει τις τοιχογραφίες των τεσσάρων εποχών του Ν. Γύζη. Εδώ η τοιχορύπανση έφτασε κυριολεκτικά στα ύψη: δεν μπορεί, κάποιος ανέβηκε στη στέγη του χαμηλού βοηθητικού χτίσματος για να έχει άνετη πρόσβαση στον πίσω τοίχο του πρώτο ορόφου! Με τίνος την ανοχή; Ακριβώς απέναντι από το άλσος βρίσκεται το δημαρχείο. Η όλη περιοχή είναι πολυσύχναστη. Το μέγεθος, το σχέδιο, τα χρώματα του γραφήματος δείχνουν ότι το εγχείρημα δεν έγινε νύχτα, υπό το φως προβολέων, αλλά μέρα-μεσημέρι. Κανένας δεν πήρε είδηση;...

Όσο για το "νόημα", αφήστε καλύτερα...


23 April 2014

Πάσχα εκρήξεων

Πάει κι αυτό το Πάσχα.
Λίγο ουδέτερο, άοσμο, καθαρό, χωρίς πολλή κίνηση (με εξαίρεση κάποια συμφόρηση σε ορισμένους δρόμους στην επιστροφή).
Ψήσιμο με λιακάδα και ελληνική (παραδοσιακή) μουσική.
Η Ανάσταση χωρίς πολλά-πολλά σε μη τουριστικά μέρη. Ήταν πολύ ψυχρή η βραδιά κι αρκετοί σίγουρα θα προτίμησαν τη θαλπωρή των σκεπασμάτων. Αλλού όμως, στη Σαντορίνη, στη Χίο, όσοι πήγαν στις εκκλησίες ανταμείφτηκαν. Εκεί μόνο κανονιές έλειπαν. Από αναστάσιμο θόρυβο, άπιαστη η ώρα!
Κροτίδες, βεγγαλικά, βομβίδια, αυτοσχέδιοι μικροπύραυλοι. Α! και μπαλωθιές!
Ολόκληρο οπλοστάσιο εν δράσει...  Προετοιμασμένο εβδομάδες, μήνες πριν, με επιτελικά σχέδια επιλογής εκτόξευσης και στόχων, και με την καλόβολη ανοχή της πολιτείας.

Πώς και δεν συνεννοούνται οι ευτυχείς κάτοχοι αυτών των... όπλων να σημαδεύουν ένα συγκεκριμένο στόχο λίγο έξω από τα καθιερωμένα προαύλια των εκκλησιών; Να στοχεύουν όλοι πχ προς Ηρώδου Αττικού μεριά, όπου το Μέγαρο Μαξίμου που τόσο μας ταλαιπωρεί, χρόνια τώρα. Να κάνουν κι ένα καλό! Όνειρο πρώιμου καλοκαιριού...

Καθόλου χριστιανικοί στοχασμοί, θα μου πείτε, μέρες που ήταν και πέρασαν.
Νά και το πρόβλημα: οι λίγες μέρες ξενοιασιάς πέρασαν. Όλοι ξανά στο ζυγό...
 

13 April 2014

Κρέμασμα...

Αν την είπε ή δεν την είπε χτες την επίμαχη λέξη η αντιπολιτευόμενη βουλευτίνα, μικρή σημασία έχει. Πηγαίνετε να ψωνίσετε (αν σας έμειναν πενταροδεκάρες στο δεύτερο ήμισυ του μήνα...) σε οποιαδήποτε λαϊκή και θα ακούσετε "κρέμασμα!" και "κρεμάλες!" και "στα έξι μέτρα!" από πολλά, μα πάρα πολλά στόματα.

Κάπου μάλιστα άκουσα ένα "να τους κρεμάσουν ανάποδα!"
Εκδικητική πρόταση. Πολύ αργός, βασανιστικός θάνατος... Ρωτήστε και τον Άγιο Πέτρο. Όποιος το οραματίζεται πρέπει να έχει υποφέρει πολύ, κι ακόμα υποφέρει, για να του έχει φύγει η επίφαση πολιτισμού κι ανθρωπιάς.

Αλλά ας κοιμούνται ήσυχοι οι λίγοι που εξουσιάζουν τους πολλούς ελέω αγορών. Καταργήθηκε η έσχατη ποινή. Δεν υπάρχει καν υπουργική ευθύνη. Και στην απίθανη περίπτωση έκτακτου "ατυχήματος" υπάρχει πάντα η εσπευσμένη επιβίβαση σε ελικόπτερο με απώτερο προορισμό τους φορολογικούς παραδείσους όπου περιμένουν τα... κλεμμένα.

Στη σφαίρα της φαντασίας αυτά. Σκυλί που γαυγίζει δεν δαγκώνει...
 

12 April 2014

Χρήση χημικών στη Συρία

Από τις σημερινές ειδήσεις μαθαίνουμε πως έγινε (πάλι) εκτενής χρήση χημικών "όπλων" στον εμφύλιο της Συρίας.

Κάτι ωριμάζει... Πες το διαίσθηση.

Βλέπω σύντομα αμερικανικά ή, τέλος πάντων, αμερικανοκίνητα στρατεύματα να επεμβαίνουν στη Συρία.
Και ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανία.

Πάρε-δώσε...

10 April 2014

Γυμνοί στο κελί των αγορών!

Οι "κυβερνώντες" μας λένε πως βγήκαμε στις αγορές.
Λάθος ρήμα. ΜΠΗΚΑΜΕ (ξανά) στις αγορές, δηλαδή στο καζίνο των επιτοκίων, και, λόγω αγγλικού δικαίου, στο κελί του αυξανόμενου και μη κουρέψιμου χρέους.

Μήπως η όλη υπόθεση ήταν:
- μια καλά ενορχηστρωμένη διαφήμιση ενόψει επιθεώρησης Merkel ;
- ή ένα καρότο μπροστά στη μούρη του πεινασμένου γάιδαρου ;
- ή μια παρωδία των τηλεοπτικών εκπομπών που επιμένουν να μας δίνουν συνταγές delikatessen  ενώ δυσκολευόμαστε για ένα λίτρο γάλα ;
- ή μια διάψευση του πρωτογενούς πλεονάσματος (ποιος δανείζεται όταν έχει πλεόνασμα...) ;
- ή μια από καιρό αναμενόμενη ευκαιρία να "οικονομήσουν" μερικοί-μερικοί ;
- ή ένας τρόπος να σφίγγουν ακόμα περισσότερο τα λουριά ;

Λίγο απ' όλα τα παραπάνω έχει η παράσταση.
Μπροστά σε μια εγκληματική ενέργεια, η ανάκριση προσπαθεί να βρει ποιος έχει συμφέρον, ποιός κερδίζει... 

Αλήθεια, ποιοι κερδίζουν;
- Οι αγορές - ψηλό το επιτόκιο.
- Οι ανάδοχες (ξένες) τράπεζες - παχυλές προμήθειες για τη μεσολάβηση.
- Οι ελληνικές τράπεζες - περισσότερη ρευστότητα μέσω Τράπεζας της Ελλάδας. Το πού διοχετεύεται αυτή η ρευστότητα το είδαμε στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, πχ.
- Οι "υγιείς" επιχειρήσεις - που με τρόπο θα μεταφέρουν τις επιχορηγήσεις, τις επιδοτήσεις και τα δανεικά κι αγύριστα σε Ελβετίες και Μπαχάμες. Τώρα θα το μάθουμε ;
- Η ίδια η "κυβέρνηση" - είναι σα να τους πέφτει ένα λαχείο 2,5 δις. Δεν θα το ρίξουν λίγο έξω ;

Πουθενά δεν γίνεται λόγος για ανακούφιση του λαού, για διόρθωση αδικιών, για ανάπτυξη.

Πέντε ατέλειωτα χρόνια μας πιπίλισαν το μυαλό με την επωδό ότι έχουμε δυσβάστακτο (κι επαχθές) δημόσιο χρέος. Χρέος μη βιώσιμο.
Γιατί να αυξηθεί πάλι αυτό το χρέος;
Στη διεθνή πολιτική επικρατεί το "διαίρει και βασίλευε". Στο διεθνή υπόκοσμο της πολιτικής εφαρμόζεται το "δάνειζε και δένε"...



 

03 April 2014

Μπαλταδιά...



Οι κακές παρέες, βλέπεις.
Φωτιά και τσεκούρια ο Αβέρωφ - παλαιά ιστορία.
Κάτι βουλευτές (επιλογή Καρατζαφέρη, ελέω Σαμαρά) με αδυναμία στα τσεκούρια στα νιάτα τους.
Ένας Μπαλτάκος-σύνδεσμος - πάντα χρήσιμοι οι σύνδεσμοι. Έστω με ανάστημα μικρού σουγιά. Αλλά όταν αποκαλυφτούν, συμβαίνει αυτό που συμβαίνει και με διπλούς πράκτορες. Ποιος δεν έχει δει σχετικές ταινίες...
Γερή μπαλταδιά λοιπόν. Φαντάζομαι πως λυπήθηκε ο μεγάλος φίλος - 20 χρόνια πολιτικής φιλίας είναι αυτά...

Μού κάνει εντύπωση πως η ευγενής ελληνική καταφεύγει σε τουρκικές και λατινικές ρίζες όταν αναφέρεται σε βρόμικα παιχνίδια συμφερόντων κι εξουσίας. Σα να ντρέπεται η γλώσσα για τους εξουσιαστές που τη χρησιμοποιούν με γερή δόση ψεύδους ή παραπλάνησης.

Ένα-ένα πέφτουν τα προσωπεία. Σημείο καμπής. Όπου νάναι πέφτει καθαρτήριο αστροπελέκι.
 

02 April 2014

Ελληνικό το χαρισμένο...

Το ξεπούλησαν κι αυτό...
917 εκατομμύρια ευρώ για το παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Τιμή πολύ κάτω της αξίας των οικοπέδων κι εκτάσεων της εξαιρετικά προνομιούχου περιοχής, απ' όποια πλευρά κι αν το εκτιμήσουμε.

100.000 ανέργους, όλων των ειδικοτήτων, που λαμβάνουν έτσι κι αλλιώς επιδόματα ανεργίας, 100.000 ανέργους αν έβαζαν να σκάβουν, να χτίζουν, να φυτεύουν την έκταση, μέσα σε δύο χρόνια θα είχαμε μια μεταμορφωμένη δημόσια περιοχή, αξιοποιήσιμη στο εικοσαπλάσιο, προς όφελος όλων μας.

Τώρα;

Τώρα θα μας αξιοποιήσουν οι ξένοι. Ο σημερινός ελληνικός (;) φορέας, με τη μέθοδο των αυξήσεων κεφαλαίων και των πρόσθετων ξένων επενδυτικών κονδυλίων, γρήγορα θα γίνει καθαρά πολυεθνικός. Ξένα κεφάλαια, ξένοι ιδιοκτήτες, τα κέρδη σε ξένες τράπεζες. Έξω.

Οι γνωστοί απολογητές θα ισχυριστούν πως θα υπάρξει όφελος από ΦΠΑ και φόρους. Ασφαλώς, κι αλίμονο αν δεν ακολουθούσαν κι αυτά! Αλλά το ίδιο όφελος από ΦΠΑ και φόρους θα είχαμε αν το ίδιο το κράτος αξιοποιούσε την έκταση. Και δεν θα χάνονταν τα κέρδη προς άγνωστη κατεύθυνση. Και μιλάμε για κέρδη εκατονταετίας, και βάλε...

Ας κάνουμε έναν αφελή συλλογισμό: για να δημιουργήσουμε τα αθάνατα έργα του Ελληνισμού (Ακρόπολη, τα αρχαία θέατρα, την Αγιά Σοφιά, κι ατέλειωτα άλλα...), πουλούσαμε προηγουμένως τα... σχετικά οικόπεδα σε ξένους προς αξιοποίηση;
Είπαμε: αφελής συλλογισμός.



 

01 April 2014

Η αναμενόμενη παραίτηση...

Μέσα στις ζοφερές μέρες η σημερινή θα μείνει σαν το φωτεινό σημάδι ότι, ναι υπάρχει θεός, και μάλιστα θεός της Ελλάδας, μετά την από καιρό αναμενόμενη παραίτηση της "κυβέρνησης". Σημείο καμπής αληθινό! Ο - ήδη τέως πια - πρωθυπουργός, εξερχόμενος από το προεδρικό μέγαρο δήλωσε απερίφραστα: "Μετά την εγχείριση του 2012 στο μάτι μου, είχα πια βαρεθεί να παριστάνω το μονόφθαλμο που οδηγεί μια ολόκληρη χώρα τυφλών. Εξάλλου, διέβλεπα ότι αυτό που έκανα τότε, το 1993, στο Μητσοτάκη, ροκανίζοντας σιγά-σιγά άλλα σταθερά την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία, σήμερα ένας Παπανδρέου μού κάνει ακριβώς τα ίδια. Αδύνατο να αποφύγω το πεπρωμένο..."

Έγινε γνωστό, από κακές γλώσσες, πως ο πρόεδρος ενοχλήθηκε αρκετά με τη σημερινή παραίτηση, γιατί αναγκάστηκε να διακόψει τα μαθήματα tango πού είχε μόλις ξεκινήσει για να είναι έτοιμος να τιμήσει τον πάπα σε προσεχή επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα (εξ Αργεντινής ο πάπας, γι' αυτούς που δεν το γνωρίζουν).

Και η ζωή κυλάει...
Του χρόνου να είμαστε σε όλα καλύτερα.
 

30 March 2014

...και καλό καλοκαίρι !



Έσκασε το πρώτο τριαντάφυλλο φέτος.
Από καμιά δωδεκάδα τριανταφυλλιές στη βεράντα μας, αρκετές μικρές χαρές περιμένουμε στο εξής. Σε διάφορα χρώματα.
Τελείωσαν τα ψέματα, καλό καλοκαίρι!

 

27 March 2014

Ημέρα θεάτρου

Σε πάρα πολλές γλώσσες η ελληνική λέξη "θέατρο" είναι η από παλαιά καθιερωμένη λέξη που δηλώνει τη ζωντανή συνεκτική παράσταση και τον ίδιο το χώρο.
Ημέρα λοιπόν αφιερωμένη στο θέατρο, αφορμή να αναρτήσω δύο ποιήματα που έχουν σχέση, το ένα με την παράσταση, το άλλο με το χώρο...
Λίγο απαισιόδοξα τα πράγματα και στις δύο περιπτώσεις.


ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ
 
κι αν τον οίστρο σου εκφράζεις χορεύοντας
σε παράσταση κλειστή
μπροστά σε χίλιους θεατές μια μαύρη μάζα,
είσαι ηθοποιός.
 
κι αν τον οίστρο σου εκφράζεις χορεύοντας
στα θέατρα του ήλιου
μπροστά σ’ εμένα, ή σε λίγους άλλους,
ηθοποιός μεγάλος.
 
κι αν τον οίστρο σου εκφράζεις χορεύοντας
αδρά, όπου νάναι κατ’ εντολή,
αλλά με τη σκέψη σου αλλού,
είσαι ένα ανδρείκελο της εποχής, τίποτ’ άλλο.
 
κι αν τον οίστρο σου εκφράζεις χορεύοντας
σ’ ερημικό προαύλιο ναού, στο φως της Κυριακής,
με τη μουσική του τραγουδιού σου μόνο,
σε γνώριμο ρυθμό,
είσαι θεός, αλλά δεν με πείθεις.
 
θέλεις δεν θέλεις, η θέληση δεν αρκεί,
ο χορός δεν αρκεί,
το χάδι δεν αρκεί
 
όταν θρυμματίζεται ο καθρέφτης...




ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ
 
αν έμεινε ξύλινο το θέατρο, φταίμε εμείς.
σε κάποια παράσταση, του χρόνου,
οι σαν κόκκαλα κερκίδες θα τρίζουν
ενοχλητικά για θεατές και ηθοποιούς μαζί.
κι αργότερα πολύ
θα σαπίσουν και θα σπάσουν
αθόρυβα.
θα έχει αδειάσει η χώρα
και οι παραστάσεις θα έχουν ξεχαστεί...

 

25 March 2014

Ευαγγελισμού εξάρσεις...

Μέρα γιορτινή, κι ας μην είναι η διάθεση...
Νωπά ακόμα σχολικά βιβλία. Η ανάμνηση κάποιων συγκινήσεων...
Εδώ πρέπει ένα ποίημα μαχητικό, σκέφτηκα, και διαβάζοντάς το, ελάχιστα τα στοιχεία μιας "νικηφόρου μάχης". Γενεά προς γενεά αφήνουμε υποθήκη αίματος.


ΕΞΑΡΣΕΙΣ
 
εύκολα χάσαμε τις χώρες μας, τις δύσκολες πατρίδες.
εύκολα είπαμε, δεν βαριέσαι,
θα μπούμε στην Πόλη,
θα δούμε τη Σμύρνη ξανά
με το βλέμμα του κατακτητή,
με τη συνείδηση των Ιώνων.
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι θα απλωθούμε.
 
και τα παιδιά μας με μάτια μεγάλα
τους χάρτες χαράζουν,
στα μέτρα των εξάρσεων
των εξάρσεών μας
με αίμα μέλλοντος,
πορείες, χάρτες χαράζουν.

 

21 March 2014

Ημέρα εναντίον του ρατσισμού


ΜΕΣΟΤΟΙΧΙΑ
 
και ρώτησε το παιδί, μελαχρινό, με το βιβλίο ανοιχτό:
για μας τους πρόσφυγες,
ποιά είναι η πατρίδα;
…..

ανοιχτό το βιβλίο,
ανοιχτό το παράθυρο.
μια γωνιά του Παρθενώνα φτηνή διακόσμηση στον τοίχο.
 
και η καρδιά μας ακόμα κλειστή.



Το μοναδικό, όσο θυμάμαι, ποίημα που έγραψα με θέμα τους μετανάστες. Ποίημα μικρό αλλά με νόημα μεστό, νομίζω. Μετανάστευση και ρατσισμός, δύο έννοιες άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους. Παιδιά τα κυριότερα θύματα...

Σημειώνω - έχει ειδική σημασία - ότι στο ποίημα γίνεται λόγος για πρόσφυγες.

Έχω εκφράσει κατά καιρούς τη θέση μου για τους λαθρομετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα: να γυρίσουν πίσω στη χώρα τους και να δουλεύουν εκεί για προκοπή. Η πολύ διαφημισμένη πολυπολιτισμικότητα ωφελεί κοινωνίες που έχουν πιεστική ανάγκη για συμπληρωματική φτηνή εργατική δύναμη και διαθέτουν ευρύτερο ζωτικό χώρο για εγκατάσταση επιπλέον πληθυσμών. Η Ελλάδα, παρά την αφαίμαξη των δικών της μεταναστευτικών ρευμάτων του παρελθόντος και τη σημερινή επιδείνωση της δημογραφικής εξέλιξης, δεν προορίζεται ούτε σαν χώρα ούτε σαν κοινωνία να συντηρεί νέους πληθυσμούς μεταναστών.
 

20 March 2014

Ημέρα ποίησης

Για την αυριανή ημέρα της ποίησης, ποιο ποίημα να αναρτήσω;
Η να έγραφα κάτι καινούργιο, κάτι στοχαστικό;
Το παρακάτω ποίημα σκοπό έχει να συγκινήσει. Συνοψίζει με λόγο πολύ απλό αυτό που κάθε νέος άνθρωπος - κάθε νέος πατέρας - προσδοκά, όχι τόσο από το ίδιο το μικρό ακόμα παιδί του, όσο από την εξέλιξη των πραγμάτων στον κόσμο...
Δεν λείπει και η μορφή της μητέρας από το στίχο.


ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
 
για το μικρό μου γιο
φιλοδοξία έχω μιά:
να υπερβαίνει τις προσδοκίες μου όλες,
να μ’ επισκιάζει σε όλα
και να μου δίνει πάντα τις αναλαμπές
των ανεπανάληπτων και τρελών δικών μου χρόνων
με τα νειάτα του.
 
του μικρού γιου μου
εύχομαι τύχη αγαθή, μοναδικές στιγμές να ζήσει.
κι αν είναι να χαλάσει για χάρη του
ο παλαιός μας κόσμος όλος, ας είναι:
θα το ξαναχτίσει όπως θέλει εκείνος.
 
από το μικρό μου γιο γυρεύω
ένα χαμόγελο, μόνο ένα χαμόγελο
- όλα τα άλλα είναι περίπλοκα πολύ,
ας μην του γίνουν βάρος –
κάθε πρωί ένα χαμόγελό του θάναι το παν,
ένα χαμόγελο
σαν της μητέρας του…

 

06 March 2014

Αμυγδαλιά η συνεπέστατη



Είναι όψιμη, τύπου Texas.
Δεν μας προδίδει ποτέ (μακάρι να της έμοιαζαν οι Αμερικανοί πολιτικοί...). Δεν ζητάει κανενός είδους πρωτεία και δεν θέλει να πάει χαμένη μια πρώιμη ανθοφορία με το κρύο στη μέση του χειμώνα.
Τις τελευταίες μέρες του Φεβρουαρίου αρχίζει δειλά να ανθίζει. Μετά από 2-3 μέρες παίρνει θάρρος και η εικόνα της στο πίσω παράθυρο μεταμορφώνεται σε τραγούδι της άνοιξης!


Λίγη υπομονή. Δεν είναι μακριά το αττικό καλοκαίρι.
 

02 March 2014

Ασκός του Αιόλου ;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεπικουρούμενη από τις ΗΠΑ, άνοιξε στην Ανατολική Ευρώπη μια χαραμάδα στον καλά κλεισμένο ασκό του Αιόλου.

Μια χαραμάδα, που εύκολα μπορεί να κλείσει πάλι αν επικρατήσει φρόνηση. Ή που εύκολα μπορεί να ανοίξει περισσότερο αν οι υπερφίαλοι ηγετίσκοι της Δύσης επιμείνουν σε μια επιθετική - οικονομική, προς το παρόν - πολιτική. Και στις δύο περιπτώσεις, σε βάθος χρόνου χαμένες θα είναι οι εμπλεκόμενες ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως η Γερμανία, που πιστεύει ότι οι "αρετές" της γερμανικής φυλής κάποτε θα υπερισχύσουν και δικαιούται να είναι ηγέτιδα δύναμη στην Ευρώπη. Λάθος ανάγνωση της ιστορίας...

Για την Ελλάδα προτείνω: απεμπλοκή, όσο γίνεται.


26 February 2014

ΜΚΟ για την αποναρκοθέτηση της ελληνικής

ΜΚΟ από δω, ΜΚΟ από κει, κονδύλια από δω, κονδύλια από κει, και το αποτέλεσμα; Αρκετοί νεόπλουτοι...

Σαν ποιητής κι ονειροπαρμένος όπως όλοι οι ποιητές, οραματίζομαι μια ΜΚΟ χωρίς πολλά "γενικά έξοδα", χωρίς πολυτελή αυτοκίνητα, χωρίς ακριβές μετακινήσεις και, εννοείται, χωρίς κρυφούς ιδιοτελείς σκοπούς.
Καλά καταλάβατε, δεν θα ήταν ΜΚΟ με το περιεχόμενο που προσδίδουν σήμερα στα ΜΚΟ, όπως κατάντησε η πρακτική πλευρά ενός αμφίβολου θεσμικού πλαισίου...

Κοντολογής, να υπήρχε ένα σώμα ανιδιοτελών εθελοντών που σκοπό θα είχε την υπεράσπιση και προώθηση της ελληνικής γλώσσας, κυρίως στην τηλεόραση, στον τύπο, στη διαφήμιση, στα καταστήματα - στους χώρους όπου τα ελληνικά κυριολεκτικά ναρκοθετούνται, εξαφανίζονται.

Μερικοί καταστηματάρχες, με επίκληση τον τουρισμό, διαγράφουν εντελώς τα ελληνικά από τις επωνυμίες και τις διαφημίσεις τους. Αν δεν πατάει Έλληνας εκεί, νά κι ένα επιχείρημα (;). Να χαίρονται τους ξένους πελάτες , α... και τους Πακιστανούς, για τους οποίους τα αγγλικά είναι επίσημη γλώσσα.

Για την τηλεόραση, τί να πω; Ξένοι τίτλοι εκπομπών, ξενόγλωσσα τραγούδια, αλλά και το αμίμητο εκείνο που άκουσα πρόσφατα όταν η παρουσιάστρια ανήγγειλε μια επόμενη "live audition". Σαν φασκέλωμα μού ήρθε.

Όσο για τον τύπο, όλοι από παλαιότερα είχαμε ακούσει - και παρακολουθήσει - κάποια reality show, οπότε καταλάβαμε με την πρώτη τι σημαίνει ο τίτλος μιας καινούργιας εφημερίδας...

Το λοιπόν, ποιος είναι για μια real ΜΚΟ ;
 

24 February 2014

Sotchi 2014 - λήξη

... και μας τελείωσαν πάλι οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί!

Ωραία τελετή λήξης. Το να λέμε πως ήταν "φαντασμαγορικό" το θέαμα, δεν βοηθάει. Η λέξη χρησιμοποιείται κατά κόρο και χάνει τη δύναμή της. Με νωπές ακόμα τις μνήμες από την υποτονική παράσταση του Λονδίνου (2012), δεν μπορώ παρά να θαυμάζω την προσπάθεια και τα έργα των Ρώσων. Πολλά τα πολιτιστικά στοιχεία και πολύ ευχάριστες ειδικά οι μουσικές επιλογές.

Οι Αγώνες συνέπεσαν με τη μεγάλη εξέγερση στο Κίεβο. Εκεί, πολύ φοβάμαι, δεν θα δούμε σύντομα τελετή λήξης... Η Ουκρανία - ή τουλάχιστο το σημαντικότερο τμήμα της - ιστορικά είναι κάτι σαν εξοχικό οικόπεδο της Ρωσίας. Δεν νομίζω ότι οι Ρώσοι έχουν τη διάθεση να το εκχωρήσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και μάλιστα σε μια ΕΕ όπου κυρίαρχο ρόλο παίζει μια όλο και πιο αυταρχική Γερμανία.

Έχουν τα δουν τα ματάκια μας...

 

08 February 2014

Sotchi 2014 - έναρξη

Μου άρεσε πολύ η τελετή, ή μάλλον το θέαμα της έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών! Ξοδεύτηκε γερά το ρωσικό κράτος αλλά το αποτέλεσμα ήταν αξιέπαινο. Για μας τους Έλληνες, συγκινητική η αρχή της ιστορικής αναδρομής όταν έδειξαν την ελληνική αποίκηση/εποίκηση της περιοχής κατά τα αρχαία χρόνια. Θαυμάσια και η εκτέλεση του Ολυμπιακού Ύμνου.

Δύο πρόσωπα μού φάνηκαν πολύ άχρωμα στις κοντινές λήψεις, πρόεδροι και οι δύο: ο Πούτιν, αγέλαστος, απόμακρος, και ο Παπούλιας, αγέλαστος κι αυτός και χωρίς ίχνος από την καλοσυνάτη οικειότητα που εκπέμπουν καμιά φορά οι ηλικιωμένοι.

Για τα αθλήματα και τους αθλητές, εκτός από τα αγωνίσματα παγοδρομικού τύπου, δεν ενδιαφέρομαι και ιδιαίτερα....

Λέτε να γίνουν "μόδα" τα εξαίσια πολύχρωμα ρούχα που φορούσαν πολλές από τις ομάδες; Ωραία θα ήταν. Βαρεθήκαμε το μαύρο-γκρίζο-μπλε...


05 February 2014

Καημένη ελληνική γλώσσα...

Θα σταθώ σε μια τακτική εκπομπή της τηλεόρασης που φιλοδοξεί να βρει πολύ καλούς (τους καλύτερους;...) τραγουδιστές, που θα "εκπαιδευτούν" από ήδη φτασμένους και καταξιωμένους (:) αστέρες, για να σταδιοδρομήσουν με τη σειρά τους στο ελληνικό (;) τραγούδι.

Το στήσιμο της εκπομπής έρχεται - φυσικά - από το εξωτερικό και θεωρώ θλιβερό ότι σε δύσκολες για την Ελλάδα εποχές φεύγουν, σαν "δικαιώματα", αρκετά χρήματα προς ξένους παραγωγούς, όταν μάλιστα σε μια τόσο απλή και καθόλου πρωτότυπη εκπομπή θα μπορούσαμε να είχαμε προχωρήσει μόνοι μας χωρίς ξενόφερτα σκηνικά κλπ...

(Το Εθνικό Ωδείο πολλές δεκαετίες τώρα βρίσκει κι εκπαιδεύει νέους τραγουδιστές. Θα σημείωνε ενδεχομένως μεγαλύτερη επιτυχία κι αναγνώριση αν προωθούσε τα ταλέντα σε επιχειρήσεις της... νύχτας).

Θλιβερό επίσης ότι αρκετές "νέες" φωνές εμφανίζονται στη σκηνή με... αγγλόφωνα τραγούδια. Ίσως προς συμμόρφωση προς τον τίτλο της εκπομπής, που είναι κι αυτός, φυσικά, μόνο στα αγγλικά...


29 January 2014

Πλεονάσματα...

Δεν ανήκω σ' αυτούς που εμπιστεύονται τυφλά τα στοιχεία που μας δίνουν κατά καιρούς το Λογιστήριο του Κράτους και η Τράπεζα της Ελλάδας.
Αλλά να δεχτούμε ότι η εκτέλεση του προϋπολογισμού εμφανίζει κάποια στιγμή ένα πλεόνασμα - μικρό ή μεγάλο. Γιατί όχι;
Οι αριθμοί υπάρχουν για να τους παίζουμε στα δάχτυλα. Το όποιο πλεόνασμα θα προστεθεί, θα εγγραφεί δηλαδή σε άλλα κεφάλαια/λογαριασμούς του τρέχοντος προϋπολογισμού, κι ένα όχι ευκαταφρόνητο μέρος (μπορεί και το σύνολο...) θα μεταφερθεί προς εξόφληση του χρέους, ενώ θα μπορούσε να ξεσηκώσει κύματα αγαλλίασης αν μοιραζόταν πχ σαν έκτακτο επίδομα στους ανέργους.

Σαν κοινωνία, λοιπόν, δεν θα καταλάβουμε τίποτα το θετικό απ αυτό το πλεόνασμα. Εμείς το έχουμε δημιουργήσει (πχ με αυξημένη φορολογία και λιτότητα), δεν επιστρέφει όμως σ' εμάς...

Αντιθέτως, μόλις έσκασε το παραμύθι του πλεονάσματος, άρχισαν να ακούγονται οι φωνές για "επιστροφή στις αγορές", για νέο δανεισμό, για αύξηση του χρέους, για νέα δυσβάστακτα τοκοχρεολύσια!

Επιπλέον χρέος σε ήδη υπερχρεωμένο νοικοκυριό!
Κι ούτε λέξη για ανασυγκρότηση, γι' ανάπτυξη.
 

24 January 2014

Συστήματα μη υγείας

Μα σαν ΕΣΥ, μα σαν ΕΟΠΥΥ, το δημόσιο σύστημα υγείας νοσεί.
Στα 4 χρόνια που πέρασαν και με το ατομικό εισόδημα του 95% του πληθυσμού μειωμένο κατά 30-40%, η πρωτοβάθμια περίθαλψη στοιχίζει σε όλους αρκετά περισσότερο από πριν.
Καί με τα ακριβά τηλεφωνήματα για να βρεις γιατρό.
Καί με το καταχρηστικό 1 ευρώ κατά ιατρική συνταγή (σε συνδυασμό με τον περιορισμό των τριών φαρμάκων κατά συνταγή - έτσι εκδίδονται περισσότερες συνταγές, εισπράττονται περισσότερα μονόευρω...).
Καί με την αμοιβή των 10 ευρώ που χρεώνουν αρκετοί γιατροί όταν, τάχα, έχει ήδη εξαντληθεί ο μηνιαίος αριθμός συνταγών που "επιτρέπεται" να εκδίδουν δωρεάν κάθε μήνα.

Το βάρος της αναπόφευκτης επιπλέον δαπάνης πέφτει κυρίως στους συνταξιούχους, γιατί στη μεγάλη ηλικία η ανάγκη για περίθαλψη και φάρμακα είναι ουσιωδώς αυξημένη.

Αν κρυφός σκοπός της "κυβέρνησης" είναι οι ηλικιωμένοι να "φύγουν" πριν την ώρα τους, υπάρχουν πιο πρόσφορες λύσεις. Δοκιμασμένες μάλιστα από τα αρχαία χρόνια. Ας ρωτήσουν τον αρχαιολάτρη βιβλιοπώλη που τοποθέτησαν επικεφαλής του Υπουργείου Υγείας (ο κατάλληλος... ειδικός σ' αυτή τη θέση...), με ποιον τρόπο θα μπορούσε να εφαρμοστεί στη σύγχρονη εποχή μας το παλαιό εκείνο "Κείον νόμιμον". Παστρικά πράγματα. Και με όπλο την ιστορική μας παράδοση. Διαφωνεί η τρόικα;

Θα διαφωνήσουν σίγουρα οι άνεργοι που επιβιώνουν με τη στήριξη των συνταξιούχων γονιών και παππούδων, αλλά ποιος νοιάζεται για τους ανέργους... Πολλές οι προσφορές φτηνών αεροπορικών εισιτηρίων προς Γερμανία.