30 October 2013

Ζωγραφική του Ξενούδη (38)

Στη Νότια Ελλάδα το καλοκαίρι συνεχίζεται, με θερμοκρασίες που καλούν σε βουτιές και ξενοιασιά. Αλλά, ας δούμε, νοερά, στον πίνακα που αναρτάται σήμερα, πώς ήταν η αρχή του καλοκαιριού, πολλούς μήνες πίσω:...


Τίτλος: Σκουτάρι Μάνης, η δεύτερη κοπάνα του καλοκαιριού.
Λάδι σε πανί, 90 x 56εκ.
Σε ιδιωτική συλλογή στην Αθήνα.

Μέσα σε πραγματικό τοπίο (είναι γνωστή η εκτεταμένη αμμουδιά έξω από το Σκουτάρι) δύο αγόρια. Μόνο μέσα από τον τίτλο καταλαβαίνουμε πώς έφτασαν εδώ, και πότε: με κοπάνα από το σχολείο (γυμνάσιο; λύκειο;) και μάλιστα για δεύτερη φορά σ' αυτό το καλοκαίρι - λογικό να υποθέσουμε ότι είναι ακόμα αρχή του καλοκαιριού και τα αγόρια νιώθουν τη λαχτάρα, το κάλεσμα της θάλασσας. Λίγο απίθανη η κοπάνα το Σεπτέμβριο/Οκτώβριο στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς. Ο τίτλος του πίνακα τα λέει όλα αυτά, έμμεσα...
Κατά τα άλλα πρόκειται για έργο όχι ιδιαίτερα μεγάλων αξιώσεων. Απλές γραμμές του τοπίου που φαίνεται να βρίσκουν κάποια αντιστοιχία με τις κινήσεις των αγοριών. Το κεντρικό τμήμα του βράχου πίσω φωτίζεται κάπως ιδιαίτερα. Από το αγόρι δεξιά βλέπουμε πολύ λίγα και στο αγόρι στο κέντρο μια ηθελημένη απόκρυψη προσώπου εξασφαλίζει την ανωνυμία...

For our foreign friends:
Title: Shirking school for the second time this summer, at Skoutari Manis.
Oil on canvas, 90 x 56cm.
Private collection in Athens.


26 October 2013

Ζωγραφική του Ξενούδη (37)

Πριν λίγες μέρες, 21 Οκτωβρίου,  είχα αναρτήσει ένα μικρό πίνακα με τοπίο την Αγία Ευφημία Κεφαλονιάς. Η σήμερινη ανάρτηση βγήκε από την ίδια περιοχή...


Τίτλος: Αγία Ευφημία Κεφαλονιάς, μονοπάτι αθάνατων.
Λάδι σε πανί, 56 x 90εκ.
Βρίσκεται σε γειτονικό σπίτι, στο Δάσος Χαϊδαρίου.

Πραγματικό, όπως πάντα, το τοπίο. Συμβολικός ο τίτλος. Στην Κεφαλονιά (αλλά κι αλλού) οι αγαύες λέγονται κι "αθάνατοι". Διατηρούνται πολλά χρόνια αλλά η ανθοφορία τους, η μία και μοναδική, προοιωνίζει το τέλος τους, γιατί μετά την ανθοφορία ξεραίνονται... Στον πίνακα, σ' ένα μονοπάτι, συνάντησα και τις δύο φάσεις: αριστερά μια "ζωντανή" αγαύη, δεξιά ο ψηλός βλαστός με τους πορτοκαλί σπόρους που βγήκε από το κέντρο του φυτού, σαν ύστατη πράξη ζωής. Σε λίγο καιρό το πελώριο φυτό δεν θα υπάρχει πια. Και στο μονοπάτι ένα καλλίγραμμο αγόρι, του οποίου η ομορφιά θα κρατήσει κι αυτή λίγα μόνο χρόνια. Ψευδαίσθηση λοιπόν η αθανασία; Λέγεται πως η τέχνη κατορθώνει να υπερβεί τα χρονικά όρια... ή μήπως είναι κι αυτό μια ψευδαίσθηση του καλλιτέχνη;

Μια λεπτομέρεια "χαριτωμένη": ο πίνακας αυτός πουλήθηκε πριν καλά-καλά στεγνώσει...

For our foreign friends:
Title: At Aghia Efimia, Cephalonia Island, a path of immortals.
Oil on canvas, 56 x 90cm.
Belongs to a family in the neighbourhood, Chaidari, Athens.



23 October 2013

Ζωγραφική του Ξενούδη (36)

Θαυμάσιες είναι οι μέρες που διανύουμε (από καιρό, δηλαδή), αλλά το τέλος του αττικού καλοκαιριού πλησιάζει. Ας μείνουμε για λίγο ακόμα στις ηλιόλουστες Κυκλάδες, όπως τις είδα σαν θέματα για τους πίνακές μου:


Τίτλος: Δρυοπίδα Κύθνου, παιχνίδι με στέγες και παράθυρα. 
Λάδι σε πανί, 70 x 50εκ.
Σε ιδιωτική συλλογή, στον Πειραιά.

Το τοπίο είναι πραγματικό, αν κι απλοποιημένο. Επειδή ήταν ελάχιστα τα σκιερά μέρη, είχα εξαρχής αποφασίσει ότι εδώ χρειάζονται τα παράθυρα - σχηματικά αλλά υπαρκτά, και σε διάφορες μικροαποχρώσεις. Χωρίς παράθυρα, η εικόνα θα ήταν ένα υπερβολικό λευκό χάος. Στις κεραμιδένιες στέγες, που είναι ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό της Δρυοπίδας, οι αποχρώσεις παρουσιάζουν μεγαλύτερη ποικιλία. Έργο απλό, χωρίς βαθύτερη αναζήτηση (ούτε και στον τίτλο).
Σημειώνεται ότι η φωτογραφία δεν είναι καλής ποιότητας.

For our foreign friends:
Title: Dryopis, Kythnos Island, playing with roofs and windows. 
Oil on canvas, 70 x 50cm.
Private collection, Piraeus.

21 October 2013

Ζωγραφική του Ξενούδη (35)

Η ανάρτηση ορισμένων έργων μου συνεχίζεται. Σήμερα ένας ακόμα μικρός πίνακας:


Τίτλος: αναχώρηση υπό άπνοια από την Αγία Ευφημία.
Λάδι σε καμβά, 40 x 30εκ.
Βρίσκεται σε φιλικό σπίτι στο Ηράκλειο Κρήτης.

Δώρο σε γάμο. Οι γονείς της νύφης μάς είχαν φιλοξενήσει στο εξοχικό τους στην Αγία Ευφημία της Κεφαλονιάς και σκέφτηκα ότι το συγκεκριμένο θέμα θα ήταν - και έγινε πράγματι - πολύ ευπρόσδεκτο. Πραγματικό τοπίο, σαν ειδωμένο από τη θάλασσα, αν και δεν στεκόμουνα σε σκάφος αλλά στο λιμενοβραχίωνα ακριβώς απέναντι. Ένας πολύ λιτός πίνακας μικρών διαστάσεων, με έμφαση στη δασωμένη πλαγιά, σε πλήρη αντίθεση με την "αναιμική" θάλασσα.

For our foreign friends:
Title: Departure without wind from Aghia Efimia (Cephalonia Island).
Oil on canvas, 40 x 30cm.
Owned by friends, Iraklio, Crete.

18 October 2013

Ζωγραφική του Ξενούδη (34)

Με τις τελευταίες ωραίες ηλιόλουστες μέρες του καλοκαιριού, ας γυρίσουμε νοερά στα μέρη που μας γοήτευσαν: τις Κυκλάδες!


Τίτλος: η Δρυοπίδα Κύθνου ντυμένη στα λευκά.
Λάδι σε πανί, 56 x 90εκ.
Σε ιδιωτική συλλογή στη Γλυφάδα.

Το τοπίο αυτό της Δρυοπίδας είναι πραγματικό αλλά έχουν αφαιρεθεί πόρτες και παράθυρα. Το μάτι του θεατή αντιλαμβάνεται τα ουσιώδη: τους κατάλευκους αλλά ελαφρούς, σε ανθρώπινη κλίμακα, όγκους των σπιτιών, τις κόκκινες στέγες (αλλά κάθε στέγη σε λίγο διαφορετική απόχρωση), το πράσινο των δένδρων, τα χωράφια πέρα... Δεν είναι πανδαισία χρωμάτων, γιατί λείπουν δύο σπουδαίοι συντελεστές: ουρανός και θάλασσα. Σπάνιο μάλλον φαινόμενο όταν το θέμα είναι οι Κυκλάδες.

For our foreign friends:
Title: The village of Dryopis, Kythnos Island, dressed in white.
Oil on canvas, 56 x 90cm.
Private collection, Glyfada (Athens).

16 October 2013

Ζωγραφική του Ξενούδη (33)

Σήμερα αναρτώ έναν πίνακα εκτός εποχής, γιατί με την ψιλή βροχή χτες και σήμερα οδεύουμε προς το τέλος του καλοκαιριού, ενώ ο πίνακας "μιλάει" για άνοιξη:


Τίτλος: άνοιξη αγκυροβολημένη.
Λάδι σε πανί, 30 x 40εκ.
Βρίσκεται σε σπίτι γνωστών, στην Αθήνα.

Πολύ μικρό έργο. Από τα ελάχιστα με θέμα τα λουλούδια. Εμπνευσμένο από τις μικρολίμνες με τα νούφαρα στο Βοτανικό Κήπο απέναντι από το Δάσος Χαϊδαρίου. Ένας πολύ καλός γνωστός μού είχε επανειλημμένα ζητήσει ένα έργο για το καινούργιο σπίτι του. Έτυχε ένα μικρό τελάρο από το πουθενά. Δεν έμεινε ορφανό για πολύ. Είναι από τα έργα που έγιναν σε λίγες ώρες. Θα πω ψέματα αν πω ότι το δώρο προκάλεσε υπέρμετρο ενθουσιασμό. Για λίγες εβδομάδες, ίσως μερικούς μήνες, ήταν αναρτημένο στο καθιστικό. Μετά έλειπε από τον τοίχο. Σκέφτηκα ότι μπορεί να μεταφέρθηκε σε υπνοδωμάτιο. Από διακριτικότητα δεν ρώτησα. Έμαθα αργότερα πως ο πίνακας είχε... ρίξει άγκυρα σε χώρο όπου συνήθως στοιβάζουμε πράγματα που δεν τα χρειαζόμαστε, αλλά και πάλι δεν θέλουμε να τα πετάξουμε. Ας το πάρουμε φιλοσοφικά: ο καθένας διακοσμεί το σπίτι του όπως επιθυμεί, αλίμονο!

For our foreign friends:
Title: The Spring at anchor.
Oil on canvas, 30 x 40cm.
In Athens, private ownership.


14 October 2013

Ζωγραφική του Ξενούδη (32)

Από 22 Μαϊου έως 25 Αυγούστου 2013 είχα αναρτήσει εδώ 31 δικά μου έργα ζωγραφικής. Λέω να συνεχίσω με μερικούς ακόμα πίνακες. Θλιβερή η επικαιρότητα, ας βρούμε ένα κάποιο καταφύγιο σε οράματα ομορφιάς που μετουσιώθηκαν σε τέχνη...


Τίτλος: η Αμφιλοχία με τα μάτια της επόμενης μέρας.
Λάδι σε πανί, 69 x 110εκ.
Βρίσκεται σε ιδιωτική συλλογή στην Αθήνα.

Ήταν δώρο σε γάμο. Τα στέφανα έγιναν στην Αμφιλοχία, που είναι τόπος καταγωγής της νύφης. Το επόμενο πρωί, αγουροξυπνημένοι μετά από ολονύχτιο γλέντι, από το δωμάτιο του ξενοδοχείου είδαμε και θαυμάσαμε την Αμφιλοχία απλωμένη στο βάθος του κόλπου. Σκέφτηκα κείνη την ώρα ότι οι νεόνυμφοι - που διανυκτέρευαν στο ίδιο ξενοδοχείο - θα έβλεπαν την ίδια θέα. Έτσι μού ήρθε η ιδέα για το συγκεκριμένο θέμα του πίνακα, και με τίτλο απόλυτα ταιριασμένο.
Από τεχνική πλευρά, ήταν το πρώτο μου έργο όπου προβληματίστηκα με τα παράθυρα σε αρχιτεκτονικά σύνολα. Αρχικά τα ζωγράφισα με σχετική επιμέλεια, μετά αποφάσισα να ξαναπεράσω τα κτίρια με διαλυμένο λευκό. Μπορώ να πω ότι το αποτέλεσμα με ικανοποίησε. Τα παράθυρα φαίνονται ακόμα, πολύ υποτονικά όμως. Δεν διασπούν την προσοχή.

For our foreign friends: 
Title: The town of Amfilochia seen with the eyes of the following day.
Oil on canvas, 69 x 110cm.
Private collection, Athens.

12 October 2013

Graffiti, πάλι...

Παρακολούθησα τις προάλλες, αφηρημένα περισσότερο, μια ελβετική ενημερωτική εκπομπή και το μάτι μου έπεσε σε κάτι graffiti σε δημόσιους χώρους.
Ώστε, και στην Ελβετία, σκέφτηκα. Μια Ελβετία που καμαρώνει για ευταξία και πάστρα.
Την επόμενη, βγαίνοντας από το φούρνο, παρατήρησα ότι κάτι σαν να άλλαξε στην είσοδο του λυκείου που βρίσκεται ακριβώς απέναντι:
Εδώ και μήνες είχε μπεί η καλαίσθητη επιγραφή "3.ΛΥΚΕΙΟ ΧΑΙΔΑΡΙΟΥ". Μια επιγραφή-κόσμημα, που λογικά θα έπρεπε να λειτουργεί αποθαρρυντικά για όποιον θα σκεφτόταν να γεμίσει με ακαλαίσθητα σκαλίσματα το λευκό χώρο από κάτω.
Έλα ντε!
Κάποιοι ζητάνε ελευθερία χωρίς να νοιάζονται για το δικαίωμα (απόρροια κι αυτό της ελευθερίας) των περαστικών να βλέπουν καθαρούς τοίχους...
Για τους άλλους τοίχους του ίδιου σχολείου, εύγλωττες οι εικόνες:



Λίγα τετράγωνα παρακάτω, σ' ένα σχολείο δημοτικού, δεν είναι καλύτερη η κατάσταση:

Το ίδιο μπορούμε να πούμε για το μανδρότοιχο γύρω από το αλσύλλιο της εκκλησίας. Λες να φτάσουν κάποια στιγμή και πιο κοντά; Να λερώνουν τον ίδιο τον τοίχο του ναού;

 Αλλά και σε άλλα, μεγαλύτερα άλση και πλατείες, παντού βρίσκουμε τη γνωσή έλλειψη σεβασμού. Τί να θέλει άραγε να πει αυτός που επιμένει ότι "εδώ είναι Δάσος!" (όλο δεξιά στην εικόνα).

Να μη σέβεσαι την εκκλησία, δεκτό. Να νιώθεις ότι δεν πρέπει να σέβεσαι το δημόσιο χώρο, ειδικά αυτή την εποχή, και να θέλεις να αφήσεις μια μονιμότερη γραπτή διαμαρτυρία, είναι κι αυτό ένα επιχείρημα. Σε τί φταίει όμως ο ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ μανδρότοιχος;

Φαντάσου να είχαμε τέτοια φαινόμενα στους οικισμούς των Κυκλάδων!
Αυτά στη χώρα που καθιέρωσε από παλαιά την έννοια της αισθητικής...



04 October 2013

Νέα πρωτεύουσα ;...

Από την... Ουάσιγκτων οι απανωτές δηλώσεις Σαμαρά τις τελευταίες μέρες.
Από τις... Βρυξέλλες οι δηλώσεις Τσίπρα στο ίδιο διάστημα. 
Από το... Τελ Αβίβ προσεχώς κάτι θα ακουστεί. Αναμείνατε στο ακουστικό σας.

Για όσους είχαν ακόμα αμφιβολίες ή ψευδαισθήσεις: σε μερικές ξένες πρωτεύουσες λαμβάνονται οι αποφάσεις για τη χειμάζουσα κοινωνία μας. Στην Αθήνα απλώς εφαρμόζουμε σχολαστικά τη λογιστική πλευρά των πραγμάτων (περικοπές, φορολογία, ανεργία...)