19 February 2015

Γερμανική Ευρώπη



Από τότε που οι Γερμανοί ανέκτησαν μια ενιαία κρατική οντότητα, το όραμα μιας γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη δεν τους αφήνει να ησυχάσουν. Δοκίμασαν να υλοποιήσουν το στόχο τους το 1914, και παρά λίγο να πετύχουν.

Με τίμημα κάπου 16 εκατομμύρια νεκρούς.

Το καλοκαίρι του 1940 η Γερμανική Ευρώπη ήταν γεγονός! Τουλάχιστο στο στρατιωτικό επίπεδο. Η αλαζονεία όμως του ναζιστικού καθεστώτος μεγέθυνε υπέρμετρα το αίσθημα του αήττητου και, όπως είναι φυσικό, κατέληξε στην ήττα και σε μεγαλύτερη ακόμα καταστροφή.

Με τίμημα τετραπλάσιο του 1914-18.

Μορφωμένος λαός, ας το παραδεχτούμε, με ευρηματικό μυαλό και πειθαρχία οι Γερμανοί. Επικίνδυνοι όταν νιώθουν πως κατέχουν την ισχύ. Γιατί τότε, ποιος ξέρει ποια ένστικτα τούς ωθούν σε βάναυση επιμονή στην αρχή, στα άκρα αργότερα, σε ανείπωτη τραγωδία για κατάληξη. Η σημερινή γερμανική ισχύς είναι οικονομική. Εύκολα αυτή η ισχύς μετουσιώνεται σε άλλες μορφές επιβολής. Φοβάμαι ότι θα υπάρξει τρίτη και φαρμακερή απόπειρα...


12 February 2015

Βρυξέλλες, Φλεβάρης 2015

Οι Ευρωπαίοι "εταίροι" θα έχουν σκυλομετανιώσει που έριξαν τα τελευταία χρόνια τόσα δισεκατομμύρια στο σύγχρονο πίθο των Δαναϊδων που λέγεται Ελλάδα.

Εμείς πάλι, θα έχουμε κάθε λόγο να λυπόμαστε που δεν γυρίσαμε στη Δραχμή το 2010, όταν τα συναλλαγματικά αποθέματα (τα τότε διαθέσιμα σε Ευρώ) ήταν ακόμα υψηλά και τα μνημόνια ακόμα ένα απλό προσχέδιο.

5 χρόνια χαμένα.
5 χρόνια λάθος οικονομική πολιτική.
5 χρόνια κοινωνική αποδόμηση.
5 χρόνια εσωτερική υποτίμηση ΧΩΡΙΣ τα οφέλη που λογικά συνεπάγεται αυτή η υποτίμηση.

Θα έχει η σημερινή κυβέρνηση το σθένος, και το όραμα, να ξεφύγει από τον κλοιό;
Αμφιβάλλω. Παραμένει πολύ ισχυρό το περίφημο "ανήκομεν εις την Δύσιν". Ισχυρή δηλαδή η στρεβλή ερμηνία του ρήματος. Ισχυρή η ψευδαίσθηση πως θα μας "βοηθήσουν" στο τέλος...

11 February 2015

Χειμώνας εκδικητικός !

Πέρασε ένας μήνας από την ηλιόχαρη ανάρτησή μου του μεσημεριανού τραπεζιού στη βεράντα μας. Τότε ήταν, θα λέγαμε, η καρδιά του χειμώνα. Αλλά ο αττικός ήλιος τα διόρθωνε ολα...
Σήμερα το πρωί όμως:
Αντί εδέσματα, ΠΑΓΟΣ στο τραπέζι. Χιόνι στις πλάκες. Ποτισμένες με χιόνι οι γλάστρες. Από δω πέρασε εκδικητικός χειμώνας, σκέφτομαι. Τουρτουρίζω, βγάζοντας φωτογραφίες.

Χιόνι, φυσικά, και στο γιούκα. Διαβάζω με ανακούφιση πως το γιούκα είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό. Αύριο-μεθαύριο θα έχουμε ξεχάσει το σπάνιο θέαμα και το κρύο, που δεν τιμά καθόλου το φημισμένο ήπιο αττικό κλίμα...

Τώρα, το αν θα αντέξουν τα λεμόνια, είναι άλλο ζήτημα. Λογικά δεν θα έχουμε απώλειες. Αν ατυχήσουμε και δεν τρώμα φέτος λεμόνια δικής μας παραγωγής, υπάρχει και η λαϊκή κάθε Πέμπτη.

Πήγα να ρίξω μια ματιά στο πίσω παράθυρο. Λίγο το χιόνι στο τεράστιο πεύκο. Προλαβε ο αέρας και τα τίναξε όλα. Πάνω δεξιά, το χιονισμένο Ποικίλο Όρος.

Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, βγαίνει ο ήλιος. Εύγε! Άντε, πέρασε κι αυτό...