ΣΕΙΣΜΟΣ

τόσα σύννεφα στον ουρανό της γειτονιάς μας!

τόση βρόχη έτοιμη να πέσει!

σε στέγες ετοιμόρροπες, σε σεισμόπληκτα σπίτια!

πόσο λίγη είναι μια ώρα για να στηρίξουμε

τα σπασμένα δοκάρια

όταν κάτω από τα λειψά κεραμίδια

ο αέρας δυναμώνει με μοιραία βοή.

χτες ακόμα τρέχαμε στους κήπους του καλοκαιριού

ανένδοιαστα.

χτες ακόμα κρατούσαμε τον ήλιο ελαφρά στα χέρια,

την εμπιστοσύνη στη μοίρα μας.

οι ώρες δεν έφταναν,

οι μέρες ξεχειλίζαν,

τί να πρωτοθυμηθούμε.

κι έφτασε η ώρα του σεισμού:

τα σπίτια μας χαιρέκακα

να θέλουν να μας σκοτώσουν

αδιάκριτα, τυφλά στη νύχτα

που είχε ανάψει από τις φωνές.

τόσα σύννεφα στον ουρανό της γειτονιάς μας!

τόσα σύννεφα πάνω από τις γωνιές του κόσμου!

και τόση βροχή έτοιμη,

εκδικητικά έτοιμη να πέσει.

ΣΗΜΑΔΙ

αναποφάσιστος καιρός.

πέντε λεπτά ψιχάλα, ανοίγματα γαλάζιο

να πασχίζουν να κρατήσουν αλκυονίδα τη μέρα

στο νέο ημερολόγιο.

αλλά πόσο αναιμικός ο ήλιος,

πόσο λίγος.

κι εγώ

αναποφάσιστος, τετράγωνα γυρίζω,

πεζοδρόμια, λεωφόρους, πλατείες, συνοικίες,

ακάματος,

και κάθε ιδέα, κάθε σκέψη κι έμπνευση για δράση,

για έργο, για κίνηση, το ένα το άλλο,

με καθυστέρηση μου βγαίνει.

και τίποτα δεν κάνω, τίποτα δεν γίνεται.

ως κι η κούραση άσκοπη.

η ζωή ένα σύννεφο, σκέφτομαι,

κι από το πλακόστρωτο

δεκάδες, εκατό τα περιστέρια

σμήνος στον ουρανό.

ΣΗΜΕΡΑ 

τρεις μέρες βασανιστικές,

τρεις μέρες όνειρα ακατάληκτα,

τρεις μέρες ακόμα

πέρασαν, ξεχάστηκαν

σ' ένα λεπτό.

ήρθες, σήμερα προχωράει η ζωή,

τραγούδι ξεσπάει, τη γλώσσα μου δαγκώνω,

αλλού κοιτάζω,

για να χωράει η χαρά κύμα-κύμα

σαν ποίημα στο στόμα μου,

σαν άλκιμο φιλί.

ΣΙΦΝΟΣ

από εκκλησία σ' εκκλησία

γυρεύαμε το απόλυτο λευκό.

μεσημέρι, στο υπέρλιτο δωμάτιο δώματος

με ανακούφιση

διώξαμε τον ήλιο πέρα από τα παραθυρόφυλλα,

και είδαμε στο ημίφως το προκλητικό

τα σώματά μας μυστηριώδη, ερωτικά.

και θαύμα φωτός μας έντυσε : δυό νέοι μελαχροινοί

σε άσπιλο σεντόνι δροσερά επιθυμητό

απόλυτου λευκού !

ΣΚΙΑ

ταξιδεύοντας σε ελληνική γη

από το Βυζάντιο στην Ιθάκη,

απ την Κνωσό στα Άβδηρα,

στο Αιγαίο της λευτεριάς,

ασύγκριτα νέος νιώθω στη δίνη του ταξιδιού.

παρατηρητής, ξένος ακόμα,

που τα ονόματα χωριών και πόλεων

ανοίγουν άλλες τόσες μέρες ζωής:

θα γυρίσω! θα γυρίσω!

ταξιδεύοντας σε ελληνική γη,

σε γνώριμη θάλασσα,

ίδια διαδρομή για δεύτερη φορά,

στη Δωδώνη, στο Άργος, στους Φιλίππους, στη Φαιστό,

ξένος θεατής σε άδειες κερκίδες

φωνάζοντας σαν κήρυκας, επιμένω:

θα γυρίσω! θα γυρίσω!

ταξιδεύοντας σε ελληνική γη,

στ’ ανοιχτά, άραγε

από ποιό νησί

δεν θα γυρίσω;

Gedichten en teksten in ‘t Nederlands verschenen van 29 Januari tot 10 Maart 2011.