19 March 2011


ΧΑΔΙΑ

θάλασσα γίνε απόψε, καλή μου,
και κύμα στο κύμα
χτύπα την πλώρη του πάθους μου,
και φέρε μας στο πιο μακρινό νησί,
όπου θάλασσα κι ουρανός ένα.
όπου αγκαλιά τα σώματα ένα
όπου αμμουδιά κι ηδονή και μύρο ένα
όπου χάδι τ’ όνομά σου
φιλιού ηχώ...



ΧΑΛΑΡΩΣΗ

το βράδι που δεν κατέληξε νύχτα ακόμα,
όταν στην πόλη τα φώτα κοπάδια ανάβουν.
αλλά ο ουρανός πέρα στα βουνά
κόκκινος ακόμα και μεγαλειώδης.
οι άνθρωποι σε όμαδες κατέκλυσαν
πλατείες, λεωφόρους, δρόμους και στενά
σε καθημερινή διαδήλωση ζωής.
ένα κρύο ρεύμα περνάει από την πόλη,
και σε λίγο στα σπίτια μέσα
το ρολόι κατορθώνει κι επιβάλλει
τη βασιλεία του.



ΧΑΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

χαλίκια νεκρά της θάλασσας
νεκρά της αμμουδιάς
μετράω, και ρίχνω στον ουρανό.
εγκαρτέρηση.

χαλίκια σαν μηνύματα
αναποκρυπτογράφιστα,
κλείνονται στη θάλασσα
σαν τόσα άλλα μυστικά.
λησμονιά.



ΧΕΙΜΩΝΑΣ

χιόνια στην Πάρνηθα,
ήλιος με δόντια.
χτες έγραψα στο φίλο μου
για το καλοκαίρι
και τα άγνωστα εφηβικά νησιά.

αλλά η νύχτα βάλθηκε να εξαπολύσει
τα παγανά,
και κάναν τη θάλασσα μες στο κρύο
απωθητική.

χιόνια στην Πάρνηθα.



ΧΡΗΣΜΟΣ

στο πέρασμα
κάθε λεπτό την αξία του.
αλλά πόσο μου κοστολογείς, Πυθία,
σε σπάνια, διαυγή σου στιγμή,
το κάθε λεπτό που έρχεται
βαρύτερο από αναμονή κι αβεβαιότητα
ως την τελευταία, την τελειωτική
αμφιβολία,
που λέγεται γνώση;






Gedichten en teksten in ‘t Nederlands verschenen van 29 Januari tot 10 Maart 2011.

No comments:

Post a Comment