ΣΚΟΝΗ

έπεσε σκόνη πολλή στην ελπίδα.

τα πλοία ξεκίνησαν ένα-ένα.

πάντα τα νησιά, πάντα η φυγή.

μαρμάρωσα απ το βάρος των άδηλων επιθυμιών μου,

αισθήσεις και σκέψεις μ’ έχουν ματιασμένο.

αν δεν πάψω να ελπίζω,

θα γεμίσω κι εγώ

άθλια σκόνη.

ΣΤΑ ΞΕΝΑ

θυμήσου, καλή μου,

την ξανθή ώρα

που είχαμε όλη δική μας την πλαγιά,

την τόσο πηγαία ηδονή,

καλή μου, θυμήσου.

θυμήσου το τραγούδι

που από μακρια εκείνη την ώρα

μας ήρθε.

τα γέλια των παιδιών, ύστερα,

θυμήσου, καλή μου.

την ώρα ξανθή

όλη της αγάπης μας,

του ήλιου!

αχ, θυμήσου.

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ

από πού η τρελή όρεξή μου

να γράψω ένα κινέζικο ποίημα;

με τις λέξεις η μια πάνω στην άλλη.

ποιό μαχαίρι μού έχει πληγώσει

και το γερό λογικό;

πού η έρημη νύχτα με το ακοίμητο φεγγάρι;

αχ, δεν ζούσα ζωή,

έγραφα τη ζωή μου για ανάγνωσμα

με προοπτική αιώνες.

κι οι λέξεις βρέθηκαν,

ημέρες ζωής,

σαν κινέζικο ποίημα, κάθετα

η μια πάνω στην άλλη...

ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΟΥΛΑ ΜΟΥ

κοριτσόπουλο

κοριτσόπουλο από τη μαγική Θεσσαλία

κορίτσι μου τρισχαρούμενο

πόσο σ’ αγαπώ!

πόσο σ’ αγαπώ!

το όνομά σου σαν ευηχήσει στην πλαγιά

Βάια μου, Βαϊούλα!

τα όνειρα ξεκινάνε

Βαϊτσα, γυναικούλα μου!

ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ

μέρα μουντή,

από αυτές που ξεχνάς εύκολα,

από αυτές που εύχεσαι να έρθει γρήγορα

η άνοιξη.

να φτάσει γρήγορα το καλοκαίρι στην αμμουδιά.

κι ένας στίχος είναι ένα τίποτα,

ένα συναίσθημα φευγαλέο για αναμετάδοση.

κι αν καταγράψω το μουντό πρωινό,

αυτοί που θα διαβάσουν το στίχο

σ’ έναν αιώνα,

το ίδιο μουντή θα βλέπουν τη μέρα τη ζωή τους;

Gedichten en teksten in ‘t Nederlands verschenen van 29 Januari tot 10 Maart 2011.