18 February 2011


MACHTELOOS

al wat niet van deze wereld is:
mijn droom
mijn vrees
mijn eigen ik,
meer kan ik niet doen opwegen
opwegen tegen jou, jij kleine wereld,
dan al wat niet van deze wereld is.

sterren
sieraden
al wat eindeloos is,
wat niet bij dromen hoort;
nachten
straten
al wat vrees en dood is;
en ik
die hunkerend leven wil!

er is geen wereld
dan de ziel in mij:
een machteloos snikken…
mijn droom
mijn vrees
mijn eigen ik,
al wat, zoals de sterren, eindeloos
ongenaakbaar is…



ONONTKOOMBAAR

gauw spoedt de dag naar een onontkoombaar einde.
het is middag nu            en laat.
na middag is geen dag nog jong;
dra avond,
en de zware vraag          voor mij:
waar liet ik mijn leven?

in Brugge,
op een avond die als deze middag was, lag alles:
stilte, schoonheid, droom,
en wàt nog
zwaar op mij…
toch was die avond blij
en had ik in mij een lied.

ga ook ik dan, traag
naar een onontkoombaar einde?

No comments:

Post a Comment