13 April 2011

Τόπος


Bericht voor de Nederlandstalige lezers :
Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.


Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.
Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Συνεχίζεται η ανάρτηση ποιημάτων με θέμα: «Τόπος»
Σήμερα, τρία ποιήματα όπου το υποκειμενικό στοιχείο παίζει ρόλο σημαντικό. Βιώματα προσωπικά σε τόπους ελληνικούς. Στο ποιήμα «Κυκλαδονήσι», προς το τέλος μια έμμεση προειδοποίηση στους ξένους επισκέπτες να συμπεριφερθούν με σεβασμό στους νησιώτες...



ΝΑΥΠΛΙΟ

οι σκάλες τριάντα ή τριανταδυό.
τα κυπαρίσσια φρουροί του ναού και του Αιγαίου.
το μεσημέρι είχε αποσύρει
όλους τους ανθρώπους του, διακριτικά,
και μείναμε εμείς.

μίλησα με δέος για ένα νεκρό παρελθόν.
ας τολμούσα τέτοια ώρα να μιλάω για το παρόν,
να φανερώνω τον ήλιο, να σημαδεύω τόπο και μέρα.

αλλά τόση ομορφιά γύρω μας
γιατί να την καλύψω με λόγια;
γυρίσαμε το χώρο του μικρού ναού ανέμελα,
σαν να ήταν το ταξίδι μας μόλις στην αρχή,
ένα ξεκίνημα.

ίσως γι’ αυτό,
φεύγοντας για την πόλη και για τους ανθρώπους,
πριν κατεβούμε σκάλες τριάντα ή τριανταδυό,
μπρος στη θάλασσα την ηλιοχαϊδεμένη,
ηδονικά πήρα βαθιά ανάσα.



ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ

από δω πάνω μπορείς τα πάντα να δεις.
είδες;
είμαστε ένα νησί που φαίνεται για νησί.
τα σύνορα μάς τριγυρίζουν ολοκάθαρα
στα τρία σημεία του ορίζοντα.
πίσω μας μαύρο σχεδόν το βουνό.
νυχτώνει.

ξέρω,
αργότερα τη νύχτα, με τα δάχτυλά μας
θα ανάψουμε λάμψεις στα σώματά μας.
κι ύστερα υγρά μας τα μάτια θα ρωτάν
με δέος ανόθευτο, στον κόσμο αυτό κάτω
αν ίδια υπάρχει αγάπη…



ΚΥΚΛΑΔΟΝΗΣΙ

ώρες κι ώρες η θάλασσα σε ταξίδεψε,
έφτασες,
και σε κατάλευκη κατοικία κύβο κατέλυσες,
απότομα ήσυχα μετά το άγχος του μικρού λιμανιού.

δες το ημίφως του δωματιού,
άνοιξε παράθυρο,
δες τον ήλιο να λιάζεται σε τοίχους έργα τέχνης,
δες το γαλάζιο – ουρανός δεν είναι
παρά θόλος μέγιστος
στο ναό που λέγεται Ελλάδα.
κι απέναντι στη σκιά - ω δροσερά τα χείλη -
δες το χαμόγελο παιδιού της γειτονιάς,
ήλιος ίδιος.

με Κυκλαδίτες Έλληνες,
με το λαό των ειδωλίων
αναπαύεσαι απόψε, ξένε.

No comments:

Post a Comment