10 April 2011

Τόπος


Bericht voor de Nederlandstalige lezers :
Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.


Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.
Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Σήμερα αρχίζει η ανάρτηση ποιημάτων με θέμα: «Τόπος»
Καί στα τέσσερα ποιήματα που ακολουθούν, το υποκειμενικό στοιχείο σχεδόν λείπει, προέχει το ιστορικό/μυθολογικό υπόβαθρο. Μόνο στο ποίημα «σύνορα» ο ποιητής εκφράζει απτά συναισθήματα χαράς (με μνεία ανησυχίας, νοσταλγίας), βάζοντας σε πρώτο πρόσωπο τον ελληνικό Βορρά.



ΜΥΚΗΝΕΣ


ακόμα στάζει το αίμα!

απ το λιμάνι του Ναυπλιού
έφυγε το τελευταίο πλοίο.

τ’ άρματα χώθηκαν βαθιά στη γη.

ο ήλιος ξέχασε
- τί φρίκη! –
ξέχασε…



ΘΗΡΑ


νησιά
άσπρα νησιά
σειρές από κορυφές
χαμένη γη
Ατλαντίδα.

θάλασσα
ποιό το μυστικό του βυθού;
ποιός σοφός προφήτεψε δω την καταστροφή
και ξαφνιάστηκε που ήταν γι’ αυτόν προορισμένη;
ποιό μοιρολόι έμεινε ατελείωτο;
ποιά τα παιδιά της μοίρας,
Σαντορίνη;



ΔΕΛΦΟΙ

Δελφοί
έδρα επίκεντρη του θεού Απόλλωνα,
Δελφοί
ιερή πλαγιά, χαμένοι θησαυροί.

σήμερα δεν μένει τίποτα να προβλεφτεί.
έρχεται η άνοιξη, μπαίνει το καλοκαίρι,
αργά πέφτει φθηνόπωρο και φέυγουν
οι προσκυνητές,
αφήνοντας χαραγμένα πρόχειρα – κρυφά – στα μάρμαρα
τα ονόματά τους τα ασήμαντα
για χίλια χρόνια!...

Δελφοί
ιερή πλαγιά, χαμένοι θησαυροί.
Δελφοί που προσκυνώ,
Δελφοί επίκεντρο...

πόσοι και πόσοι δεν ήρθαν!
γιατί φύγαν όλοι και δεν θυμόμαστε τίποτα;



ΓΑΙΑ

ποίημα των Ιωαννίνων.
μού ήρθαν στο νου
κάτι αρχαίοι ιερατικοί χοροί.
αλλά γρήγορα,
αποθαμπωμένα όπως σαν οπτασία γιγαντώθηκε,
κι έλαμψε,
κάηκε η Θεά Γη
και μείναμε με τα φίδια.



ΣΥΝΟΡΑ

από τα βαθυπράσινα τα δάση της Ροδόπης,
περνώντας με γραφή μυστική τη Σαμοθράκη,                                    
σε χαιρετώ, Αιγαίο αδερφέ,
λευκή περιβεβλημένος την επιβλητική μορφή του Βυζαντίου.
οροσειρές σου φέρνω.
είμαι ο Βορράς, η δύναμη της φυλής
μέσα στη χειμάζουσα ιστορία.

Σέρρες του Στρυμόνα,
Δράμα των Φιλίππων,
Ξάνθη, Κομοτηνή, Ορεστιάδα εσχατιά,
είμαι η ασπίδα κι ο νοσταλγός.

πατάς τη γη μου και καλόβολα σου γελάει
όλη η Ελλάδα!

No comments:

Post a Comment