Συνάνθρωποι

ΑΝΕΡΓΟΣ ΝΕΟΣ

τρίζουν, τρίζουν τα περσινά πλαίσια μιας ζωής.

τρίζει το σύστημα όλο.

μας βαραίνει μια άχαρη κληρονομιά

χρέη και καθήκοντα.

έγινε η καθημερινότητα ένας αδιάκοπος

προβληματισμός

για όλο και στενότερες επιλογές

που τρίζουν, τρίζουν κι αυτές...

κι αφελής ακόμα όταν σκύψω όπως πάντα

πάνω στην αφύσικα ήσυχη θάλασσα

της βαρυχειμωνιάς,

θεός Άρης λόγο πύρινο ψιθυρίζει

και ριγεί το νερό...

ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΙ

γεράματα, απλές μέρες,

με κοινοτοπίες ένα ποίημα:

πλοίο σε ανοίκεια πια θάλασσα,

ένα νησί γελαστό που έλειπε από τη ζωή μας,

ένας έρωτας...

απλές μέρες.

αργά θυμηθήκαμε το σφρίγος το πάθος των παιδιών μας,

τα νειάτα που δεν μας ανήκαν.

γι’ αυτό,

ας είναι ένα νησί εκεί που θα πικροπεθάνουμε

ανεκμετάλλευτοι...

Διευκρίνιση για τους μη τακτικούς αναγνώστες

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Μέσα σε κάθε ενότητα, η παράθεση είναι περίπου χρονολογική. Με αυτό τον τρόπο, ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την όποια εξέλιξη στην τεχνική σε βάθος χρόνου.

Μέχρι τώρα αναρτήθηκαν ποιήματα από τις θεματικές ενότητες

Τόπος, Πειραϊκή, Ποιητής, Πορεία, Εξέγερση, Λιμάνι, θεός, Μέρες, Θέατρο, Θάλασσα, Έρως.

Συνεχίζεται η νέα ενότητα με θέμα «Συνάνθρωποι»

Σήμερα δύο ποιήματα που θυμίζουν... τί μας θυμίζουν, τί μας θυμίζουν ;...

Εύχομαι το πρώτο ποίημα «άνεργος νέος» να μην είναι προφητικό...

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.