Συνάνθρωποι

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

για το μικρό μου γιο

φιλοδοξία έχω μιά:

να υπερβαίνει τις προσδοκίες μου όλες,

να μ’ επισκιάζει σε όλα

και να μου δίνει πάντα τις αναλαμπές

των ανεπανάληπτων και τρελών δικών μου χρόνων

με τα νειάτα του.

του μικρού γιου μου

εύχομαι τύχη αγαθή, μοναδικές στιγμές να ζήσει.

κι αν είναι να χαλάσει για χάρη του

ο παλαιός μας κόσμος όλος, ας είναι:

θα το ξαναχτίσει όπως θέλει αυτός.

από το μικρό γιο μου γυρεύω

ένα χαμόγελο, μόνο ένα χαμόγελο

- όλα τα άλλα είναι περίπλοκα πολύ

ας μην του γίνουν βάρος –

κάθε πρωί ένα χαμόγελό του θάναι το παν,

ένα χαμόγελο

σαν της μητέρας του…

ΞΕΣΠΑΣΜΑ

...και μετά το ιερό μεσημέρι της σιωπής

σαν τραγούδι αυθόρμητο, λεβέντικη μαντινάδα,

η άλλη Ελλάδα, του Ελλήνα,

η Ελλάδα του νέου χορευτή

στο κέντρο του κύκλου, στο κέντρο της ζωής,

μέρα με τη μέρα.

                                                                                          

ο ήλιος κιτρίνισε πολλά βιβλία,

ο άνεμος τού έσβησε πολλά λόγια άχρηστα,

ένα τραγούδι μένει:

κλείσε το ποίημα

και τράβα στο χορό, στην παρέα!

Διευκρίνιση για τους μη τακτικούς αναγνώστες

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Μέσα σε κάθε ενότητα, η παράθεση είναι περίπου χρονολογική. Με αυτό τον τρόπο, ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την όποια εξέλιξη στην τεχνική σε βάθος χρόνου.

Μέχρι τώρα αναρτήθηκαν ποιήματα από τις θεματικές ενότητες

Τόπος, Πειραϊκή, Ποιητής, Πορεία, Εξέγερση, Λιμάνι, θεός, Μέρες, Θέατρο, Θάλασσα, Έρως.

Συνεχίζεται η νέα ενότητα με θέμα «Συνάνθρωποι»

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.