Έρως

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΥΔΙΚΗΣ

έτσι απλωμένη κι ερημική η αμμουδιά

πώς την κορέσαμε τόσο γρήγορα

με γέλια και με χάδια;

ήλιος ανήλεος

στα χέρια και στα χείλη,

πόση δίψα

πόση δίψα στα φιλιά μας!

κι αν είναι αυτή αυγή,

ποιά θάναι η άνθιση,

Ορφέα,

ποιά θάναι η κορυφαία ώρα;

Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΥΔΙΚΗΣ

όμως ο ήλιος σαν το χορευτή με τα ξανθά μαλλιά

σε μια κραυγή χορού

ανακίνησε τα φυλλώματα,

ξέσπασε!

κι αφέθηκα πειθήνια στο όργωμά σου.

ήταν να γίνει.

κι ήταν να γίνει έτσι,

ένα πρωί καλοκαιριού

κατάμεστο από σιωπή και σαγήνη!

αδύναμα τα χέρια μας από πόθο!

αδύναμα τα μάτια μας από ζάλη!

αδύναμα πια τα σώματά μας, παραδομένα,

ένα με τη γη!…

Διευκρίνιση για τους μη τακτικούς αναγνώστες

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Μέσα σε κάθε ενότητα, η παράθεση είναι περίπου χρονολογική. Με αυτό τον τρόπο, ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την όποια εξέλιξη στην τεχνική σε βάθος χρόνου.

Μέχρι τώρα αναρτήθηκαν ποιήματα από τις θεματικές ενότητες

Τόπος, Πειραϊκή, Ποιητής, Πορεία, Εξέγερση, Λιμάνι, θεός, Μέρες, Θέατρο, Θάλασσα.

Τρέχουσα ενότητα: «Έρως».

Σήμερα, με το «λόγο της Ευρυδίκης», το τελευταίο από τα καθαρά ερωτικά ποιήματα.

Ποίημα σύντομο, όπου μιλάει – όχι ο ποιητής, αλλά η Ευρυδίκη...

Σαν απάντηση στο ερώτημά της, παραθέτω ξανά το άλλο ποίημα που έχει άμεση σχέση με την Ευρυδίκή, και όπου πάλι εκείνη μιλάει – παραμιλάει !

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.