Έρως

ΓΛΑΡΟΙ

ζέστη αφόρητη.

η αμμουδιά μεγάλωσε ανεξήγητα,

πεύκα ευωδιαστά ως χτες, οικεία,

έγειραν απειλητική την κόμη αφόρητα ακίνητη,

κι αψύς ο ιδρώτας ο παροξυσμός

τα οράματα αγνά του έρωτα παραμόρφωσε οικτρά.

άνθρωπος μικρός σ’ έναν τεράστιο ακτόκοσμο,

ποιά φιλιά αποτόλμησα να διεκδικήσω;

αλλά ενώ μεγαλοσχημούσα στα λόγια σαν φυλακισμένος,

παιδιά ελαφρά πετούσαν τα χαλίκια πάνω σε ήπια θάλασσα,

χωρίς αναζήτηση περιττή,

χωρίς να φοβηθούν οι γλάροι.

ΑΠΟΦΟΡΤΙΣΗ

κύματα

κύματα αιγινήτικα στην άμμο εδώ

πεθαίνουν,

και τίποτα δεν συγκρατώ.

ούτε ένα βλέμμα σου,

κι όμως τα κύματα όλο σπάνε

όλο σπάνε στον αφρό,

και γεμίζει ο κόσμος πάθος και βοή.

είπες για τη ζέστη της άμμου,

είπες μια λέξη αισθησιακή

που δεν τη θυμάμαι πια.

τίποτα δεν συγκρατώ:

χαιρέκακα σχεδιάζω κι άλλη απώλεια μνήμης.

Διευκρίνιση για τους μη τακτικούς αναγνώστες

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μέχρι τώρα αναρτήθηκαν ποιήματα από τις θεματικές ενότητες

Τόπος

Πειραϊκή

Ποιητής

Πορεία

Εξέγερση

Λιμάνι

θεός

Μέρες

Θέατρο

Θάλασσα

Η ενότητα του «Έρωτα» είναι καί εκτενής, καί σημαντική. Τις επόμενες μέρες ακολουθούν αρκετά ποιήματα με θέμα τον έρωτα.

Στα δύο σημερινά ποιήματα υπάρχει το στοιχείο της σύγκρουσης και συγχρόνως της λησμονιάς. Έρωτας ασταθής; Συνειδητή αποστασιοποίηση; Και ειδικά στο πρώτο ποίημα: το φάσμα της αδυναμίας εκπλήρωσης;

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.