16 May 2011

Μέρες


ΟΝΕΙΡΟ


κάτω απ τη λεπτή βροχή
φεύγω για το λιμάνι,
επιθυμώντας.

στα πλοία δίπλα ούτε ψυχή,
κλειστά τα σπίτια, γυμνά τα δένδρα.
φεύγω για το λόφο,
απορώντας.

τα πάντα γραφικά στενά τώρα αδειανά.
μα τί σιωπή! τί άχρωμη ώρα!
τρέχω πίσω στην πλατεία, τρέχω
αναζητώντας
φωνές μικροπωλητών,
το “ορίστε” των εμπόρων έξω από τα καταστήματα
- αναζητώντας επαφή.

αλλά ούτε κίνηση καμιά, ούτε φωνή.

στά μάρμαρα του θεάτρου τα φαιά,
ηθοποιός μαζί και θεατής,
πάω να λύσω τον εφιάλτη,
ομολογώντας:

πολιτεία!
παραδίνομαι στους νόμους σου,
στη χρηστή ηθική!

και ξαφνικά: μα τί βοή!
ανθρώπων, πλοίων, μηχανών!
σπάνε τ’ αυτιά μου!
και τί φως!

ήλιος έξω στην αυλή.
ένα σπουργίτι με ρωτάει:
ποιά πολιτεία;
είναι πρωί.



ΑΙΧΜΕΣ

κάψα μεσημεριού.
οι αναμνήσεις εφτά καλοκαιριών
φέρνουν τη ζέστη ως μέσα στο νου.
καυτά αγχώδη ερωτηματικά,
τόσες ώρες σπάταλα σκορπισμένες
σε δυό-τρεις αμμουδιές,
σε παράκοσμα βραχοτόπια.
ηδονή της φωτιάς,
και το ήμερο γλύμμα της θάλασσας
παρηγοριά κοντά στο ηλιοβασίλευμα.

κάψα μεσημεριού.
αιχμές αμβλύνονται.





Διευκρίνιση για τους μη τακτικούς αναγνώστες
Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.
Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μέχρι τώρα αναρτήθηκαν ποιήματα από τις θεματικές ενότητες
Τόπος
Πειραϊκή
Ποιητής
Πορεία
Εξέγερση
Λιμάνι
θεός

Η σημερινή ενότητα, οι «Μέρες», περιλαμβάνει ποιήμτα που σημαδεύουν μέρες και ώρες λίγο ακαθόριστες, μικροσυμβάντα – τίποτα το δραματικό, μια καθημερινότητα. Αλλά κάπου φωλιάζει… τί, άραγε ;




Bericht voor de Nederlandstalige lezers :
Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.


No comments:

Post a Comment