Λιμάνι

ΑΡΓΗ ΠΑΡΑΚΜΗ

χειμωνιάτικα μεσημέρια.

πλοία περαστικά που θαυμάζουν τον κόσμο

όταν διαλυθεί η ομίχλη.

ρυτιδιασμένα πρόσωπα της επαρχίας

κάπου κάπου σε μια γωνιά.

χειμωνιάτικα μεσημέρια.

τα κτίρια κινούνται, αργοπερνάνε πλάι μου.

ο ουρανός σύντροφος.

κάτι νεαροί μαζεμένοι από διπλανά τετράγωνα

γελάνε φωναχτά

και κανείς δεν τους προσέχει.

χειμωνιάτικα μεσημέρια

στο λιμάνι,

στην πύλη εισόδου της ψυχής

των ανθρώπων από αλλού,

σαν κι εμένα.

ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

ο ήλιος έκανε το λιμάνι πανηγύρι.

κάτι ναύτες αργοπερνούσαν στην προκυμαία.

τα πλοία δείξαν μεγάλη υπομονή.

ποιός ο ποιητής, και ποιός ο θεατής,

αναρωτιόμουνα.

Διευκρίνιση για τους μη τακτικούς αναγνώστες

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μέχρι τώρα αναρτήθηκαν ποιήματα από τις θεματικές ενότητες

Τόπος

Πειραϊκή

Ποιητής

Πορεία

Εξέγερση

Τα δύο ποιήματα που αναρτήθηκαν σήμερα ανήκουν στη μικρή ενότητα: «Λιμάνι».

Στον Πειραιά, η κίνηση (ή φαινομενική ακινησία) στο λιμάνι στάθηκε έμπνευση για μερικούς στίχους. Αύριο ακολουθούν ποιήματα με το ίδιο θέμα.

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.