Πορεία

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μετά τις ενότητες «Τόπος», «Πειραϊκή», και «Ποιητής» συνεχίζεται και σήμερα η επόμενη ενότητα ποιημάτων με θέμα «Πορεία».

Πορεία, τόσο πνευματική όσο και φανταστική, αλλά και με στοιχεία πραγματικότητας.

ΩΡΕΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ

έκανα και τελείωσα το ταξίδι μου

νωρίς νωρίς.

βρήκα ένα αρχαίο αγγείο ανέπαφο:

την Ελλάδα ολόκληρη.

ως εδώ η αναζήτηση.

σημαίνουν οι ώρες θαυμασμού!

ΕΠΙΤΥΧΙΑ

γράφοντας σύντομα γράμματα

σε μακρινούς, παλιούς φίλους

- το χαρτί λεπτό, ελαφρύ σαν τις λέξεις -

σκέφτομαι το ένα

μεγάλο ταξίδι που επιχείρησα και πέτυχα.

τα γράμματα ταξιδεύουν, ταξιδεύουν...

το μεγάλο ταξίδι μου, επίτευγμα...

νέος, ξεκινώντας με ευγένεια του βορρά,

αφελής, ερωτευμένος

- ω θαύμα! πώς βρεθήκαμε μαζί; -

ερωτευμένος, τολμηρός,

με απαίτηση το Πάσχα εκείνο

Πάσχα να σφραγιστεί για όλη μας τη ζωή!

τα γράμματα ταξιδεύουν, ταξιδεύουν...

ΕΠΕΤΕΙΟΣ

δέκα χρόνια!

δέκα χρόνια ώρες θαυμασμού!

η απόλυτη ισορροπία στο καταστάλαγμα,

η Ελλάδα με τριγύρισε και χάθηκα ευδαίμων

σε δώδεκα πολύχρωμα πέπλα,

ελεύθερος επιθυμιών.

ελεύθερος.

Πορεία

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μετά τις ενότητες «Τόπος», «Πειραϊκή», και «Ποιητής» συνεχίζεται και σήμερα η επόμενη ενότητα ποιημάτων με θέμα «Πορεία».

Πορεία, τόσο πνευματική όσο και φανταστική, αλλά και με στοιχεία πραγματικότητας.

ΣΗΜΑΔΙ

αναποφάσιστος καιρός.

πέντε λεπτά ψιχάλα, ανοίγματα γαλάζιο

να πασχίζουν να κρατήσουν αλκυονίδα τη μέρα

στο νέο ημερολόγιο.

αλλά πόσο αναιμικός ο ήλιος,

πόσο λίγος.

κι εγώ

αναποφάσιστος, τετράγωνα γυρίζω,

πεζοδρόμια, λεωφόρους, πλατείες, συνοικίες,

ακάματος,

και κάθε ιδέα, κάθε σκέψη κι έμπνευση για δράση,

για έργο, για κίνηση, το ένα το άλλο,

με καθυστέρηση μου βγαίνει.

και τίποτα δεν κάνω, τίποτα δεν γίνεται.

ως κι η κούραση άσκοπη.

η ζωή ένα σύννεφο, σκέφτομαι,

κι από το πλακόστρωτο

δεκάδες, εκατό τα περιστέρια

σμήνος στον ουρανό.

ΘΕΑΤΗΣ

σ’ έξαρση τα μάρμαρα.

κάθε θέατρο μια ζωή μου,

κάθε μου σκέψη, κάθε μου πράξη,

πάνω στις κερκίδες τοποθετώ

- στο άνω διάζωμα ή στην κάτω σειρά των ιερέων,

αριστερά, δεξιά, βασιλικά στη μέση –

γέμισα ένα θέατρο, έναν κόσμο εμπειρίες!

και δεν χαίρομαι.

ποτέ δεν άγγιξα το βουβό, ιερό κύκλο.

στο κέντρο δεν στάθηκα ποτέ.

θα είμαι πάντα θεατής.

ο μοναδικός, σε πολλά μέρη, θεατής.

όμως μόνο θεατής.

Πορεία

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μετά τις ενότητες «Τόπος», «Πειραϊκή», και «Ποιητής» συνεχίζεται και σήμερα η επόμενη ενότητα ποιημάτων με θέμα «Πορεία».

Πορεία, τόσο πνευματική όσο και φανταστική, αλλά και με στοιχεία πραγματικότητας.

ΩΣ ΤΗΝ ΑΥΓΗ

τα χρώματα της μάχης σκοτείνιασαν

βγήκε η νύχτα νικήτρια, θελκτική όπως πάντα.

μαύρη άβυσσος η θάλασσα,

αποδιωχτική.

η πλαγιά των ανθρώπων άναψε φώτα πολλά

αρχίζει από την αρχή μια ζωή

με σκιές μεγάλες.

τα τελευταία πλοία αναχωρούν.

δεν είμαι για δω, δεν ανήκω εδώ.

ήλιο αν δε νιώθω

η σκέψη μου, νοητά μου το σώμα

σε στάση εμβρυακή επιστρέφουν,

νάρκη νύχτας

ως την αύγη.

ΕΝΑΛΛΑΓΗ

με λαχτάρα, με βιασύνη, ψάχνω την άνοιξη.

ανυπόμονα ζω την άνοιξη

για να μπω στο καλοκαίρι.

μετά το Πάσχα των Ελλήνων είμαι θεός Απόλλων

είμαι φως, είμαι το σύμπαν!

με μια κίνηση του χεριού

ημερεύει και θριαμβεύει η θάλασσα

ως την πρώτη βροχή,

τραγούδι ακόμα

που ατονεί κι ερημώνει νοσταλγικά

σε υγρή άμμο.

φθινόπωρο, ψυχρές ώρες,

το γυμνό μου σώμα σεμνά καλύπτεται

ως το χειμώνα, και παραχειμάζει

ως την ευλογημένη ώρα

που με λαχτάρα, με βιασύνη,

χρονοπειθαρχικά

θα ψάχνω την άνοιξη...

ΣΚΙΑ

ταξιδεύοντας σε ελληνική γη

από το Βυζάντιο στην Ιθάκη,

απ την Κνωσό στα Άβδηρα,

στο Αιγαίο της λευτεριάς,

ασύγκριτα νέος νιώθω στη δίνη του ταξιδιού.

παρατηρητής, ξένος ακόμα,

που τα ονόματα χωριών και πόλεων

ανοίγουν άλλες τόσες μέρες ζωής:

θα γυρίσω! θα γυρίσω!

ταξιδεύοντας σε ελληνική γη,

σε γνώριμη θάλασσα,

ίδια διαδρομή για δεύτερη φορά,

στη Δωδώνη, στο Άργος, στους Φιλίππους, στη Φαιστό,

ξένος θεατής σε άδειες κερκίδες

φωνάζοντας σαν κήρυκας, επιμένω:

θα γυρίσω! θα γυρίσω!

ταξιδεύοντας σε ελληνική γη,

στ’ ανοιχτά, άραγε

από ποιό νησί

δεν θα γυρίσω;

Πορεία

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μετά τις ενότητες «Τόπος», «Πειραϊκή», και «Ποιητής» συνεχίζεται και σήμερα η επόμενη ενότητα ποιημάτων με θέμα «Πορεία».

Πορεία, τόσο πνευματική όσο και φανταστική, αλλά και με στοιχεία πραγματικότητας.

ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥΓΙΝΕ ΕΚΔΡΟΜΗ

πέρα από το παράθυρο απλώνεται η πόλη.

πέρα από την πόλη το βουνό

και πέρα κάμποι, κάμποι...

πως ανοίγει η καρδιά μου στο ταξίδι!

από χωριό σε χωριό, σε ατέλειωτους δρόμους

στη σκόνη, στη βροχή,

πορεία γυρεύω.

τα δένδρα που περνάν,

τα χαμόσπιτα που περνάνε

ενώ χαιρετάνε τα παιδιά.

 - αχ, τα πάντα φτωχά παιδιά των χωριών

που σπίτι τους το ύπαιθρο,

ανοιχτογελάνε στον κάθε ξένο που περνά,

επαρχίας μοίρα...

και λέω πως στο επόμενο χωριό

θα μείνω για λίγες μέρες,

με το σκληρό ψωμί τους, ντόπιο κρασί

και παρέα φιλοσόφους χωρικούς την Κυριακή.

αλλά πέρα από το χωριό, τους κάμπους,

πέρα από τους κάμπους το βουνό,

και πέρα από το βουνό μια πόλη,

μια πόλη γυρεύω.

κι ένα παράθυρο ανοιχτό

στον ουρανό...

ΑΣΧΕΤΟ ΠΟΥ

θα μαζέψω

δυό-τρία αξιόλογα ποιήματα

δυό-τρεις φωτογραφίες της μάνας μου

δυό-τρεις διευθύνσεις αναφοράς

και θα φύγω από δω.

για πού;

σα να υπάρχουν μόνο βουνό και θάλασσα,

μόνο δρόμοι πανάρχαιοι προς τα αρχαία

σ’ αυτή τη χώρα...

με σκέψεις η μιά πάνω στην άλλη, διλήμματα,

θα χάσω τη διάθεση να φύγω.

έγκαιρα θα ξυπνήσουν μερικοί αργόσχολοι,

ίσως και λίγοι φίλοι,

κι όσο νάναι, θα με σταματήσουν

- καθήκον τους -

και μάλλον καλά θα κάνουν.

για πού, αλήθεια, για πού;

μην ξεχάσω να πάρω και χάρτη μαζί.

ο χάρτης θα είναι η προτροπή,

μια Ελλάδα διπλωμένη και συμβατικά πολύχρωμη.

η πυξίδα περιττή.

αλλά για πού, αλήθεια, τελικά, για πού;

σημασία δεν έχει η άφιξη.

στην αναχώρηση ανθίζει η χαρά, στην πορεία.

κι αν μετανοιώσω, ανάποδα ξεδιπλώνω το χάρτη:

ίσιοι, ταχύπλευστοι όλοι οι δρόμοι επιστροφής,

νικημένο το άγνωστο,

άσχετο πού...

ΥΠΕΡΟΨΙΑ

ευχαριστώ τη νύχτα

που έφερε ύπνο κι αποξεχασμό.

ευχαριστώ τα λίγα αστέρια

που άναψαν απόψε

και σβήνουν την έπαρσή μου.

ευχαριστώ τις ώρες του μεσημεριού

για την κούραση και τα μικροβάσανα

στην πορεία,

αγκάθια αναγκαία

για να μην αισθάνομαι θεός.

Πορεία

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μετά τις ενότητες «Τόπος», «Πειραϊκή», και «Ποιητής» αρχίζει σήμερα η επόμενη ενότητα ποιημάτων με θέμα «Πορεία».

Πορεία, τόσο πνευματική όσο και φανταστική, αλλά και με στοιχεία πραγματικότητας.

Στο πρώτο ποίημα, η πορεία έφτασε – πάλι – σε αδιέξοδο, αν και οι μαχητικοί στίχοι στο τέλος μαρτυρούν ότι η προσπάθεια δεν τελείωσε.

Και μετά τη διαπίστωση ότι μερικά ουσιώδη λείπουν από τη ζωή, η πορεία συνεχίζεται. Νέο ταξίδι. Και συμβολικά, στο τελευταίο ποίημα, η φυγή προς τα πάνω, η εξύψωση.

ΔΡΟΜΟΣ ΚΥΚΛΙΚΟΣ

έχω φτάσει στην απομόνωση.

λείπει το καθημερινό απλό,

παρά τον πίνακα, τα ποιήματα στους τοίχους,

βιβλία, τεύχη εγκυκλοπαιδικά,

ό,τι καθένας μας επιθυμεί

μόλις αποκτήσει τ’ άλλα, τ’ απαραίτητα,

που εδώ μέσα λείπουν:

μια γυναίκα, φίλους, μια ιδέα.

έχω φτάσει στην απομόνωση.

τα ίχνη μου, για την κοινωνία χαμένα.

ελεύθερος ο δρόμος,

περνάω απαρατήρητος, σα νάμουνα

κάποιος υπάλληλος αρχείου,

κάποιος εργάτης νυχτοφύλακας,

κάποιος νέος άνεργος.

έχω φτάσει στην απομόνωση.

όσοι με βοήθησαν ν’ αποκτήσω πεποίθηση,

τα στοιχεία υπεροχής με την τέχνη,

τη συγκατάβαση,

όλοι αποσύρθηκαν αθόρυβα.

κι αν μελλοντικά ακουστούν φωνές

από δω μέσα,

θάναι για να μην ξεχάσω

πως, δυνατά κι ανένδοτα μπορώ ακόμα

να χτυπήσω τοίχους, πόρτες και κεφάλια,

πριν φτάσω πια, στην απομόνωση.

ΑΥΤΟΔΙΑΛΟΓΟΣ

πρόσωπο με πρόσωπο

με το παρελθόν,

με το αυριανό ταξίδι.

καμιά πόλη δεν βρήκα, κανένα χωριό

που να ταιριάζει με το όνομά μου.

περιφάνεια ή πραγματική μοναξία;

λείπουν τα θεμέλια;

κι όμως απόψε είμαι έτοιμος για τα πιο απίθανα

που ίσως έρθουν,

κι ειλικρηνής στον εαυτό μου

- ίσως και στους άλλους –

οι σκληροί ας με συγχωρούν

πως δεν ανήκω πια στην τάξη τους.

αύριο, μεθάυριο, στην αναχώρηση

θα συγκινούμαι.

το κάθε ποίημα τρόπαιο σε ξένα εδάφη.

θα συγκινούμαι

γιατί εδώ έδωσα μια μάχη, δέκα μάχες

με το αβέβαιο και το άπειρο.

δεν νίκησα, δεν με νίκησαν,

ούτε μέθη, ούτε θλίψη,

απλά συγκίνηση.

πρόσωπο με πρόσωπο,

το πώς κατόρθωσα

να αναβάλω εως εδώ το ταξίδι,

να αναβάλω αυτό το διάλογο:

του αύριο με το χτες,

πρόσωπο με πρόσωπο.

ΕΞΥΨΩΣΗ

της πεδιάδας το τελευταίο ποίημα, εύχομαι,

απόσπασμα πικρίας και μελαγχολίας μαζί.

εδώ υπήρχαν άνθρωποι που αγαπούσα

και δρόμοι και σπίτια

με κάποιο νόημα, και κίνηση, και ζωή.

και τώρα πια στα ζωοδόχα υψώματα!

εκεί θα ξεχάσω την τάξη που οριοθέτησα

σε χίλιες λεπτομέρεις του βίου μου εδώ:

συνήθειες, διαδρομές, λάθη, μετάνοια,

όλα όσα επιφυλάσσει η πεδιάδα

σε ήσυχους νέους

που παραιτούνται από αγώνες.

τέλος πια!

Πορεία

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μετά τις ενότητες «Τόπος», «Πειραϊκή», και «Ποιητής» αρχίζει σήμερα η επόμενη ενότητα ποιημάτων με θέμα «Πορεία».

Πορεία, τόσο πνευματική όσο και φανταστική, αλλά και με στοιχεία πραγματικότητας.

Τρία ποιήματα που εκφράζουν πικρία. Δεν υπάρχει πορεία χωρίς να σκεφτόμαστε την αφετηρία (ήδη πίσω μας) όταν λάθος αποφάσεις ορθώνουν εμπόδια στο δρόμο μας.

ΤΙΜΗΜΑ

πρόσφορο κρατούσα την ψυχή μου

για το όραμα της μάνας Ελλάδας.

και μέσα σε τόσο φως

πλημμύρα η μέθη στο στόμα

και στο σώμα!

η μεταμόρφωση ραγδαία:

έμεινα μόνο σώμα,

ψυχή...

ΠΛΟΙΑ ΚΑΜΕΝΑ

απόψε

απ το σκοτάδι αναδύεται ένα νησί,

κι είναι η θάλασσα φιλόξενη

για μικρά πλεούμενα.

απόψε

κι οι πιο φτωχοί ψάράδες

και με δίχτυ κομμένο

χαίρονται καλή ψαριά.

εγώ γιατί να αφήσω απέναντι, στο νησί,

τη βάρκα μου;

σκέφτηκα...

ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΤΟΙΧΟΙ

η νύχτα δεν υποχωρεί.

απλωμένη σιωπηλά η πόλη

με φώτα αναφοράς.

τελειώνουν, όπου νάναι τελειώνουν

τα γλέντια που άναψαν ώρες

- πόσες ώρες; - πριν.

ψύχρα σαν αόρατη απειλή

συνοδεύει στο γοργό πλακόστρωτο

τους τελευταίους νέους,

που δεν γεύτηκαν τη χαρά της μέθης

αυτή τη νύχτα,

που σαν κι εμένα αντιμετωπίζουν

φωτισμένους από μέσα

τοίχους.

Πορεία

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μετά τις ενότητες «Τόπος», «Πειραϊκή», και «Ποιητής» συνεχίζεται η επόμενη ενότητα ποιημάτων με θέμα «Πορεία».

Πορεία, τόσο πνευματική όσο και φανταστική, αλλά και με στοιχεία πραγματικότητας.

Τα τρία σημερινά ποιήματα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν στίχοι του ματαίου. Πορεία κυκλική στο πρώτο, πορεία αταίριαστη στο δεύτερο, πορεία που δεν καταλήγει στο τρίτο. Δεν εκφράζουν απαισιοδοξία, απλώς διαπιστώνουν ότι οι ορίζοντες δεν είναι απέραντοι. Σοφία του μέτρου;

ΖΩΗ

κάθε άνθρωπος το κολύμπι του,

τη φυγή προς τον ορίζοντα

με επιστροφή αναπόφευκτη.

εκεί στις μικροκροκάλες, στην αμμουδιά.

εκεί θα γυρίσει,

εκεί όπου άφησε αφύλακτα

κάτι ρούχα, ένα ρολόι, ένα βίβλιο.

και ω τί ωραίο

να ξαπλώνεις στην άμμο για ξεκούραση!

κάθε άνθρωπος το πιστεύω του.

μοιραία τελειώνει εκεί που ξεκίνησε

κάποτε

εξαιρετικά δυνατός, προς ορίζοντα μακρινό,

νέος, ωραίος, ποθητός...

ΞΕΝΟΣ

μεσημέρι.

η ζέστη δεν μετριέται πια.

η φύση, σαν καλή μητέρα,

μοίραζε ίσκιους για τον ύπνο

των ανθρώπων.

και δεν κοιμήθηκα.

είμαι ξένος εδώ πέρα,

σκέφτηκα.

ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ

το νησί όμως είναι απέναντι, πολύ κοντά,

και γύρω μας τεράστια πλοία

ετοιμάζονται για μακρινά ταξίδια.

από τα μάτια του νησιού όλα θα περάσουν

θα περάσουν...

κι όμως είναι τόσο κοντά το νησί,

λες να φτάσεις με μιας ώρας θαρραλέο κολύμπι;

αλλά η θάλασσα προβάλλει εχθρική

και υψώνει κύματα.

μέρες περνάω στην άκρα προκυμαία,

ελπίζοντας.

στην πόλη πίσω μου οργιάζει η συνωμοσία

και καίγονται βιβλία και εικόνες.

δεν θα προφτάσω.

Πορεία

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μετά τις ενότητες «Τόπος», «Πειραϊκή», και «Ποιητής» αρχίζει σήμερα η επόμενη ενότητα ποιημάτων με θέμα «Πορεία».

Πορεία, τόσο πνευματική όσο και φανταστική, αλλά και με στοιχεία πραγματικότητας.

Σήμερα τέσσερα ποιήματα όπου η απαισιοδοξία, η απομόνωση, το αδιέξοδο έκδηλα. Στο τελευταίο όμως, οι αναμνήσεις δίνουν ελπίδα.

ΕΜΜΟΝΗ

οι δρόμοι είναι για έρημα βήματα.

κι όσο πλησιάζεις τη θάλασσα

που φοράει μαύρο χειμωνιάτικο,

τόσο δειλιάζεις.

είσαι μόνος σου.

από τους ανθρώπους μόνο τους νεκρούς φοβάσαι,

αναμνήσεις,

γνωμικά.

σκιές σε τριγυρίζουν,

και είσαι τόσο μόνος

που κάθε ηδονή ξεχνιέται πια, κάθε σκοπός.

κι ακούς έρημα βήματα...

ΑΔΙΕΞΟΔΟ

ο δρόμος έχασε τα βήματά μου.

από τη νύχτα πέρασα δειλά στο φως του σπιτιού.

δεν με περιμένει κανείς.

τα ποιήματά μου βρήκαν τον ποιητή τους, επιτέλους.

αλλά οι τοίχοι έμειναν τοίχοι.

δεν με περιμένει κανείς.

σ’ ελάχιστα λεπτά θα ξαναφύγω, δειλά όπως ήρθα.

έφτασα δω με κάποια ελπίδα,

με σχέδια πολλά και μελετημένα

- ποιός με θυμάται; ποιός φταίει; -

ο δρόμος τουλάχιστο είναι μια κατεύθυνση,

δεν αδιαφορούν οι πέτρες, τη σκιά μου

τη δέχονται.

κι όπως αλλού τα γέλια, τα τραγούδια, ο χορός,

εκεί που κατευθύνομαι

μόνο τα βήματά μου ακούγονται.

μοιραία καταλήγω εκεί που

δεν με περιμένει κανείς.

ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ

έχω ξεχάσει πολλά μονοπάτια

και κανέναν δεν τολμώ να ρωτήσω

για τη σωστή διαδρομή στο τρίστρατο...

ελάχιστοι ήταν – δυο τρεις

που με συνόδευαν στην έως τώρα πορεία

για πλουσιότερη ζωή.

στην πόλη με περικύκλωσαν σιγά σιγά.

ένα πρωί, αναπάντεχα,

οι πόρτες θάναι άσπρες, οι τοίχοι άσπροι,

ο δρόμος στενότερος, πολύ στενός,

στενωπός αδιάβατη.

έχω ξεχάσει πολλά μονοπάτια.

ευκινησία ζητάει το σώμα μου, διέξοδο.

τα πεδία στην πόλη μικρά,

κατ’ εικόνα κατοίκων ανώνυμων.

πού να τρέχω;

κατάντημα να σπας παράθυρο

που σαν καθρέφτης λειτουργεί.

ΚΛΕΙΣΤΟΦΟΒΙΚΑ

έχω ψυχωθεί με τα μικρά παράθυρα,

το σπίτι αυτό μού έγινε φυλακή.

κι αν πόρτες παραβιάζω

άλλους τοίχους βρίσκω.

κι όλα τα παράθυρα είναι σαν μάτια

ολάνοιχτα κι άρρωστα.

κάποιο δάσος, κάποια νύχτα λαχταρώ,

των ημερών εκείνων

μια ανάζηση.

Πορεία

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Όπου είναι χρήσιμο, θα υπάρξουν και επεξηγηματικές σημειώσεις.

Μετά τις ενότητες «Τόπος», «Πειραϊκή», και «Ποιητής» αρχίζει σήμερα η επόμενη ενότητα ποιημάτων με θέμα «Πορεία».

Πορεία, τόσο πνευματική όσο και φανταστική, αλλά και με στοιχεία πραγματικότητας.

Το πρώτο ποίημα «Θυμός» δένει ακόμα με την ενότητα του «Ποιητή», αλλά ήδη διαφαίνεται η αναζήτηση, που είναι η πεμπτουσία μιας πορείας. Το ποίημα «κόλπος» έρχεται σαν κατασταλαγμένη συνέχεια του προηγούμενου ποιήματος, και κυριολεκτικά σαν κατάληξη, απελπισμένη, του θυμού. Στο τρίτο ποίημα, ξεκινάει το ταξίδι.

ΘΥΜΟΣ

ένας θεός είμαι

διωγμένος από το ναό του.

ριγμένος στην ανθρώπινη ζωή.

άνθρωπος ανάμεσα σε ανθρώπους,

μοχθηρός σαν τους άλλους

και ποιητής.

αχ, ποιητής...

οι στίχοι αυτοί δεν γράφονται

για διδαχή των νέων για αιώνες.

αύριο μεθαύριο θα με σκοτώσουν εδώ.

από την αγανάκτησή μου

για τέτοιο πεπρωμένο,

να ξεπηδήξει μια οξύκαυτη φλόγα

εύχομαι, αιώνια δάση να καίγονται,

στάχτη να απλώνει

γύρω μου, παντού,

ώσπου να μάθω:

ποιός

μ’ έδιωξε από το ναό μου;

ΚΟΛΠΟΣ

ο ήλιος έπαψε να κινείται.

η θάλασσα σε νηνεμία επώδυνη στην ακοή,

απόκοσμη.

πού τα πουλιά;

ένα σύννεφο λευκό

από το πουθενά

σαν υπενθύμηση.

κρυφομιλάνε πληγωμένα τα πευκόφυλλα

- πάντα αιχμηρά τα λόγια τους -

κι η σκιά περιζήτητη.

παράξενο

που ζω εδώ ακόμα,

εδώ που έφτασα, προ καιρού,

τυφλός, κλαίγοντας για φως.

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

ετοιμάστηκα.

τα όνειρά μου πετάν από θάλασσα σε θάλασσα

με άνεμο νοτιά,

με τη δροσιά της ύστερης άνοιξης,

μακριά...

πεταλούδα το τραγούδι μου

σε καλοκαιρινό πρωί.

η καρδιά μου αψηφά το σώμα, χορεύει.

γλάρος!

γλάρος θα είμαι

στο ελλήνιο βαθύ γαλάζιο

πάνω στην πλώρη, στο κύμα!

ετοιμάστηκα,

φεύγει το πλοίο.