Ποίηση

 

ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

 

το νησί συνεχίζεται.

το νησί έγινε κατάσταση.

το νησί με θέλγει με χίλια νήματα ω τόσο γοητευτικά

που δεν μπορώ να αντιδράσω,

να πω ένα όχι ηχηρό

- που θα κάνει τους πάντες να γελάνε.

 

όλοι με μάθανε.

και χωρίς φύλακα με αφήνουν στις αναβάσεις του βουνού.

στη βραδινή βουή της παραλίας

πολλά μάτια με βλέπουν με το ίδιο μου το βλέμμα,

και το νόημα γίνεται νήμα

που με δένει και με κρατάει.

 

ως πότε, νησί, θα είναι η νεολαία σου

συνένοχη;