Οι Απριλιανοί και οι θιασώτες τους, αναφερόμενοι στην 21η Απριλίου 1967, μιλούσαν για "επανάσταση". Αρκετοί αμετανόητοι εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν αυτό τον όρο και μετά το 1974. Και σήμερα ακόμα.
Μόνο οι "αμετανόητοι"; Όχι ακριβώς.
Σε ανθρώπους με δημοκρατικό φρόνημα θα έχει τύχει, εν τη ρύμη του λόγου, να πούν "επανάσταση" το χουντικό πραξικόπημα. Εφτά ολόκληρα χρόνια, στα ΜΜΕ αυτή τη λέξη έβλεπαν κι άκουγαν. Επιείκεια, λοιπόν, αν έκαναν το λάθος.
Σημερινό μέλος της κυβέρνησης αποκάλεσε "Μακεδονία" τα Σκόπια. Εν τη ρύμη του λόγου, θα μού πείτε.
Μήπως έπεσε θύμα πολυετούς "προπαγάνδας" από τους γείτονες; Αν ναί, είναι ακατάλληλος για το αξιώμα που τού εμπιστεύτηκαν - έστω κι αν πρόκειται για κυβέρνηση με έλλειμμα εθνικής υπερηφάνειας.
Μήπως έπεσε θύμα πρόσφατων ελληνικών ειδησεογραφικών εκπομπών που με έμφαση λένε και ξαναλένε ΠΓΔΜ, εκεί που όλα τα χρόνια λέγαν απλώς "Σκόπια". Αλήθεια, γιατί αυτή η ξαφνική προτίμηση ορισμένων καναλιών για ΠΓΔΜ αντί Σκόπια;
Μήπως ο εν λόγω υπουργός άρχισε να μπερδεύεται από το πολύ "Μακεδονία" που ακούει στις διεθνείς διασκέψεις/συσκέψεις/συναντήσεις και παραλείπει να επισημαίνει στους ξένους συνομιλητές πως Δυτική Μακεδονία, Κεντρική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία είναι επίσημα αναγνωρισμένες ελληνικές περιφέρειες στη γεωγραφική και οικονομική ορολογία της ΕΕ. Θα μπορούσε δηλαδή να πει στους συνομιλητές του: αφήστε τη Μακεδονία μας ήσυχη όταν μιλάτε για κάποιο άλλο κράτος. Προφανώς δεν υπάρχει τέτοια αντίδραση κι έτσι περνάει, χάρη συντομίας, το Μ από το ΠΓΔΜ.
Μήπως το "κυβερνόν" κόμμα, κάπου, κάποτε, έδειχνε να ψιλοσυμβιβάζεται με την παραχώρηση του όρου "Μακεδονία" σε γειτονικό κράτος;
Κι αν δεν ισχύει καμιά από τις παραπάνω υποθέσεις, θα αρκεστώ σε μια παλαιά φλαμανδική παροιμία:
"Waar het hart vol van is, loopt de mond van over"
Μεταφράζω: "Όταν είναι γεμάτη η καρδιά, ξεχειλίζει το στόμα"
Αυτά, εν τη ρύμη ενός φλαμανδικού (κι όχο μόνο) συλλογισμού.
Μόνο οι "αμετανόητοι"; Όχι ακριβώς.
Σε ανθρώπους με δημοκρατικό φρόνημα θα έχει τύχει, εν τη ρύμη του λόγου, να πούν "επανάσταση" το χουντικό πραξικόπημα. Εφτά ολόκληρα χρόνια, στα ΜΜΕ αυτή τη λέξη έβλεπαν κι άκουγαν. Επιείκεια, λοιπόν, αν έκαναν το λάθος.
Σημερινό μέλος της κυβέρνησης αποκάλεσε "Μακεδονία" τα Σκόπια. Εν τη ρύμη του λόγου, θα μού πείτε.
Μήπως έπεσε θύμα πολυετούς "προπαγάνδας" από τους γείτονες; Αν ναί, είναι ακατάλληλος για το αξιώμα που τού εμπιστεύτηκαν - έστω κι αν πρόκειται για κυβέρνηση με έλλειμμα εθνικής υπερηφάνειας.
Μήπως έπεσε θύμα πρόσφατων ελληνικών ειδησεογραφικών εκπομπών που με έμφαση λένε και ξαναλένε ΠΓΔΜ, εκεί που όλα τα χρόνια λέγαν απλώς "Σκόπια". Αλήθεια, γιατί αυτή η ξαφνική προτίμηση ορισμένων καναλιών για ΠΓΔΜ αντί Σκόπια;
Μήπως ο εν λόγω υπουργός άρχισε να μπερδεύεται από το πολύ "Μακεδονία" που ακούει στις διεθνείς διασκέψεις/συσκέψεις/συναντήσεις και παραλείπει να επισημαίνει στους ξένους συνομιλητές πως Δυτική Μακεδονία, Κεντρική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία είναι επίσημα αναγνωρισμένες ελληνικές περιφέρειες στη γεωγραφική και οικονομική ορολογία της ΕΕ. Θα μπορούσε δηλαδή να πει στους συνομιλητές του: αφήστε τη Μακεδονία μας ήσυχη όταν μιλάτε για κάποιο άλλο κράτος. Προφανώς δεν υπάρχει τέτοια αντίδραση κι έτσι περνάει, χάρη συντομίας, το Μ από το ΠΓΔΜ.
Μήπως το "κυβερνόν" κόμμα, κάπου, κάποτε, έδειχνε να ψιλοσυμβιβάζεται με την παραχώρηση του όρου "Μακεδονία" σε γειτονικό κράτος;
Κι αν δεν ισχύει καμιά από τις παραπάνω υποθέσεις, θα αρκεστώ σε μια παλαιά φλαμανδική παροιμία:
"Waar het hart vol van is, loopt de mond van over"
Μεταφράζω: "Όταν είναι γεμάτη η καρδιά, ξεχειλίζει το στόμα"
Αυτά, εν τη ρύμη ενός φλαμανδικού (κι όχο μόνο) συλλογισμού.
No comments:
Post a Comment