Βρυξέλλες 22 Μαρτίου 2016

Πέρα από τον πόνο των τραυματιών, την ανεξίτηλη οδύνη των συγγενών που έχασαν αγαπημένα πρόσωπα τόσο άδικα, φωλιάζει ολοένα και εντονότερα η σκέψη πως: κυβερνήσεις και επιχειρηματικά συμφέροντα του 1960 (αν όχι ακόμα παλαιότερα) φέρουν την ευθύνη για την ευπρόσδεκτη εγκατάσταση τόσων πληθυσμών, φτωχών πληθυσμών Αφρικής κι Ασίας που και σήμερα ακόμα επιμένουν σε μοιρολατρική ή φανατισμένη πρόσδεση σε κοινωνικά πρότυπα άσχετα με αυτό που ονομάζουμε Δυτικό Πολιτισμό. Η αφομείωση, φυσικά, αποδείχτηκε μηδενική.

Η γενεά αυτών των ηθικών (προτιμότερο να πω: ανήθικων) αυτουργών δεν υπάρχει πια - για να διαπιστώσει σήμερα πως όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες.