Γένος

ΡΗΜΑΓΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ

θλιβερές εικόνες ενός περασμένου πολέμου,

μια μουσική πιο θλιβερή στα βήματα του αέρα.

πρόσωπα παιδιών που θα ήταν χαρούμενα στον ήλιο,

αλλά κλαίει ο ουρανός.

τα σύννεφα είναι φύλακες αυστηροί

κι εδώ στη γυμνωμένη γη της Ελλάδας,

στον έξω κόσμο των ανθρώπων,

ζούσαμε την πιο τολμηρή λευτεριά

τα πιο τολμηρά σφάλματα:

γλέντια και κομπολόγια.

ΞΕΝΟΙΑΣΙΑ

μου είπαν να γράψω ένα ποίημα της απλής χαράς,

ένα ποίημα λαϊκό,

ωραίο σαν την ξαστεριά!

οι στίχοι μου όμως χτυπάνε βαρειά.

ο κίνδυνος πάντα ίδιος

παραμονεύει τη χώρα.

ο μεσαίωνας έσβησε.

τα βουνά κοιτάζουν προς βορρά.

κι από τα εικονοστάσιά σου, Βυζάντιο,

το βαρύ παράπονο μάς θυμίζεις:

πως θέλουμε

μόνο τραγούδια της απλής χαράς.

Διευκρίνιση για τους μη τακτικούς αναγνώστες

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Μέσα σε κάθε ενότητα, η παράθεση είναι περίπου χρονολογική. Με αυτό τον τρόπο, ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την όποια εξέλιξη στην τεχνική σε βάθος χρόνου.

Μέχρι τώρα αναρτήθηκαν ποιήματα από τις θεματικές ενότητες

Τόπος, Πειραϊκή, Ποιητής, Πορεία, Εξέγερση, Λιμάνι, θεός, Μέρες, Θέατρο, Θάλασσα, Έρως, Συνάνθρωποι, Εργασία, Οικολογικά, Εποχές.

Σήμερα αρχίζει η παράθεση ποιημάτων με θέμα το «Γένος»