Συνάνθρωποι

ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ

καπνοί

σαν μικροσύννεφα

ανεβαίνουν στο βουνό.

τα πλοία δουλεύουν, τα πλοία μαγειρεύουν

για πλήρες πλήρωμα.

με διάθεση αγαθή λοιπόν

όλα ανοίγονται στ’ ανοιχτά και μένουμε εμείς:

οι συνηθισμένοι οι άνθρωποι του ούτε όχι

του ούτε ναι.

τώρα που κόβονται οι κάβοι,

βέβαιοι πια αδιαφιλονίκητοι

παρά λίγο Αργοναύτες,

με τη βραδιά που σταθερά διαλύεται,

κλεισμένοι στο λιμάνι.

ΔΕΞΙΩΣΗ

όρθιοι περισσότεροι

ποτήρι στο χέρι

ευγένειες.

πόσο ξενός είμαι σ’ αυτό το συρφετό,

πόσο απόμερα κάθισα για δέκα όλόκληρα λεπτά…

και νά:

σ’ αυτούς ανήκω κι εγώ.

μια προσεκτική γουλιά

- μη δείξω ότι μου αρέσει αυτό το ποτό -

ήρθα με τη γνώση του πώς

θα εκτυλιχτεί η όλη βραδιά:

λόγια κενά, ώρες κενές, άδεια ποτήρια,

που τα γεμίζουν ανέκφραστοι, αμίλητοι,

ίσως αυστηροί, καγχάζοντες από μέσα τους, δούλοι εν στολή.

μου ήρθαν στο νου κάτι αρωματισμένα δάση,

πρωινές βουνοπλαγιές,

και το κακάρισμα των παιδιών

και το παιχνίδι τους σε ηλιόπλευρες αυλές...

με τα δικά μας παιχνίδια εδώ

γιατί είναι τόσο δύσκολο να γελάμε;

Διευκρίνιση για τους μη τακτικούς αναγνώστες

Στις επόμενες εβδομάδες αναρτώνται τακτικά τα ελληνικά ποιήματα με «λογική» σειρά κατά θέμα ή σε συγκεκριμένη ενότητα.

Μέσα σε κάθε ενότητα, η παράθεση είναι περίπου χρονολογική. Με αυτό τον τρόπο, ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την όποια εξέλιξη στην τεχνική σε βάθος χρόνου.

Μέχρι τώρα αναρτήθηκαν ποιήματα από τις θεματικές ενότητες

Τόπος, Πειραϊκή, Ποιητής, Πορεία, Εξέγερση, Λιμάνι, θεός, Μέρες, Θέατρο, Θάλασσα, Έρως.

Συνεχίζεται η νέα ενότητα με θέμα «Συνάνθρωποι»

Bericht voor de Nederlandstalige lezers :

Gedichten in ‘t Nederlands verschenen van 27 Januari tot 10 Maart 2011.