Δήμος με πάνω από 50.000 κατοίκους, το Χαϊδάρι διαθέτει καί υπαίθριο θέατρο που μόνο σαν γενικό περίγραμμα παραπέμπει στα γνωστά αρχαία θέατρα. Να το πάρουμε απόφαση: οι εποχές άλλαξαν, η ελληνική αρχιτεκτονική, η ελληνική τέχνη, η ελληνική αίσθηση της αισθητικής καταβαραθρώθηκαν. Παλαιότερα, μια πόλη με αυτό τον πληθυσμό μπορούσε να δημιουργήσει θέατρα έργα τέχνης, που θα έμειναν στην ιστορία. Τώρα...
Αλλά ένα υπαίθριο θέατρο (όχι βέβαια από μάρμαρο) για μερικές εκατοντάδες θεατές κάτι είναι. Λίγο, αλλά κάτι. Κι αυτό το κάτι, φαίνεται ότι αδυνατούμε να το διατηρήσουμε σε καλή κατάσταση.
Μερικοί δημότες - και υποπτεύομαι, νεαρής ηλικίας - ήθελαν να "εμπλουτίσουν" τη μονοτονία των επιφανειών. Σωστός, ενδεχομένως, ο οίστρος τους να αφήνουν ένα ίχνος, ένα σημάδι του πέρασματός τους. Πού όμως και με ποιό αποτέλεσμα; Οι τοίχοι, οι όποιοι τοίχοι, δημόσιοι ή ιδιωτικοί, γιατί να είναι καθαροί, και γιατί να μην προσθέσουμε κάνα σύνθημα, κάνα όνομα, τίποτα αμπελοφιλοσοφήματα. Τύφλα νάχει η αισθητική πλευρά των πραγμάτων. Ρυπαίνω, άρα υπάρχω...
Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν πλησιάζουμε το άλσος "Παλατάκι", όπου βρίσκουμε το πολιτιστικό κέντρο και το μικρό νεοκλασικό που στεγάζει τις τοιχογραφίες των τεσσάρων εποχών του Ν. Γύζη. Εδώ η τοιχορύπανση έφτασε κυριολεκτικά στα ύψη: δεν μπορεί, κάποιος ανέβηκε στη στέγη του χαμηλού βοηθητικού χτίσματος για να έχει άνετη πρόσβαση στον πίσω τοίχο του πρώτο ορόφου! Με τίνος την ανοχή; Ακριβώς απέναντι από το άλσος βρίσκεται το δημαρχείο. Η όλη περιοχή είναι πολυσύχναστη. Το μέγεθος, το σχέδιο, τα χρώματα του γραφήματος δείχνουν ότι το εγχείρημα δεν έγινε νύχτα, υπό το φως προβολέων, αλλά μέρα-μεσημέρι. Κανένας δεν πήρε είδηση;...
Όσο για το "νόημα", αφήστε καλύτερα...
Αλλά ένα υπαίθριο θέατρο (όχι βέβαια από μάρμαρο) για μερικές εκατοντάδες θεατές κάτι είναι. Λίγο, αλλά κάτι. Κι αυτό το κάτι, φαίνεται ότι αδυνατούμε να το διατηρήσουμε σε καλή κατάσταση.
Μερικοί δημότες - και υποπτεύομαι, νεαρής ηλικίας - ήθελαν να "εμπλουτίσουν" τη μονοτονία των επιφανειών. Σωστός, ενδεχομένως, ο οίστρος τους να αφήνουν ένα ίχνος, ένα σημάδι του πέρασματός τους. Πού όμως και με ποιό αποτέλεσμα; Οι τοίχοι, οι όποιοι τοίχοι, δημόσιοι ή ιδιωτικοί, γιατί να είναι καθαροί, και γιατί να μην προσθέσουμε κάνα σύνθημα, κάνα όνομα, τίποτα αμπελοφιλοσοφήματα. Τύφλα νάχει η αισθητική πλευρά των πραγμάτων. Ρυπαίνω, άρα υπάρχω...
Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν πλησιάζουμε το άλσος "Παλατάκι", όπου βρίσκουμε το πολιτιστικό κέντρο και το μικρό νεοκλασικό που στεγάζει τις τοιχογραφίες των τεσσάρων εποχών του Ν. Γύζη. Εδώ η τοιχορύπανση έφτασε κυριολεκτικά στα ύψη: δεν μπορεί, κάποιος ανέβηκε στη στέγη του χαμηλού βοηθητικού χτίσματος για να έχει άνετη πρόσβαση στον πίσω τοίχο του πρώτο ορόφου! Με τίνος την ανοχή; Ακριβώς απέναντι από το άλσος βρίσκεται το δημαρχείο. Η όλη περιοχή είναι πολυσύχναστη. Το μέγεθος, το σχέδιο, τα χρώματα του γραφήματος δείχνουν ότι το εγχείρημα δεν έγινε νύχτα, υπό το φως προβολέων, αλλά μέρα-μεσημέρι. Κανένας δεν πήρε είδηση;...
Όσο για το "νόημα", αφήστε καλύτερα...
Μου αρέσει το καλό graffiti φυσικά όταν γίνεται στους κατάλληλους χώρουs και σίγουρα πολλές φορές συναντάμε αριστουργήματα στους δρόμους της πόλης. Το θεωρώ μια μορφή επανάστασης, ελεύθερη τέχνη στους δρόμους, προσιτή και δωρεάν για τον καθένα. Είναι όμως πραγματικά κρίμα να γίνεται παντού ακόμη και πάνω σε ιστορικά κτίρια και μνημεία . Θα πρέπει επιτέλους να γίνει ένα έλεος με τα ακαλαίσθητα συνθηματικά και προκλητικά τερατουργήματα που αντικρίζουμε ακόμη και στον τοίχο του σπιτιού μας.
ReplyDelete"Μορφή επανάστασης" η αυθαίρετη "διακόσμηση" τοίχων; Δεν το νιώθω καθόλου... Και δεν εκτελείται "δωρεάν": τα ψεκαστικά χρώματα στοιχίζουν αρκετά. Καμιά αντίρρηση δεν θα είχα για ανάθεση μεγάλων υπαίθριων τοιχογραφιών σε κατάλληλους τοίχους. Το "έτσι θέλω" με βρίσκει αντίθετο.
DeleteΌσο για συνθήματα ή ανούσια αναγραφή ονομάτων/λέξεων, είναι η χειρότερη μορφή ρύπανσης, γιατί ενώ μπορείς με λίγη προσπάθεια να μαζεύεις τα σκουπίδια από τους δρόμους, το να καθαρίζεις έναν τοίχο (που μπορεί να είναι ο τοίχος του κήπου σου) είναι άλλη ιστορία.
Ξενούδης
Κατά τη γνώμη μου το graffiti είναι μια μορφή σύγχρονης τέχνης. Όμως το κακό είναι ότι είτε δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι από το κράτος για να μπορούν οι νέοι να εκφράζονται αφενώς μέσω της συγκεκριμένης τέχνης και αφετέρου να μην χαλάνε την εικόνα μιας πόλης ή περιοχής. Επίσης, πολλοί είναι εκείνοι που δεν έχουν ταλέντο κι έτσι δημιουργούν άσχημες εικόνες.. Και σε ευχαριστώ και εδώ για το σχόλιό σου στο ιστολόγιό μου..
ReplyDeleteΑκριβώς εκεί βρίσκεται ο κόμβος: σε ποιο δημόσιο χώρο να επιτρέπεται η ελεύθερη τοιχογράφηση. Ακανθώδες... Γιατί αν δεχτούμε πως οι νέοι έχουν δικαίωμα στη δημόσια καλλιτεχνική έκφραση, δικαίωμα σε καθαρούς τοίχους, σε καθαρή πόλη έχουμε όλοι μας. Κι ασφαλώς δεν δέχομαι τα ελεύθερα συνθηματογραφήματα...
DeleteΞενούδης