03 March 2015

Όψιμος προπομπός

Δεν πάνε πολλές μέρες - 23 Φεβρουαρίου ήταν όταν τράβηξα την παραπάνω φωτογραφία από το πίσω μπαλκόνι μας προς τους κήπους των γειτόνων. Η αμυγδαλιά μας ακόμα φοβισμένη. Μερικά μπουμπούκια ανοιχτά σαν δοκιμαστικά, σαν δείγμα ότι είναι ζωντανό το δένδρο.

Όλα τα χρόνια αυτό γίνεται: η αμυγδαλιά μας περιμένει υπομονετικά να περάσουν τα κρύα. Τότε μόνο ανθίζει όταν φαίνεται να είναι εξασφαλισμένη η απρόσκοπτη ανθοφορία, να έχουν ξυπνήσει για καλά οι μέλισσες.

Τύπου Texas η αμυγδαλιά. Λες να μην έχει, από μακρινό ένστικτο φυτικό, εμπιστοσύνη στις αττικές αλκυονίδες μέρες;...

Σήμερα όμως, 3 Μαρτίου, κοιτάξτε κόσμε διαφορά! Η θέα προς τους γείτονες γεννάει μελωδίες! Άνοιξη! Ας το πιστέψουμε, επιτέλους!

Τράβηξα τις δύο φωτογραφίες με προσοχή, σε σχετική ακινήσία. Πολλές οι μέλισσες, μην τις ενοχλούμε στην κορυφαία στιγμή τους, της γονιμοποίησης...


No comments:

Post a Comment