Ζωγραφική του Ξενούδη (39)

Σήμερα των Αγίων Αναργύρων, θυμήθηκα ένα φίλο Αργύρη που χάθηκε. Έναν άλλο γνωστό, Ανάργυρος αυτός, που έχω καιρό να τον δω. Και μια Αργυρένια, που το ωραίο της όνομα το άλλαξε - μπορεί να μην της άρεσαν τα δύο ρω. Αλλά και στο δήμο Αγίων Αναργύρων ταξιδεύει ο νους μου, πάλι για ένα φίλο από τα παλαιά με τον οποίο η επαφή έχει αραιώσει πολύ. Και σαν συνειρμός: ο τίτλος του πίνακα, παρακάτω:

Τίτλος: θα ξαναπεράσει;
Λάδι σε πανί, 56 x 90εκ.
Έργο καταχωνιασμένο κάπου στο σπίτι μου.

Εικόνα προκλητική. Χωρίς λόγο! Οι περισσότεροι Αθηναίοι γνωρίζουν τη μεγάλη ρηχή αμμουδιά του Σχοινιά. Αμμουδιά καθαρά οικογενειακή, ιδανική για τα μικρά που ακόμα δεν κολυμπάνε. Η όλη πρόκληση του πίνακα βρίσκεται στην αφαίρεση των μαγιώ (αυτό το κάνω πάντα, για λόγους αρχής. Δεν έχω καμιά διάθεση να μπλέκω με τη μόδα των μαγιώ...) σε συνδυασμό με τον τίτλο, το βαρύ από υπονοούμενα. Ξαναντύστε τα δύο αγόρια, αλλάξτε τον τίτλο προς το ουδέτερο, και κάθε σκέψη για "σεξουαλικό" περιεχόμενο εξαφανίζεται.
(Στην πραγματική φωτογραφία υπήρχαν τα μαγιώ, φυσικά).
Από τεχνική πλευρά, ένα έργο με τα απολύτως απαραίτητα, τίποτα περισσότερο. Τα δένδρα, θεωρώ πως δεν τα πέτυχα καλά. Ούτε και η φωτοσκίαση με ικανοποιεί... Αλλά ένας πίνακας όπου ο τίτλος παίζει καθοριστικό ρόλο ερμηνείας.

For our foreign friends:
Title: Is he going to come back this way?
Oil on canvas, 56 x 90cm.
Stored somewhere in my house.