Πριν λίγες μέρες, 21 Οκτωβρίου, είχα αναρτήσει ένα μικρό πίνακα με τοπίο την Αγία Ευφημία Κεφαλονιάς. Η σήμερινη ανάρτηση βγήκε από την ίδια περιοχή...
Τίτλος: Αγία Ευφημία Κεφαλονιάς, μονοπάτι αθάνατων.
Λάδι σε πανί, 56 x 90εκ.
Βρίσκεται σε γειτονικό σπίτι, στο Δάσος Χαϊδαρίου.
Πραγματικό, όπως πάντα, το τοπίο. Συμβολικός ο τίτλος. Στην Κεφαλονιά (αλλά κι αλλού) οι αγαύες λέγονται κι "αθάνατοι". Διατηρούνται πολλά χρόνια αλλά η ανθοφορία τους, η μία και μοναδική, προοιωνίζει το τέλος τους, γιατί μετά την ανθοφορία ξεραίνονται... Στον πίνακα, σ' ένα μονοπάτι, συνάντησα και τις δύο φάσεις: αριστερά μια "ζωντανή" αγαύη, δεξιά ο ψηλός βλαστός με τους πορτοκαλί σπόρους που βγήκε από το κέντρο του φυτού, σαν ύστατη πράξη ζωής. Σε λίγο καιρό το πελώριο φυτό δεν θα υπάρχει πια. Και στο μονοπάτι ένα καλλίγραμμο αγόρι, του οποίου η ομορφιά θα κρατήσει κι αυτή λίγα μόνο χρόνια. Ψευδαίσθηση λοιπόν η αθανασία; Λέγεται πως η τέχνη κατορθώνει να υπερβεί τα χρονικά όρια... ή μήπως είναι κι αυτό μια ψευδαίσθηση του καλλιτέχνη;
Μια λεπτομέρεια "χαριτωμένη": ο πίνακας αυτός πουλήθηκε πριν καλά-καλά στεγνώσει...
For our foreign friends:
Title: At Aghia Efimia, Cephalonia Island, a path of immortals.
Oil on canvas, 56 x 90cm.
Belongs to a family in the neighbourhood, Chaidari, Athens.
Τίτλος: Αγία Ευφημία Κεφαλονιάς, μονοπάτι αθάνατων.
Λάδι σε πανί, 56 x 90εκ.
Βρίσκεται σε γειτονικό σπίτι, στο Δάσος Χαϊδαρίου.
Πραγματικό, όπως πάντα, το τοπίο. Συμβολικός ο τίτλος. Στην Κεφαλονιά (αλλά κι αλλού) οι αγαύες λέγονται κι "αθάνατοι". Διατηρούνται πολλά χρόνια αλλά η ανθοφορία τους, η μία και μοναδική, προοιωνίζει το τέλος τους, γιατί μετά την ανθοφορία ξεραίνονται... Στον πίνακα, σ' ένα μονοπάτι, συνάντησα και τις δύο φάσεις: αριστερά μια "ζωντανή" αγαύη, δεξιά ο ψηλός βλαστός με τους πορτοκαλί σπόρους που βγήκε από το κέντρο του φυτού, σαν ύστατη πράξη ζωής. Σε λίγο καιρό το πελώριο φυτό δεν θα υπάρχει πια. Και στο μονοπάτι ένα καλλίγραμμο αγόρι, του οποίου η ομορφιά θα κρατήσει κι αυτή λίγα μόνο χρόνια. Ψευδαίσθηση λοιπόν η αθανασία; Λέγεται πως η τέχνη κατορθώνει να υπερβεί τα χρονικά όρια... ή μήπως είναι κι αυτό μια ψευδαίσθηση του καλλιτέχνη;
Μια λεπτομέρεια "χαριτωμένη": ο πίνακας αυτός πουλήθηκε πριν καλά-καλά στεγνώσει...
For our foreign friends:
Title: At Aghia Efimia, Cephalonia Island, a path of immortals.
Oil on canvas, 56 x 90cm.
Belongs to a family in the neighbourhood, Chaidari, Athens.
Πολύ ωραίο έργο από όλες τις απόψεις και φυσικά με μεγάλη συμβολική σημασία , μου αρέσει πολύ, μπράβο φίλε μου !!!
ReplyDeleteΠαρα πολυ ωραιο!
ReplyDelete(στην περιοχη μας εχουμε παρα πολλα agave, εδω ο κοσμος τα τρωει ή τα πινει σαν χυμο, ή τα χρησιμοποιουν σαν αλοιφη για το δερμα. Το agave θεωρειται ως ενα "σουπερ"-φυτο, και τα προϊντα του σε ειδικα μαγαζια ειναι αρκετα ακριβα)