Κακώς κείμενα (12) - η προγραφή της ελληνικής γλώσσας

Η συρρίκνωση του Ελληνισμού μέσα από την αλλοτρίωση κι αποχαύνωση των Ελλήνων προχωράει με γρήγορο ρυθμό.

Μετά τις ελληνικές (;) τράπεζες που οι περισσότερες μετονομάστηκαν με ξένα ονόματα, έρχεται η σειρά της ελληνικής (;) τηλεόρασης, όπου πολλές νέες εκπομπές και σειρές (συγγνώμη: serials) καμαρώνουν με τους αγγλικούς τους τίτλους…

Μια σκέψη: γιατί όχι και οι διάλογοι στα αγγλικά, μια κι έξω, να μάθουμε καλύτερα και τη γλώσσα των πολυεθνικών αφεντικών μας, να γλιτώσουμε από τα έξοδα για φροντιστήριο...

Κακώς κείμενα (11) - αιμοληψία στο ΙΚΑ

Σήμερα πήγα στα ιατρεία του ΙΚΑ Χαϊδαρίου και παραλίγο να αρχίσουν τα... όργανα!

Ξέρετε πόσες μέρες πιο μπροστά πρέπει να κλείσεις ημερομηνία για αιμοληψία;
42 μέρες παρακαλώ!
Αλλά δεν τελειώνει εκεί. Για να κλείσεις 42 μέρες πιο μπροστά, πρέπει να πηγαίνεις 07:30 το πρωί με άλλους 100 για να πάρεις σειρά γι' αυτή τη μακρινή ημερομηνία!
Έτσι μού είπαν οι αρμόδιοι υπάλληλοι.
Δηλαδή, μπορείς να κλείσεις rendez-vous (όπως λένε οι Γάλλοι - το μάθαμε κι εμείς) αλλά πρεπει να στήνεσαι σε συγκεκριμένη ώρα σε ατέλειωτη ουρά για κλείσεις μια ημερομηνία 42 μέρες μετά...
Περιτττό να αναφέρω ότι ΔΕΝ μπορείς να κλείσεις τηλεφωνικά για αιμοληψία.

Αποδομήθηκε τελείως το ΕΣΥ. Δεν το πίστευα μέχρι τώρα, έλεγα: υπερβολές, ή, τυχαίνει συνωστισμός...
Σήμερα έχασα τις ψευδαισθήσεις μου, τις ακροτελευταίες.

Η πρώτη μου σκέψη, πίσω στο δρόμο ήταν: πώς κατασκευάζονται βόμβες Μολότοφ;
Καλά λετε: τα πρόβατα ενίοτε γίνονται και λιοντάρια!
Είπα να τα πω ένα χεράκι στο Λοβέρδο, που τιτλοφορείται Υπουργός Υγείας κλπ, και στη Φώφη Γεννηματά - στην τελευταία θα ρωτούσα πώς θα αντιδρούσε ο πατέρας της (που δρομολόγησε το ΕΣΥ παλαιά) αν έβλεπε τη σημερινή κατάντια. Μετά σκέφτηκα: εδώ ο Παπανδρέου δεν ντρέπεται για τα αίσχη που φορτώνει στο ιστορικό του όνομα, η Φώφη θάχει πρόβλημα;...
Και ξαναμπήκα στη στάνη.

Λύση υπάρχει, φυσικά: τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Πληρώνεις. Ξεμπερδεύεις. Η σχετική δαπάνη λαμβανόταν υπόψη στη φορολογική δήλωση. Φευ! Ακούστηκε ότι στο μέλλον τέτοιες δαπάνες δεν θα εκπίπτουν πια...

Οπότε, γυρίζουμε στις... βόμβες Μολότοφ. Λέτε;

Επέτειος Πολυτεχνείου

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

 
κοντά σαράντα χρόνια!
και η Αθήνα ξαναζεί για ένα απόγευμα
με αφηρημένα γέλια
το θυμό εκείνης της νύχτας.
 
κοντά σαράντα χρόνια!
μάθαμε να ξεχνάμε πως η δική μας ανοχή
σκότωσε εφήβους μαθητές, σκότωσε
τόσους άλλους.
είναι η σημερινή πορεία αναγνώριση της δειλίας μας,
τότε που μερικοί νέοι άνοιξαν την πληγή,
γνωρίζοντας πως με τα λόγια τ’ άγια της λευτεριάς
αίμα θα ρέει, και ίσως αίμα πολύ,
και ίσως το αίμα του διπλανού…
ποιό παλικάρι νοιαζόταν για τον εαυτό του
εκείνη την ώρα;
 
έτσι κι όσοι έπεσαν από σφαίρα αδερφού...
 
και σήμερα μας λευτέρωσαν δέκα δρόμους της Αθήνας
για πανελλήνια πορεία.
το Πολυτεχνείο μεγάλωσε
μεγαλώνει, οδηγεί!
για ένα απόγευμα κυριαρχεί.
ένα απόγευμα ξεχνάμε την ανοχή μας
στην πόλη του Αρμοδίου και του Αριστογείτονος.

Επ ευκαιρία της επετείου των γεγονότων του Πολυτεχνείου, της εξέγερσης εκείνης που με αίμα άνοιξε το δρόμο για την τελευταία πράξη του δράματος της επταετίας, παραθέτω ξανά ένα από τα ποιήματα που αναφέρονται στις μαύρες εκείνες μέρες.

Ποίημα επίκαιρο όσο ποτέ!