28 March 2012

Κακώς κείμενα (23) - Προσλήψεις!

Ο παραλογισμός του Δημοσίου:
Από τη μία
θέλουν να περιορίσουν τον αριθμό των δημόσιων υπαλλήλων - και καλά θα κάνουν, άσχετα αν τυχαίνει και η τρόικα να έχει την ίδια επιδίωξη. Εδώ γίνεται λόγος για χιλιάδες απολύσεις μέχρι το τέλος του έτους, μέτρο άδικο, αντικοινωνικό, απάνθρωπο. Η μείωση του δημόσιου τομέα συντελείται έτσι κι αλλιώς με συνταξιοδοτήσεις, έστω με βραδύ ρυθμό.
Κι από την άλλη,
προσλαμβάνουν νέο προσωπικό επί συμβάσει για εποχικές ανάγκες.
Μέσα από εκατοντάδες χιλιάδες (!) δημόσιους υπαλλήλους, όπου ένα 20-30% περισσεύει λόγω διόγκωσης της γραφειοκρατίας, δεν μπορούν να καλύψουν τα εποχικά κενά;

Μακριά από απολύσεις, αλλά όχι και να προσλάμβάνουν στο Δημόσιο, μέρες που ζούμε!

19 March 2012

Ένας είναι ο αρχηγός!...

Με 98% λοιπόν ο νέος αρχηγός του κόμματος!
Ποσοστό "λαϊκής" βάσης που το συναντάμε συνήθως στις δικτατορίες. Για την Ελλάδα, πρωτόγνωρο. Ούτε ο Παπαδόπουλος δεν είχε φτάσει τόσο ψηλά...
Αποδίδουν καρπούς οι πολλές εκπομπές... μαγειρέματος στη μικρή οθόνη.
Ο απερχόμενος αρχηγός πάλι, οραματίζεται ένα "ίδρυμα Δημοκρατίας"... Σε ποιά χώρα η έδρα ;

17 March 2012

Κακοδιαχείριση...


Τον κακό διαχειριστή της περιουσίας μας, που για χρόνια μας εξαπατούσε και τελικά οδήγσε την επιχείρησή μας σε χρεωκοπία, τον διώχνουμε μακριά.  
Επ’ ουδενί δεν τον αφήνουμε να ξαναδιαχειρίζεται την καταληστευμένη περιουσία μας. Ούτε λόγος.

Τον κλέφτη τον πιάνουμε και δεν τον αφήνουμε να κάνει κι άλλη ζημιά.

Αυτά τα πολύ απλά, που τα ξέρει και τα εφαρμόζει κάθε νοικοκύρης, κάθε επιχειρηματίας, γιατί δεν ισχύουν για το πολιτικό προσωπικό «μας»;


16 March 2012

Κακώς κείμενα (22) – τα τραγούδια «μας»


… και νάμαστε πάλι έτοιμοι για την Eurovision! Ελληνική συμμετοχή με ξένο (αγγλικό, εννοείται) στίχο, και παρουσίαση που παραπέμπει σε αίθουσα γυμναστικής. Για την καθαρά μουσική πλευρά, τη μελωδία, δεν είμαι ειδικός. Πάντως δεν διακρίνω στοιχεία που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ελληνοφανή…

Σημείο των καιρών... Οι περισσότερες «ελληνικές» σειρές στην τηλεόραση φαίνεται να προτιμούν ξένο τραγούδι για μουσική υπόκρουση. Δεν τα βάζω με την ίδια τη μουσική, η μουσική είναι οικουμενική. Αλλά ο στίχος; Γιατί σώνει και καλά ξένο τραγούδι; Χάθηκε το λεγόμενο «ποιοτικό» ελληνικό τραγούδι;

Η οικονομική διάσταση του θέματος: για ξένο τραγούδι πληρώνουμε δικαιώματα σε πολυεθνικές, που δεν φημίζονται και πολύ για τη στήριξη της ελληνικής δημιουργίας. Γιατί να μην καταλήγουν τα δικαιώματα σε Έλληνες - ειδικά σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς - αλλά σε Άγγλους κι Αμερικανούς;…

Εξαιρώ από τις επικριτικές διαπιστώσεις τη λεγόμενη κλασική μουσική. Εδώ έχουν λήξει τα δικαιώματα, παρήλθε ο χρόνος (εκτός από τους πολύ νεώτερους δημιουργούς).

Λίγο φιλότιμο να επικαλεστώ; Μπα, μάλλον μάταια…

Και μια αφελής ερώτηση: τη δαπάνη για τη συμμετοχή μας σ’ αυτό το «παηγύρι» της Eurovision, ποιος την πληρώνει; Προβλέπεται στο μνημόνιο;


14 March 2012

Γρίππη, κι αλλες ιώσεις

Την είπε πάλι την εξυπνάδα του ο Λοβέρδος - υπουργός Υγείας (!) στην τροϊκανή κυβέρνηση:

'Όσοι υποπτεύονται ότι έχουν συμπτώματα γρίππης, να απευθύνονται στο γιατρό τους."

Αν οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ είναι να βρούνε το γιατρό τους, το 184 πρόθυμα θα τους κλείσει εξέταση μετά από 5 εβδομάδες περίπου. Αγωγή και θεραπεία με αναδρομική ισχύ...

13 March 2012

Κακώς κείμενα (21) – η Ελληνικότητά μας


Να μην έχουμε παράπονο, η «ελληνική» μας τηλεόραση, τα ελληνικά κανάλια, μας προετοιμάζουν ψυχικά για την εθνική γιορτή της 25ης Μαρτίου.

Μπαίνουν νέες τουρκικές σειρές, έτσι για κατάλληλη ατμόσφαιρα.

Μπαίνουν και «ελληνικές» σειρές με αγγλικούς τίτλους. Αυτό παθαίνει η χώρα όταν οι μισοί μεταφραστές μεταφράζουν νυχθημερόν μνημόνια και νόμους, και οι άλλοι μισοί ασχολούνται με τα βιογραφικά σημειώματα και τα χαρτιά των νέων μας που ετοιμάζονται να μεταναστεύσουν.

Σιγά σιγά τα αγγλικά εκτοπίζουν τη γλώσσα μας, ή την αλλοιώνουν. Καλλυντικά διαφημίζονται στα αγγλικά. Οι τράπεζές μας, οι αναξιοπαθούσες μετά το PSI, έχουν αναλάβει το δύσκολο έργο των ελληνικών με λατινική γραφή. Σε αρκετές ελληνικές σειρές οι ηθοποιοί πετάνε αγγλικούρες.  Λογικά όλα αυτά. Μην ξεχνάμε ότι μια τρόικα (α, αυτή είναι ρωσική λέξη) διοικεί τη χώρα, στα αγγλικά βέβαια. Τα γερμανικά αναμένεται να εμφανιστούν λίγο αργότερα, όταν ησυχάσουν (;)  τα πνεύματα.

Να ήταν μόνο η γλώσσα… Παν να μας κάνουν Αμερικανάκια – τυχαία έπεσε το μάτι μου σε ελληνική σειρά, όπου οι νεαροί θαμώνες σε μπαρ έπιναν τη  μπίρα τους από το μπουκάλι. Το μάθαμε κι αυτό. Άφαντα τα ποτήρια. Αυτό σε μια χώρα που εδώ και 4.000 χρόνια πίνει πολιτισμένα με ποτήρια και κύπελλα.

Καλή, λοιπόν, η ατμόσφαιρα που μας ετοιμάζει η τηλεόραση για τις 25 Μαρτίου. Το καλό παράδειγμα ελληνικού φρονήματος σε όλα!


07 March 2012

Γιαούρτι…


Όλοι χαιρόμαστε για την αύξηση των πωλήσεων γιαουρτιού.
Υγιεινό, ελληνικό προϊόν.
Ελληνικό;
Ορισμένα καταστήματα διαθέτουν και γιαούρτι μη ελληνικής παραγωγής (φτηνότερα συνήθως από τα εγχώρια), όπως και τα λεγόμενα επιδόρπια γιαουρτιού (με γεύσεις φρούτων και άλλα…).

Το καλό με το γιαούρτι είναι ότι μπορείς άνετα να προμηθευτείς αρκετές ποσότητες χωρίς επιφύλαξη για την ημερομηνία λήξης. Πχ, μπορείς σήμερα χωρίς φόβο να αγοράσεις γιαούρτι αναλώσιμο έως τις 25 Μαρτίου.
Το γιαούρτι «φτιάχνει» επιδερμίδα (με καλά στοχευμένη επάλειψη). Βοηθάει στη γρήγορη ανακούφιση της επιδερμίδας από υπερβολική έκθεση στον ήλιο. Κάτι ξέρουν στη Ρόδο, όπου υπάρχει μεγάλη ηλιοφάνεια…



Gedichten en teksten in het NEDERLANDS kan U vinden in de periode Januari-Februari-Maart 2011.


05 March 2012

Κακώς κείμενα (20) - Ανακαινίσεις σπιτιών και... δάκρυα.


Ενδιαφέρουσες οι τηλεοπτικές εκπομπές που παρουσιάζουν ανακαινίσεις σπιτιών που ανήκουν συνήθως, αν όχι πάντοτε, σε αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας που δεν διαθέτουν ούτε τα χρήματα ούτε τις προϋποθέσεις για δανεισμό. Η ιδέα αυτού του είδους των εκπομπών μας ήρθε μάλλον από τις ΗΠΑ – εκεί διασκεδάζουν πριν από μας για μας… Αλλά στο σκεπτικό, τίποτα το μεμπτό.

Προς τί όμως οι ατέλειωτοι κι επαναλαμβανόμενοι εναγκαλιασμοί με τον αρχιτέκτονα/διακοσμητή; Τα δάκρυα χαράς χωρίς τέλος και προπαντός χωρίς διακριτηκότητα (η μηχανή λήψης κοντά-κοντά, θα έμπαινε μέσα στο μάτι, αν μπορούσε!). Οι περισσότεροι τηλεθεατές φαντάζομαι ότι έχουν την περιέργεια να παρακολουθήσουν την όλη διαδικασία της ανακαίνισης, και το αποτέλεσμα με λεπτομέρειες, ίσως και την εφαρμογή κάποιων τεχνικών, όχι όμως αναγκαστικά τη συναισθηματικά φορτισμένη φλυαρία γύρω από την οικογενειακή κατάσταση του ιδιοκτήτη και τα άσχημα οικονομικά του. Σ’ αυτή τη φλυαρία αναλώνεται δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος των εκπομπών.

Όταν κάνεις το καλό, δεν επιζητείς εκδηλώσεις ευγνωμοσύνης που καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια του ευεργετούμενου.

Και κάτι ακόμα, που μπορεί να περάσει κι απαρατήρητο: γιατί τέτοια μανία καταστροφής, τέτοια επίδειξη απαξίωσης όταν «χτυπιούνται», όταν «πετιούνται» τα στοιχεία του παλαιού νοικοκυριού; Τίποτα, μα τίποτα δεν είναι κατάλληλο για ανακύκλωση;